Με σκοπό τον αναστοχασμό για το ανθρώπινο περιβάλλον το ATHENS SCHOOL καλεί σε συζήτηση στις 5 Ιουνίου. Η ανακοίνωση:
Μισός αιώνας πέρασε από τότε που ο ΟΗΕ γιόρτασε για πρώτη φορά την παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος.
Μισός αιώνας! Για την ακρίβεια 48 χρόνια. Ήταν τότε η εποχή που το οικολογικό κίνημα μεσουρανούσε και το πρώτο οικολογικό πολιτικό κόμμα είχε ήδη δημιουργηθεί. Η όξινη βροχή ήταν περιβαλλοντικό χαρακτηριστικό των μεγαλουπόλεων ενώ η πυρηνική ενέργεια δέχονταν τα πυρά ενός τεράστιου αντιπυρηνικού κινήματος. Η συζήτηση για την κλιματική αλλαγή ήταν κάτι που μας τρόμαζε και την απωθούσαμε όσο πιο βαθειά μπορούσαμε. Ήταν η εποχή που στην Ελλάδα, οικολόγος σήμαινε τρελός ή αφελής ενώ τα πρώτα “οικολογικά” κινήματα, σε κάποιες περιπτώσεις είχαν αμιγώς τοπικιστικά αιτήματα και στις άλλες περιπτώσεις ήταν απλώς μια ευκαιρία πρωτότυπης εναντίωσης στο “σύστημα”. Όλα αυτά συνέβαιναν πριν μισόν αιώνα.
Σαν να μην πέρασε μια μέρα; Όχι βέβαια! Δεν έχουμε τόση όξινη βροχή όπως τότε, δεν έχουμε αντιπυρηνικό κίνημα και οικολόγος δεν σημαίνει σίγουρα τρελός ή αφελής.
Έχουμε όμως τρύπα του όζοντος και διόγκωση του φαινομένου του θερμοκηπίου. Έχουμε εξάπλωση της πυρηνικής ενέργειας και την εκ νέου απειλή πυρηνικού πολέμου. Έχουμε τα εμφανή αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής. Και το πιο σπουδαίο, η οικολογία ενσωματώθηκε στον κυρίαρχο τομέα των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, την οικονομία. Αυτό το τελευταίο αποτελεί πράγματι μια σημαντική διαφοροποίηση μεταξύ των δύο εποχών.
Η οικολογία ως οικονομικό μέγεθος, είχε σαν αποτέλεσμα τη γέννηση ενός νέου οικολογικού κινήματος κατά των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ελάχιστοι πριν από μισόν αιώνα, θα μπορούσαν να προβλέψουν μια τέτοια εξέλιξη. Ποιος θα περίμενε να προσπαθούμε να θάψουμε το ανθρώπινο περιβάλλον, κάτω από τεράστιες εγκαταστάσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, με σκοπό να το προστατέψουμε;
Αφού γιορτάσαμε σαράντα οχτώ Παγκόσμιες Ημέρες περιβάλλοντος από το 1974 μέχρι σήμερα, ο αδυσώπητος απολογισμός θα πρέπει να μας κάνει να αναστοχαζόμαστε.
Ποιες πραγματικά είναι οι ενεργειακές μας ανάγκες; Τι σημαίνει Πρόοδος και Ανάπτυξη τελικά; Τι σημαίνει αυτονόμηση του Λόγου; Πώς η ενέργεια ως χρηματιστηριακό προϊόν οδηγεί στην υπερπαραγωγή της; Γιατί εγκιβωτίζουμε τα ποτάμια ενώ ξέρουμε ότι έτσι καταστρέφουμε τις θάλασσες; Πώς είναι δυνατόν να εργαζόμαστε συστηματικά και ανελλιπώς για την κατάρρευση του ανθρώπινου περιβάλλοντος; Καταφέραμε πράγματι με όλη αυτή τη δραστηριότητά μας να ζει “αξιοπρεπώς” το 80% των ανθρώπων πάνω στη Γη;
Με σκοπό τον αναστοχασμό για το ανθρώπινο περιβάλλον το ATHENS SCHOOL σας καλεί σε συζήτηση στις 5 ΙΟΥΝΙΟΥ ώρα 8 το βράδυ στο κέντρο της Αθήνας, ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΤΡΙΚΟΥΠΗ 138.
Τη συζήτηση θα ανοίξουν τα μέλη και συντελεστές του ATHENS SCHOOL:
– ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ (Περιβαλλοντολόγος Msc / υπεύθυνος του τμήματος παραδοσιακής οργανοποιίας A.S)
Περιβάλλον: Η Κοινωνική και Πολιτική Διάσταση του φυσικού χώρου.
– ΝΙΚΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ (Μέλος περιβαλλοντικών κινήσεων / υπεύθυνος τομέα Τέχνης και Τεχνικής του A.S)
Οικολογία και Δημοκρατία.
– ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΣΤΑΜΑΤΗ (Μέλος περιβαλλοντικών κινήσεων / υπεύθυνη τμήματος επαναχρησιμοποίησης χαρτιού του A.S)
Τι σημαίνει επαναχρησιμοποίηση χαρτιού στην καθημερινότητά μας (παραδείγματα).