Το κατά πόσον όσα ακούστηκαν πρόσφατα, για τους χώρους που θα φιλοξενήσουν πρόσφυγες ή/και μετανάστες, είναι σοβαρά ή όχι μπορεί να το κρίνει ο καθένας. Η σκέψη να φιλοξενηθούν (μόνο;)οικογένειες στην Παπαστράτου, τριάντα μέτρα από ένα φροντιστήριο και τριάντα μέτρα από ένα ξενυχτάδικο, είναι στην κρίση του καθενός. Ο γράφων έχει καταλήξει στο συμπέρασμα πως χιλιάδες Αγρινιώτες που μένουν στα εξοχάς δεν ξέρουν πως είναι η ζωή στην Παπαστράτου ή στα σοκάκια που διασκεδάζει η πόλη. Αυτό έχει και την πλάκα του, η άγνοια, η σχεδόν αστεία κάποιων ειδημόνων. Λες και ξέρει, παρεμπιπτόντως, κανείς πού θα πάνε ανά τη χώρα οι οικογένειες και πού θα πάνε οι χιλιάδες Ιρανοί ή Πακιστανοί που, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει αν δικαιούνται άσυλο ή όχι.
Αυτό που δεν έχει καθόλου πλάκα είναι η πολιτική και ιστορική διαστρέβλωση των πάντων. Αναφέρθηκε για πολλοστή φορά ο παραλληλισμός των τωρινών προσφύγων και μεταναστών(πολλοί από τους οποίους δεν έχει κριθεί ο τρόπος που μπήκαν στη χώρα)με τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι απλός: σε μερικούς δεν αρκεί να καλοδεχτείς τους τωρινούς πρόσφυγες όπως, όντως,δεν καλοδέχτηκες τους δικούς σου το ’22. Δεν αρκεί να τους βοηθήσεις, να θελήσεις να μείνουν όσοι γίνεται, να προσφέρεις.
Όχι, πρέπει να δηλώσεις ότι δεν αναγνωρίζεις φυλή, γλώσσα , έθιμα, θρησκεία. Αυτό είναι το μείζον, γι’ αυτό γίνονται οι μεγαλόσχημες δηλώσεις. Για να ξεχάσεις ότι το ’22 ήρθαν εδώ συγγενείς, που ένιωθαν ότι πάνε στην πατρίδα και είχαν έναν συνεκτικό ιστό, την Εκκλησία που τους ένωνε με τους γηγενείς, καλώς ή κακώς. Ενώ τώρα θα έρθουν για φιλοξενία άνθρωποι που δεν θέλουν καν να μείνουν εδώ, που τους είπαμε ότι είμαστε μια γη ¨τράνζιτ¨, που δεν μιλάνε τη γλώσσα, που εκκλησιάζονται αλλιώς και που τελικά παζαρέψαμε και πήραμε λεφτά για λογαριασμό τους από τους «θεσμούς». Αυτή είναι η αλήθεια. Όπως αλήθεια είναι και ότι η ανυπακοή και η ανυποταξία τελικά στην Ελλάδα είναι φετίχ και τοτέμ, που μια μέρα όλοι πρέπει να τα λατρέψουν.
Η άλλη μεγάλη αλήθεια είναι η εξής: Κάποιοι βλέποντας την σιωπή της πλειοψηφίας στο δημοτικό συμβούλιο περνούν μόνιμα όλη την ατζέντα τους για το ποιος φταίει για όλα. Φταίει, λοιπόν, ο καπιταλισμός και ο ιμπεριαλισμός και ο νέος μεγάλος εχθρός οι ΜΚΟ. Λοιπόν, οι ΜΚΟ δεν είναι ένα ενιαίο πράγμα. Κάποιες επιτελούν έργο, κάποιες ροκανίζουν κονδύλια σαν τρωκτικά. Οι χειρότερες είναι κάτι ανύπαρκτες που αποτελούνται από περιφερόμενους ανά τον κόσμο χρηματοδοτούμενους ψευδο-επαναστάστες, με ράστα μαλλί και λάβαρα ξεσηκωμού γραμμένα με σπρέι στις παράγκες τους, που συνεννοούνται απευθείας με τους δουλεμπόρους και κονομάνε χοντρά εις υγείαν των κορόιδων. Με άλλα λόγια πολλοί «αλληλέγγυοι» είναι γιαλαντζί τέτοιοι…
Επίσης, αντίθετα από το γνωστό αφήγημα, η Ευρώπη είναι ένας ενιαίος χώρος και μπορεί να εχθρεύεσαι την Σένγκεν, δεν μπορείς όμως να την κάνεις ταξιδιωτικό γραφείο για τις επιδιώξεις σου, που είναι άσχετες με τον ανθρωπισμό. Κοινώς δεν μπορείς να βάλεις ανθρώπους στο αεροπλάνο και να πάνε όπου θέλουν, στον «προορισμό» τους, λέγοντας ότι έτσι υπηρετούνται οι διεθνείς συνθήκες. Οι διεθνείς συνθήκες ορίζουν ότι όταν ο πρόσφυγας φύγει από ένα ασφαλές μέρος και πάει σε άλλο είναι πια μετανάστης. Ότι όπου ζητήσει άσυλο θα πρέπει να αποδεχτεί ότι το κράτος θα του ορίσει που θα μείνει και αν μπορεί θα προσπαθήσει να τον ενώσει με την οικογένειά του. Ανώτατο ευρωπαϊκό δικαστήριο πρόσφατα αποφάσισε για δυο πρόσφυγες, που δεν ήθελαν να μείνουν στο Ντύσελντορφ, ότι οφείλουν να δεχτούν τον χώρο που θα τους ορίσει το κράτος. Το «κράτος» αυτό είναι και η Ευρώπη σύμφωνα με τις συνθήκες που χρησιμοποιήσαμε χρόνια γιατί μας βόλευε αλλά τώρα βαράμε τις πόρτες στα σύνορα της καρδιάς μας με την ΕΡΤ σε ρόλο νταουλιέρη. Πράγματι χώρες εκτός Ε.Ε. χρησιμοποιήθηκαν απέναντι στην δική μας ελαφρά και χαβαλετζίδικη αντιμετώπιση του «δύο εκατομμύρια χωράνε σίγουρα». Αλλά άλλες χώρες έχουν προσφέρει ήδη 80.000 θέσεις ασύλου την ώρα που εμείς… τίποτε ακόμη!
Επίσης, για όσους δεν το γνωρίζουν: ένα δικαστήριο πέντε χρόνια πριν στην Γερμανία έκρινε ότι είναι τέτοιος οίκος ανοχής η Ελλάδα που απαγόρευσε να επιστρέφουν εδώ, στη χώρα εισόδου δηλαδή σύμφωνα με το «Δουβλίνο», όσοι κρίνεται ότι δεν δικαιούνται παραμονή στη συγκεκριμένη χώρα! Λόγω απάνθρωπων συνθηκών που έχουμε! Κι αυτό κάθε χρόνο ανανεωνόταν, γιατί παραμένουμε άθλιος προορισμός που όλα τα αφήνουμε στην καλοσύνη των εθελοντών. Όμως φέτος η ανανέωση έγινε μόνο για έξι μήνες που λήγουν τον Ιούνιο. Σε πρώτη φάση γύρω στις 200 χιλιάδες είναι να επιστρέψουν στην Ελλάδα μόνο από παλιούς ανοιχτούς λογαριασμούς…
Κάτι τελευταίο για τους Έλληνες που φιλοξενήθηκαν στη Συρία διωγμένοι από την Ανατολία κλπ, κλπ. Η Συρία δεν είχε γίνει τότε ακόμη ανεξάρτητο κράτος, έγινε το 1946. Οι Έλληνες φιλοξενήθηκαν σε γαλλικό έδαφος. Καλώς ή κακώς, η απόφαση για να βρουν εκεί καταφύγιο ήταν γαλλική. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο εκεί λαός ήταν εχθρικός ούτε ότι την αποκλειστική φροντίδα όσων Ελλήνων κατέφυγαν εκεί την είχαν μόνο Γάλλοι. Σημαίνει όμως ότι αναγνωρίζουμε ότι ο ιστορικός χώρος της Συρίας, που είναι μια πανάρχαια περιοχή, είναι άλλος από εκείνον του σύγχρονου κράτους και φιλοξενεί άλλους πολιτισμούς από εκείνους που φιλοξενούσε κάποτε. Όσοι έχουν και αναζητήσεις για την Μακεδονία π.χ. θα έπρεπε να το ξέρουν αυτό. Πως η Συρία που προέκυψε ως ένα ανομοιογενές κράμα από Αλαουΐτες, Σουνίτες μετριοπαθείς, Σουνίτες σαλαφιστές, Κούρδους και άλλες κοινότητες (χριστιανών, Γεζίντι κλπ), δεν είναι η Συρία των βιβλικών ή των ρωμαϊκών χρόνων. Γι’ αυτό άλλωστε κι ένας μεγάλος εμφύλιος πάντα αναμενόταν και από κάποιους επιδιωκόταν κιόλας, για τα δικά τους συμφέροντα. Γιατί υπήρχε το υπόστρωμα και η προδιάθεση να φάει ο ένας τον άλλο. Αλλά αυτή είναι μια ανάγνωση που δεν θες να την κάνεις αν πρέπει να πουλήσεις το παραμύθι του ιμπεριαλισμού που είναι η γενεσιουργός αιτία για όλα. Γιατί δεν πιστεύεις στη σημασία και την μοναδικότητα του καθενός ξεχωριστά.
Γ.Συμψηρής
2 Σχόλια
Τώρα που θα κλείσει το πανεπιστήμιο και θα πάει στην Πάτρα, μπορούν να φιλοξενηθούν εκεί οι μετανάστες/πρόσφυγες…
Να βάλουμε και αυτή την παράμετρο στην κουβέντα…
Για το Πανεπιστημιο δεν ασχολειται κανεις.
Δεν πειραζει. Ασχολουνται οι Πατρινοι.
Οποιος ενδιαφερεται το δειχνει.
Ευτυχως που εγιναν επιτροπες, συσκεψεις, ψηφισματα, δημοτικα συμβουλια…
Αιδως Αργείοι και Αιδώς Αχρείοι!