Δευτέρα σήμερα στο ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς και ήδη άρχισαν οι καταλήψεις. Τα παιδιά έχουν ειδοποιηθεί από χθες να μην πάνε σχολείο παρότι οι καταλήψεις θα γινόταν σήμερα, προφανώς κάποιοι γνωρίζουν την επιτυχία τέτοιων γεγονότων από πριν.
Ο λόγος είναι επισήμως εκείνος που θα ωθήσει και πολλούς πολίτες να διαδηλώσουν σήμερα για την ολιγωρία της Δικαιοσύνης, την ανικανότητα να τιμωρήσει επιτέλους κάπως τον δολοφόνο και τους ηθικούς αυτουργούς της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Το αποτέλεσμα είναι να μιλούν σήμερα στην Ελλάδα για αντιφασιστικό αγώνα ως αν η Ελλάδα να έχει σήμερα φασισμό. Αλλά δεν έχει. Θα ήθελαν κάποιοι να έχει αλλά δεν έχει…
Το έχουμε πει εκατοντάδες φορές από τούτες τις γραμμές: δεν υπήρξε ποτέ στην ελληνική Ιστορία πιο χρήσιμο «πολυεργαλείο» από την Χρυσή Αυγή. Ένα κόμμα φετιχιστικό, καταφανέστατα ναζιστικό- σε μια χώρα όπου ο αντισημιτισμός είναι ίσως η μόνη τάση αυτής της απάνθρωπης ιδεολογίας που έχει ρίζες στην κοινωνία-και το οποίο έφτασε από το 0,33% να πείθει κάπου έναν στους δέκα Έλληνες. Ένα κόμμα που εκμεταλλεύτηκε τις συνθήκες αλλά που όλοι το ξέρουν ότι χρειαζόταν ανοχή και κεφάλαια.
Τα κεφάλαια που κόπηκαν από την εποχή που έπαψε να παρέχει η Βουλή οικονομική στήριξη ήταν μόνο μερικά από εκείνα που υπήρχαν. Κάποιοι βοηθούσαν την ρητορική της Χ.Α., κατά την ταπεινή μας γνώμη όχι για να κυβερνήσουν οι ναζιστές την Ελλάδα αλλά για να υπάρχουν ως μπαμπούλας, ως αντίπαλο δέος. Στο τέλος έφτασαν νεαρά μέλη αυτής της οργάνωσης ρατσιστών να εκτελούνται και κανείς να μην τα θυμάται…
Η διασπορά όμως της ιδεολογίας αυτής της οργάνωσης που υποδύεται το κόμμα ήθελε κάποιοι να παρεμβαίνουν στα ΜΜΕ και να περνά ο λόγος τους ως πατριωτικός και «εθνοκεντρικός». Στην πραγματικότητα βρέθηκαν κεφάλαια-που πλέον δεν υπάρχουν και σχεδόν τα 2/3 των οργανώσεων αυτού του κόμματος έχουν κλείσει-από πηγές που αν ήμασταν συνωμοσιολόγοι θα λέγαμε πως ήθελαν να δημιουργήσουν πρώτα πρόβλημα στην παραπαίουσα Ελλάδα και κατόπιν να τορπιλίσουν την ίδια την ενότητα της Ευρώπης.
Φαίνεται πως το σχέδιο ατόνησε όταν δεν ακολούθησαν οι Ισπανοί και οι Ιταλοί, όταν οι Ιρλανδοί και οι Κύπριοι την είδαν αλλιώς, όταν οι Γάλλοι δεν έβγαλαν Λεπέν και οι Βρετανοί τελικά θα φύγουν αναίμακτα, αν φύγουν κι εκείνοι και δεν τους κρατήσει «εντός» το κόμμα με τους ακραιφνείς αριστερούς που αναμένεται να κερδίσει τις επόμενες εκλογές…
Μείναμε εμείς με το «φαινόμενο» αυτό, που καμιά δυναμική δεν έχει πια και καμιά παρεμβατικότητα (κάνουμε και μια πρόγνωση ότι στις επόμενες εκλογές θα εξαερωθεί και εκλογικά). Κι έμεινε η «χρησιμότητα» του « πολυεργαλείου». Ποια είναι αυτή η «χρησιμότητα» πια; Να εξακολουθεί να υπάρχει ως ατιμώρητος μπαμπούλας, όχι γιατί οι δικαστές είναι απαραίτητα επίορκοι αλλά επειδή είναι έτσι η δομή του κράτους μας που μια τέτοια υπόθεση μπορεί να σέρνεται για χρόνια. Να το πω αλλιώς: αν δεν υπήρχε η Χ.Α. δεν θα είχαν δυναμώσει κάμποσοι στην Ελλάδα. Τώρα υπάρχουν ακόμη κάμποσοι που την θέλουν να στέκει σαν τον Ελ Σιντ.
Έτσι ο κόσμος κρατιέται σε επαναστατική εγρήγορση, τα σχολεία είναι θερμοκήπια «αγώνων» που όμως παίζουν ένα πολυσύνθετο ρόλο. Βοηθούν στο να καθυστερούν η Παιδεία και γενικά οι εξελίξεις. Και ο στόχος παραμένει ορατός: η χώρα δεν αλλάζει, όσα δανεικά και να πάρει, η παρεοκρατία κάνει την δουλειά της, νέα τζάκια αναδύονται. Τα παιδιά φεύγουν για σπουδές έξω. Αν τα σχολεία και τα πανεπιστήμια ήταν όπως έπρεπε θα έμεναν εδώ. Αντίθετα κάθονται και μαθαίνουν για αγώνες και για τάξεις ενώ ο κόσμος αλλάζει. Ενώ ολόκληρα λιμάνια πλέον λειτουργούν με 4-5 άτομα προσωπικό που χειρίζεται ρομποτικά τα πάντα. Τρία τέσσερα άτομα με εκπαίδευση, καλοπληρωμένα που δεν είναι εργάτες όπως τους εννοούσαν οι φιλόσοφοι του 19ου αιώνα…
Γ.Σ.