Γράφει ο Ιωάννης Μπότσαρης
Διδάκτωρ Βιολογίας Βιολογικού τμήματος ΕΚΠΑ
Επίτιμος Λυκειάρχης – Συγγραφέας
Καθισμένος κάτω από τα σκιερά πλατάνια της πλατείας του χωρίου μου, παρήγγειλα, για να απολαύσω στη δροσιά τους, ένα παγωμένο φραπεδάκι.
Περνώντας ένας συγχωριανός, με περιπαικτική διάθεση μεταξύ σοβαρού και αστείου, μου πέταξε τη σπόντα «Κι εσύ φραπεδάκι; Γιατί δεν πας στο διπλανό καφενείο του Αυγεία που το κερνάει τζάμπα φραπέ και σου δίνει και μια σακούλα κρέας από τον χασάπη για να το σπίτι;».
Τότε μου πέρασε από τη σκέψη αυτό που πάλευαν να μας μάθουν, αν και με το γλίσχρο μισθό τους, κάποιοι καθηγητές μας, τί δεῖ τὸ κύριον εἶναι τῆς πόλεως; (Αριστοτέλης. Πολιτεία 3.1281a11), δηλαδή ποια πρέπει να είναι η κυρίαρχη εξουσία της πολιτείας;
Και σαν επακόλουθο η σκέψη, τι έχει αλλάξει από την εποχή του Κωλλέτη(1);
Έχω την εντύπωση ότι η πολιτεία, τα τελευταία χρόνια, προσπαθεί να εκπαιδεύσει τους πολίτες της ώστε να ανέχονται τα φαινόμενα της ρεμούλας και της κλεψιάς.
Η επωδός που συνεχώς ακούγεται «μα αφού αυτόν, που έκλεψε, που έκανε, που έρανε, τον ψήφισε ο λαός» αποσκοπεί να μας τονίσει πως ο κόσμος συναίνει σε αυτό, άρα έμμεσα και ο ίδιος είναι σαν αυτόν ή θέλει να γίνει σαν αυτόν.
Θέλουν να δημιουργήσουν μια νοοτροπία που, ο καθένας και η καθεμιά από μας, να θεωρούν αυτονόητο ότι θα πρέπει να περάσουν από τον κομματάρχη του χωριού τους για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Πως αλλιώς άλλωστε θα αλλάξει το χρώμα του χάρτη χωρίς να έχουμε αχρωματοψία.
Κυρίαρχη πολιτική στην ελληνική πολιτεία είναι πάντοτε ο καφετζής Αυγείας, που θα κερνάει φραπέδες και κρέατα από το σφαγείο του χασάπη σε αυτούς που προτιμάνε το δικό του καφενείο. Χωρίς να σκεφτούν ότι τα κρέατα προέρχονται από δικά τους ζώα καθώς η ζωοκλοπή ανθίζει.
Σε καμία περίπτωση δεν προσχωρώ στην άποψη, που φίλος μου γιατρός στο Αγρίνιο μου μετέφερε ότι διατύπωσε ο Παπαδιαμάντης, «Οι Έλληνες απελευθερώθηκαν για να αποδείξουν ότι δεν δύνανται να αυτοκυβερνηθούν», αλλά καθημερινά παλεύω μεταξύ της συλλογικής δράσης και της εύκολης λύσης της αποστασιοποίησης.
Στο ερώτημα αν προτιμάω να μείνω έξω από το μαντρί και να με φάει ο λύκος ή να πάω από τον μπαλτά του χασάπη ασφαλώς προτιμάω το πρώτο γιατί ένα ελεύθερο-αγριεμένο γίδι υπάρχει περίπτωση να διώξει τον λύκο, ενώ από τον μπαλτά του χασάπη δεν γλυτώνεις με τίποτα.
Α! Ξέχασα να σας πω πως συνέχισα να απολαμβάνω το σκέτο φραπεδάκι μου στο ίδιο καφενείο.
Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις (Κ.Π. Καβάφης)
(1) Σημείωση:
Ιωάννης Κωλλέτης: Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο πρωτομάστορας του ρουσφετιού.
