Του Λίνου Υφαντή,
Ακούγεται λίγο οξύμωρο, αλλά η αγιογραφία και ο χώρος της εκκλησίας κατάφερε τα δύο πιο τραυματικά γεγονότα που αφορούν τη νεότερη ιστορία του Αγρίνιου. Πρόκειται για τον Άγιο Ιωάννη τον Βραχωρίτη και την εκτέλεση των 120 τη Μεγάλη Παρασκευή του 1944 στο Αγρίνιο.
Στο Νέο Άγιο Χριστόφορο δεξιά του τέμπλου παρατηρούμε την αγιογραφία του Ιωάννη Βραχωρίτη: Αναφέρει: “Ο Άγιος Ιωάννης, ο Νεομάρτυς, ο εξ Αγαρηνών, ο εν Βραχωρίω μαρτυρήσας. Στο χέρι του κρατάει έναν πάπυρο που γράφει: “Πολλοί από Ανατολών και Δυσμών ανακαθήσονται εν τη Βασιλεία των Ουρανών”.
Αν το πάνω μέρος της Αγιογραφίας αναφέρεται στο μαρτύριο του Αγίου από τους “Αγαρηνούς” στο τότε Βραχώρι, το κάτω μέρος της Αγιογραφίας συνδέει το τραυματικό αυτό γεγονός με εκείνο της Μεγάλης Παρασκευής του 1944:
“Εις μνήμην του πυρί, σίδηρο τε και αγχόνη τελειωθέντων αδελφών ημών υπό των αρχών Κατοχής την Μεγάλη Παρασκευή του Σωτηρίου έτους 1944”.
Η αφιέρωση αυτή μας υποδεικνύει ότι πράγματι η εκκλησία αφιέρωσε χώρο στο τραυματικό αυτό γεγονός. Έχει τον τρόπο μέσω της αγιογραφίας εκτός από λατρευτικός χώρος να μετατρέπεται σε ένα πολυεπίπεδο μωσαϊκό της ιστόριας, κρύβοντας τα τραυματικά μυστικά ενός τόπου. Στην περίπτωση του Νέου Αγίου Χριστοφόρου και σε άλλους ναούς πράγματι αυτό έγινε. Η συγκεκριμένη τοιχογραφία έγινε τη δεκαετία του ’60 πάντως όπως πληροφορηθήκαμε, σε μια εποχή δύσκολη. Γιατί λοιπόν το 2019 να μην υπάρχει μια συγκεκριμένη αναφορά στο χώρο της εκτέλεσης;