Το Αεροδρόμιο Αγρινίου ήταν ανάσα για την πόλη στην περίοδο του Μεσοπολέμου. Όλοι το θυμούνται με μια εξιδανικευμένη ίσως εικόνα. Στην πραγματικότητα όμως από το πρώτο διάστημα της λειτουργίας του αντιμετώπισε ένα σωρό προβλήματα που το καθιστούσαν προβληματικό. Ήταν άλλωστε η εποχή που το αεροπορικό δίκτυο τότε αναπτύσσονταν στη χώρα μας και τα προβλήματα δεν έλειπαν.
Ο διάδρομος απογείωσης και προσγείωσης βρίσκονταν σε ιδιαίτερα προβληματική κατάσταση. Μάλιστα ήταν φθαρμένος σε τέτοιο βαθμό που που για πολλά χρόνια δε λειτουργούσε τους χειμερινούς μήνες. Μάλιστα σε περίπτωση βροχόπτωσης για να δουν αν μπορεί να προσγειωθεί ένα αεροπλάνο φόρτωναν ένα κάρο στον αεροδιάδρομο και το διέτρεχαν σε ευπαθή σημεια. Όπου υποχωρούσαν οι τροχοί, σημειώνονταν ως επικίνδυνο σημείο προσγείωσης. Πέρα βέβαια από τα κάρα, επιστρατεύονταν…και τα άλογα της χωροφυλακής, τα οποία διέτρεχαν τον αεροδιάδρομο και έκαναν ακριβώς την ίδια δουλειά. Χαρακτηριστικό είναι το τηλεγράφημα του αεροσταθμάρχη Αγρινίου:
«Ὁρατότης περιορισμένη – Ὑετὸς ἐκόπασεν – Κατάστασις ἀεροδρομίου: Ἔφιππος Χωροφυλακὴ ἐκτελέσασα ἐπέλασιν ἐντὸς τοῦ χώρου προσγειώσεως, εὕρε τοῦτον κατάλληλον διὰ προσγείωσιν.». Ως προς την επιβατική κίνηση το αεροδρόμιο Αγρινίου έπονταν άλλα ισοδύναμων πόλεων όπως της Δράμας και των Ιωαννίνων αλλά και είχε μεγαλύτερη κίνηση από άλλα όπως της Κέρκυρας.
Όλα αυτά τα προβλήματα επέτασσαν έργα υποδομής και διάνοιξης αεροδιαδρόμων.Δυστυχώς όμως αντί το αεροδρόμιο να αναπτυχθεί αφέθηκε στην τύχη του μεταπολεμικά με αποτέλεσμα να μη λειτουργεί και να υποβαθμιστεί.
Με πληροφορίες από:
Γ. Παπανδρώνου, Η γέννηση και ανάπτυξη της πολεμικής αεροπορίας στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου, Διδακτορική Διατριβή τμήματος ιστορίας και Αρχαιολογίας ΑΠΘ.
Πηγή εικόνας; Η.Ντόκα, Αγρίνιο – Καβάλα: ήσαν μήπως τα καπνεργοστάσια «μια κάποια λύσις»