Αντιδράσεις έχουν προκαλέσει σε ενορίτες του Αγίου Χριστοφόρου Αγρινίου οι φήμες που διακινούνται το τελευταίο διάστημα σχετικά με τον φερόμενο σχεδιασμό νέων ενοριών και την αναδιάταξη ορίων τους.
Σύμφωνα με όσα επικαλούνται ενορίτες που αντιδρούν, έχουν κυκλοφορήσει φήμες για απόσπαση του παλαιού Αγίου Χριστοφόρου από το Νέο και τη δημιουργία μιας νέας ενορίας ανατολικά της πόλης (σημερινό 10ο Δημοτικό Σχολείο).
«Αυτό το ήρεμο ενοριακό λιμάνι της ιστορικής αυτής ενορίας, καλό είναι να μην απειληθεί με τρικυμία από την έρπουσα φήμη για σχεδιασμό και ίδρυση νέας ενορίας, μέσα στα γεωγραφικά όρια αυτής που υπάρχει και όπως υπάρχει σήμερα», αναφέρει σε ανοιχτή επιστολή του ο Κωνσταντίνος Χ. Παναγιωτακόπουλος,Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός.
Την επιστολή δημοσιεύει ακολούθως το agrinionews.gr το οποίο σαφέστατα είναι στη διάθεση της Μητρόπολης Αιτωλίας και Ακαρνανίας για να δημοσίευσει τη θέση της επί του θέματος.
ΑΝΑΔΙΑΤΑΞΗ ΟΡΙΩΝ ΕΝΟΡΙΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗ ΕΝΟΡΙΤΩΝ ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ
Επίμονες φήμες κυκλοφορούν τον τελευταίο καιρό για σχεδιασμό νέων ενοριών και αναδιάταξη ορίων. Συγκεκριμένα, αναφέρομαι στην ενορία του Αγίου Χριστοφόρου με τους δύο Ιερούς Ναούς (Παλαιό και Νέο), που είναι συνυφασμένοι με την παράδοση της πόλης μας, αλλά και την ιστορία της την παλαιά και την σύγχρονη.
Οι φήμες όπως έχω πληροφορηθεί και που πάντα προτρέχουν, λένε πως θέλουν να αποσπάσουν μεθοδευμένα τον Παλαιό Ναό του Αγίου Χριστοφόρου σε μία νέα ενορία που θα δημιουργηθεί ανατολικά της πόλης (σημερινό 10ο Δημοτικό Σχολείο).
Δεν μπορώ να καταλάβω, ποιός σκοπός εξυπηρετείτε με το κόψιμο του ομφάλιου λώρου που ενώνει τους δύο Ναούς, το ιστορικό μνημείο του Παλαιού Ναού (γιατί δυστυχώς μόνο αυτό σώζεται διατηρητέο μνημείο από τους παλαιούς Ναούς μας) την Ακρόπολη του Αγρινίου με τον μεγαλοπρεπή Νέο Ναό όραμα και έργο του μεγάλου Ευεργέτου της πόλης μας, της Οσιακής μορφής του Αγίου Γέροντα Παπαστόλη. Εδώ δηλαδή θα γίνει πράξη συμβολικά και πραγματικά, η ανίερη διχοτόμηση του αειμνήστου Παπαστόλη. Τότε όμως θέλω να πιστεύω, θα ξεχειλίσει η οργή από το σεπτό μνήμα του που έχει αποτεθεί δεκαετίες τώρα η σεπτή και τίμια σωρός του.
Θέλω να επισημάνω ότι ο σύνδεσμος των δύο Ναών στην πράξη και την συνείδηση, όχι μόνο των σημερινών ενοριτών του Αγίου Χριστοφόρου αλλά και όλων των παλαιών (κυρίως) και νέων Αγρινιωτών είναι στενότατος και βαθιά ριζωμένος στην συνείδησή τους. Ξέχωρα δε οι παλαιοί ενορίτες που αγωνίστηκαν μαζί με τον αείμνηστο Γέροντα στο προοδευτικό χτίσιμο του Νέου Ναού, βλέπουν ένα τέτοιο εγχείρημα διαμελισμού του ενιαίου ενοριακού χώρου ως βέβηλη πράξη και ιεροσυλία.
Στο νου και την φαντασία όλων βλέπουν μπροστά τους να προπορεύεται ο Παπαστόλης και αυτοί πίσω να ακολουθούν (ζητιανεύοντας τον οβολό για να φτιάξουν το νέο σπίτι του Αγίου). Παλαιός και Νέος Ναός είναι αδιάσπαστοι. Ο γεωγραφικός χώρος μεταξύ των δύο ναών είναι πολύ μικρός πραγματικά και συμβολικά για να φυτευτεί μια νέα ενορία, δήθεν για τις ανάγκες των πιστών. Στην ουσία δεν θα είναι τίποτα άλλο παρά μια μορφή πνευματικού δυναμίτη που απειλεί την ενότητα και την ηρεμία του ενοριακού εκκλησιαστικού σχήματος. Πολύ δε περισσότερο η εξέλιξη θα είναι εκρηκτική αν στην προσπάθεια δημιουργίας νέας ενορίας, χρησιμοποιηθεί ως βάση και έδρα της ο Παλαιός Ναός στον οποίο μάλιστα θα τοποθετηθεί εφημέριος κάποιος «υμέτερος» κληρικός. Αυτό θα θεωρηθεί ως δολιοφθορά στο έργο της ενορίας και ως απόπειρα αλλοίωσής της δια της μεθόδου του «δουρείου ίππου».
Πιστέυω ακράδαντα, ότι δεν έχουμε σήμερα την πολυτέλεια στους δύσκολους καιρούς που βιώνουμε σαν κοινωνία, να δημιουργούμε καταστάσεις ανεξέλεγκτες, ίσως και εκρηκτικό κλίμα σε μια ενορία που για πάρα πολλά χρόνια απολαμβάνει ήρεμη και ειρηνική συνεργασία δύο εκλεκτών κληρικών και των λαϊκών μελών εκκλησιαστικών επιτρόπων, που υπηρετούν σε αυτή.
Αισθάνομαι δε αυτό το γεγονός ως πνευματική παρακαταθήκη του σεπτού λεβίτου Αγίου Γέροντα Παπαστόλη, η οποία είναι κυρίαρχη στα εκκλησιαστικά πράγματα του Αγίου Χριστοφόρου. Δεν είναι τυχαίο δε και το γεγονός, ότι στο εύκρατο ενοριακό κλίμα αυτής της ενορίας βρίσκουν καταφύγιο , θαλπωρή και ευχέρεια μετοχής στις ιεροπραξίες πολλοί εκ των συνταξιούχων ιερέων της Μητροπόλεως, τη στιγμή που σε άλλες ενορίες η σχετική ατμόσφαιρα είναι από αδιάφορη έως ψυχρή. Στο σημείο αυτό ας μην παραλείψω την ανάπαυση που έβρισκε ο κατά σάρκα αδελφός μου Μητροπολίτης Ευρίπου κυρός Βασίλειος, η μητέρα του οποίου κατά την βρεφική του ηλικία διέθεσε ένα οικόπεδο (επί της οδού σήμερα Ίσκου 8), το οποίο εκποιήθηκε με την φροντίδα του αείμνηστου Παπαστόλη για την ανέγερση του Νέου Ναού.
Τέλος υπενθυμίζω, ότι σχετικά με το θέμα αυτό και στο παρελθόν, όταν ανέλαβε καθήκοντα ο σημερινός μητροπολίτης, σε τηλεοπτική εκπομπή του Αχελώος TV, επενέβην τηλεφωνικώς εκφράζοντας την αρνητική μου γνώμη. Απευθύνθηκα δε και προσωπικά στον σημερινό μητροπολίτη λέγοντας, «ότι θα τρίζουν τα κόκαλα του αείμνηστου Παπαποστόλη» και επιπλέον του υπενθύμισα και την κατά σάρκα συγγένειά του με τον Παπαποστόλη, προκειμένου να γίνει σεβαστή η μνήμη του Αγίου Γέροντα.
Αυτό το ήρεμο λοιπόν ενοριακό λιμάνι της ιστορικής αυτής ενορίας, καλό είναι να μην απειληθεί με τρικυμία από την έρπουσα φήμη για σχεδιασμό και ίδρυση νέας ενορίας, μέσα στα γεωγραφικά όρια αυτής που υπάρχει και όπως υπάρχει σήμερα.
Ανήσυχοι ως Άγιο-Χριστοφορίτες για τα «μέλλοντα συμβαίνειν», θα παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα, θεωρώντας χρήσιμο και ωφέλιμο σε τέτοιες αποφάσεις η λογική να επικοινωνεί με τις πραγματικές ανάγκες του πληρώματος της Εκκλησίας και να μην υπηρετεί άλλες ύποπτες σκοπιμότητες.
Κωνσταντίνος Χ. Παναγιωτακόπουλος
Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός
Β. Παναγοπούλου Δ΄παρ. 3 Αγρίνιο
6 Σχόλια
Φοβερή ιδέα. Επισης να γινει μια ενορια η Ευαγγελιστρια και αλλη μια στο παλιο Νοσοκομειο με τον Αγιο Σπυριδωνα. Καλα αυτοι στη μητροπολη δεν εχουν σοβαρα θεματα να ασχοληθουν;
Σοβαρά προβλημάτα…
Μόνο των χασομέρηδων έγνοιες.
Και των συνταξιούχων βεβαίως-βεβαίως.
Σίγουρα ο παπαποστόλης θα χαίρεται και σίγουρα δεν θα τρίζουν τα κόκκαλά του, αν η φήμη γίνει πραγματικότητα. Βέβηλη πράξη είναι το κάψιμο, το γκρέμισμα και το κλέψιμο ενός ναού. Όχι η δημιουργία νέας ενορίας. Πρώτη τη φορά στην παγκόσμια ιστορία γράφεται ότι η δημιουργία ενορίας είναι ιεροσυλία και βέβηλη πράξη!!!!!!!!!!!!!!!
Το άρθρο βρίσκεται μέσα στα όρια της τρελής κοινωνίας που ζούμε. Αφού η δημιουργία ενορίας είναι βέβηλη πράξη τότε ιερή πράξη είναι το άνοιγμα ενός καζίνο, ενός στριπτιτζάδικου και μιας φυλακής. Θα μας τρελάνουν.
Ενορία δωδεκαθειστών υπάρχει; ή τους εξολόθρευσε το χριστεπώνυμον πλήρωμα.
Μήπως είναι καιρός να χωριστεί η αχανής και αποίμαντη μητρόπολη σε Αιτωλίας και Ακαρνανίας μπας και δει άσπρη μέρα το Αγρίνιο;;;; μήπως λέμε τώρα..