Το ζήτημα αλλαγής του συστήματος διεξαγωγής των δημοτικών εκλογών επανέρχεται στην επικαιρότητα. Είχαν προηγηθεί το 2010 επί ΓΑΠ οι φωνές για ενιαίο ψηφοδέλτιο δημοτικών συμβούλων με σκοπό να ψηφίζονται ξεχωριστά από όλους οι αιρετοί, ανεξαρτήτως προέλευσης.
Τέλη του 2016 δια στόματος Σκουρλέτη το ζήτημα αλλαγής των δημοτικών εκλογών επανέρχεται. Αυτή τη φορά προτάσσεται η απλή αναλογική. Σχετικά άρθρα έχουν γραφτεί τον τελευταίο μήνα ( δείτε εδώ και εδώ).
Τι ακριβώς θα ισχύσει αν εφαρμοστεί η πρόταση;
Προφανώς η απλή αναλογική δεν θα σημάνει μπόνους εδρών στο Δημοτικό Συμβούλιο στον πρώτο συνδυασμό.
Το μπόνους αυτό το παίρνει άλλωστε ο πρώτος συνδυασμός την δεύτερη Κυριακή των εκλογών. Άρα δεύτερη Κυριακή δεν θα υπάρχει.
Τότε οι παρατάξεις που εξέλεξαν δημοτικούς συμβούλους, θα συνεννοούνται προκειμένου να εκλεγεί Δήμαρχος. Τι θα ισχύσει σύμφωνα με την απλή αναλογική; Θα επιλέγεται υποχρεωτικά Δήμαρχος ο επικεφαλής της πρώτης παράταξης; Ή ο επικεφαλής μιας άλλης παράταξης; Ή κάποιος τρίτο πρόσωπο αν δεν τα βρίσκουν;
Και αν κάνουμε μια αναγωγή με βάση τον μικρόκοσμο μας καταλήγουμε στους εξής συνειρμούς:
– Αν ισχύσει η απλή αναλογική, τότε προφανώς θα μπαίνουν πιο εύκολα στον πειρασμό να φτιάχνουν συνδυασμούς, αφού ο συλλογισμός θα είναι ” Και έναν να εκλέξω, θα γίνω ρυθμιστής και όχι απλά αντιπολίτευση”
-Αν ισχύσει η απλή αναλογική, πιθανόν ως θετικό μπορεί να προκύψει η ουσιώδη αντιπολίτευση πάνω σε προγραμματικά ζητήματα. Αντιθέτως δεν θα υπάρχει η πολυτέλεια προσωπικών αντιπαραθέσεων, διότι “σήμερα είσαι απέναντι, αύριο μπορεί να χρειάζομαι την στήριξή σου”. Αυτό δεν ισχύει για το Αγρίνιο, αλλά για κάθε μικρή κοινωνία.
Όλα αυτά και άλλα πολλά έχουν ένα βασικό παρονομαστή, που δεν πρέπει να λησμονηθεί: Την έλλειψη πολιτικού και αυτοδιοικητικού προσωπικού. Γιατί σε περιοχές όπως το Αγρίνιο με οικονομία σε ύφεση, η παραγωγική τάξη έχει συρρικνωθεί δραματικά. Επίσης υπάρχει μεγάλη αύξηση των μεταναστών επιστημόνων στο εξωτερικό. Άρα ΔΕΝ παράγεται πολιτικό προσωπικό. Άρα ΔΕΝ θα είναι καθόλου εύκολο να φτιαχτούν πλήρη ψηφοδέλτια όπως προβλέπεται στο ακέραιο από τον Καλλικράτη. Που να βρεθούν 300 υποψήφιοι για κάθε συνδυασμό με τόσο συρρικνωμένο παραγωγικό ιστό;
Μήπως λοιπόν η απλή αναλογική προφταίνει όλα αυτά; Πείτε το μπαλώματα ή εκφυλισμό των εκλογικών διαδικασιών ή όπως αλλιώς το βλέπει κάποιος υποκειμενικά. Από την άλλη μήπως η απλή αναλογική προσπαθώντας να ξεπεράσει τον Καλλικράτη οδηγήσει σε μόνιμη κωλυσιεργία την τοπική αυτοδιοίκηση;
Οι τελικές απόψεις αν και όποτε ισχύσουν τα παραπάνω και αν ξεκαθαρίσει ο τρόπος εφαρμογής τους.
Λ.Υ.