Σήμερα 4 του Απρίλη, στην πόλη του Αγρινίου γύρισε για να μείνει για πάντα στο χώμα της, αλλά και στις καρδιές των κατοίκων, ένα άξιο πολυτάλαντο παιδί της, ο Αγρινιώτης μουσουργός Δημήτρης Παπαποστόλου.
Κάτω εκεί στον Αϊ Γιώργη, ακούστηκαν σήμερα συγκινητικά λόγιααπ’ τον Πατέρα Βασίλειο Μπρέσιακα, που με απλό τρόπο,χωρίς περιττά παινέματα, μετέφερε μια δική του ιστορία απ’ την πρώτη του συνάντηση με τον Τάκη Παπαποστόλου που είχε στις ράχες της Πετρώνας Βάλτου όταν ήταν παιδί.
Έλαβε την προτροπή: «Κατέβα στο Αγρίνιο και θα σε βοηθήσουμε να μάθεις γράμματα και να προσφέρεις και συ με την σειρά σου στους συνανθρώπους μας»
Έτσι κι έγινε.
Αυτό το παράδειγμα, η μετατροπή ενός μικρού παιδιού σε έναν μορφωμένο-ακούραστο και καταξιωμένο Ιερέα και καθηγητή, που τόσο πολύ έχει ανάγκη η σημερινή κοινωνία μας, οφείλεται στα λόγια αγάπης του Τάκη προς τον συνάνθρωπο.
Μετά την τελετή ενταφιασμού, μοιράστηκαν αντίγραφα από ένα στοχαστικό ποίημα, απολογία ζωής θα το έλεγα, του Δημήτρη.
Κάποιοι είμασταν τυχεροί και έχομε στα χέρια μας ένα πολύτιμο, στερνό του ίσως, ποίημα.
Για όσους δεν τα πήρανε στα χέρια τους, πολύς ο κόσμος, ας το διαβάσουν παρακάτω.
Απόστολος Κων/νου Καρακώστας
1 Σχόλιο
Καλό Παράδεισο να έχει! Ο Θεός να τον αναπαύσει!