Αν έχεις πάει στο γήπεδο της Λαμίας και θέλησες να πας στο ημίχρονο για την ανάγκη σου δεν μπορεί παρά να θυμήθηκες τα χρόνια που στον Παναιτωλικό, εκεί που τώρα είναι η “μεγάλη”, δέσποζε ένας… ευκάλυπτος!
Γενικά, βέβαια, το γήπεδο, η φιλοξενία, η είσοδος του γηπέδου(σαν κέντρο νεοσυλλέκτων), όλα παρέπεμπαν- εκτός από το ακούρευτο σχετικά χορτάρι- στον Παναιτωλικό πριν 15 χρόνια…
Αλλά οι τουαλέτες για το κοινό, ήταν… άλλο πράγμα! Απέξω υπήρχαν κάτι… γούρνες σαν αυτές που βρίσκεις σε ένα χωριό για να πλένουν τα γεωργικά εργαλεία και μέσα ήταν περίπου σαν μια τουαλέτα καφενείου, συν τα λάστιχα για πότισμα που υπήρχαν στο έδαφος!
Δεν τα λέμε αυτά για να κακολογήσουμε κανέναν, οι άνθρωποι τόσο μπορούν τόσο κάνουν, άλλωστε λόγω κορωνοϊού δεν υπάρχει ούτε κυλικείο και για να μην… γκαργκανιάσεις από την δίψα πρέπει να φέρεις και το νεράκι σου απέξω.
Απλώς μας έκανε εντύπωση η μεγάλη διαφορά του γηπέδου με το δημαρχιακό μέγαρο ακριβώς απέναντι! Κούκλα το μέγαρο, φοβερή αρχιτεκτονική, μέγεθος, όλες οι υπηρεσίες… Η μέρα με την νύχτα, “άσος και όβερ” υπέρ του δημαρχείου.
Πως είναι στο Αγρίνιο το δημαρχείο σε σχέση με το γήπεδο; Ε, καμία σχέση. Το ακριβώς αντίστροφο! Διπλό καραμπινάτο υπέρ του γηπέδου…
ο(υ)περαστικός