Το Αγρίνιο, όπως κάθε πόλη του μεγέθους του, έχει τα μεγάλα προβλήματα, τα πολύ μεγάλα που είναι και χρόνια, αλλά και τα μικρά, τα καθημερινά που σχετίζονται με τις μικρής έντασης διαμάχες μέσα στην κοινωνία.
Μόνο που κάποιες διαμάχες δεν είναι όσο μικρές θέλουμε να λέμε. Το πόσο σοβαρά κι ανησυχητικά είναι ορισμένα κοινωνικά φαινόμενα έχουν να κάνουν και με τις ιδιαίτερες δομές κάθε κοινωνίας, τον πληθυσμό, πόσο ζωντανός ή γερασμένος είναι, τα οικονομικά ζητήματα που επιτείνουν τις ακραίες συμπεριφορές.
Πριν από λίγες μέρες κρίθηκε στα τοπικά δικαστήρια μια υπόθεση που δεν τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας και καλώς δεν τα τράβηξε. Διότι κανείς δεν μπορείς να υπολογίσει τις ψυχολογικές επιπτώσεις στο θύμα ή τις κοινωνικές επιπτώσεις στον κατηγορούμενο. Εν ολίγοις, ήταν μια υπόθεση «προσβολής γενετήσιας αξιοπρέπειας» πριν από χρόνια, σε βάρος ενός ανήλικου, τότε, κοριτσιού. Η πράξη είχε γίνει στον δρόμο χωρίς να υπάρχει καμιά σωματική όχληση παρά μόνο προτάσεις και λεκτική βία, όμως επρόκειτο για προσβλητική συμπεριφορά, όπως κι έκρινε το δικαστήριο που καταδίκασε με αναστολή τον κατηγορούμενο.
Το όλο γεγονός είχε αποκαλυφθεί γιατί το κορίτσι δεν το είχε αφήσει να περάσει έτσι, είχε ειδοποιήσει τον πατέρα του κι εκείνος θέλησε να δει αν θα επαναλαμβανόταν το συμβάν όταν θα περνούσε η κόρη του μπροστά από την δουλειά εκείνου που την είχε ενοχλήσει ξανά. Αυτό συνέβη, η δίκη έγινε, ποινή υπήρξε, ίσως να μην είναι το χειρότερο έγκλημα στον κόσμο, όμως αυτό που έγινε είναι κολάσιμο και καταδικαστέο. Υπήρξε λύση γιατί ασχολήθηκε ο γονιός, είναι τόσο απλό.
Μια άλλη, διαφορετική αλλά ίσως ανάλογη, ιστορία εξελίχθηκε προ διημέρου έξω από γυμνάσιο του Αγρινίου. Η παρεξήγηση μια ομάδας μαθητών του σχολείου με ορισμένους εξωσχολικούς έστειλε τους δεύτερους να φέρουν δέκα άτομα για… τσαμπουκά έξω από το σχολείο και να απειλείται σύρραξη. Και σε αυτή τη περίπτωση ασχολήθηκε κάποιος γονιός, πήρε την αστυνομία και ειδοποίησε για την… σύναξη έξω από το σχολείο πολλών ατόμων και μάλιστα κάποιων αρκετά χρόνια μεγαλύτερων από τους μαθητές.
Αν δεν είχε ασχοληθεί και πάλι ένας γονιός και, στην συνέχεια, αν δεν είχε δώσει την πρέπουσα σημασία η διεύθυνση του σχολείου, θα είχαμε επεισόδιο και θα είχαν νικήσει οι ισχυροί. Εκείνοι που πήγαν και κουβάλησαν το σόι όλο και τα μεγαλύτερα αδέρφια τους έξω από το σχολείο για ξύλο, δηλαδή.
Δεν χρειάζεται να λέμε πολλά: αν δεν ασχοληθούν οι γονείς με τα παιδιά τους κανείς δεν θα ασχοληθεί. Έχει και λίγο το νου στο παιδί, που έλεγε και μια καλή ψυχή.
Γ.Σ.