Θυμάστε έναν Σύρο πρόσφυγα που είχε αυτοπυρποληθεί προ ημερών στην Χίο; Δεν πρέπει να έχετε μάθει και πολλά για το τι απέγινε, έτσι δεν είναι; Όπως λένε οι ειδήσεις από χθες «κατέληξε στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όπου νοσηλευόταν με εγκαύματα στο 90% του σώματός του, ο 29χρονος Σύρος πρόσφυγας που το μεσημέρι της Πέμπτης 30 Μαρτίου αυτοπυρπολήθηκε μέσα στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης Χίου στη ΒΙΑΛ, διαμαρτυρόμενος για την παραμονή του στο νησί και τη μη εξέταση του αιτήματος ασύλου που είχε υποβάλει. Τη δραματική αυτή εξέλιξη επιβεβαίωσε, μιλώντας στον Σταθμό Αιγαίου της ΕΡΤ, η αναπληρώτρια διοικήτρια στο Νοσοκομείο Χίου Ελένη Βουτιέρου»
Μέρες που είναι, πρέπει να αισθανόμαστε χαρούμενοι που δεν θα έχουμε κανέναν «Μαύρο Απρίλη»(ή μάλλον… Μάβρο Απρίλη)στη μνήμη του ανθρώπου. Πάει χαμένος ο άνθρωπος άδικα σε μια χώρα που δεν εξέτασε ούτε καν το αίτημά του, που δεν πρόλαβε να το εξετάσει ή που το έκανε επίτηδες και δεν το εξέτασε για να τον απογοητεύσει μήπως και φύγει. Σε κάθε περίπτωση δεν θα βγουν συλλογικότητες(πλην ελαχίστων), δεν θα κάψουν ακτιβιστές τις πλατείες, δεν θα γραφτούν πύρινα άρθρα για το «κολαστήριο της Χίου» ή για τους φονιάδες που βάζουν τους πρόσφυγες να πυρποληθούν από απελπισία. Για κάποιο λόγο όλα αυτά μοιάζουν πολύ μακρινά και ξεπερασμένα.
Μέρες που είναι κάτι παιδιά μόνο παίζουν τις κουμπάρες στα Εξάρχεια με μια διμοιρία των ΜΑΤ, άντε και κάτι άλλα παιδιά να κάνουν καμιά μπούκα σε κανένα καφέ του καπιταλισμού επειδή εντατικοποιεί τις πωλήσεις φρεντοτσίνο κι αυτό-κατά τη γνώμη τους-φταίει για τον θάνατο ενός κακομοίρη υπαλλήλου που πήγαινε ντελίβερι. Ίσως να μην προλαβαίνουν να γίνουν μαζικές δυναμικές πορείες στη μνήμη του Σύρου πρόσφυγα γιατί έχουν όλοι τον νου τους να κάνουν πλάκα στους Χριστιανούς για την νηστεία τους. Τι, δεν τα μάθατε; Φανατικοί κρεοφάγοι, άθεοι κατά δήλωσή τους και χλευαστές της νηστείας ετοιμάζουν happenings με κοψίδια για να πικάρουν την… κυρίαρχη θρησκεία.
Μόνο αυτή μπορούν να πικάρουν άλλωστε. Είναι εκείνη των γονιών τους και τους σιχαίνονται, γι’ αυτό και μπορούν να σιχαίνονται και τη πίστη τους. Στην πίστη των άλλων κάθονται προσοχή, κλαίνε, συμπάσχουν κι ας είναι άθεοι ή άπιστοι. Γι’ αυτό δεν είχαν να πουν κάτι τόσες μέρες(ούτε κουβέντα)για τους Χριστιανούς στην Αίγυπτο που εξαερώθηκαν από παλαβούς.
Χρονιάρες μέρες, ίσως καλύτερα να είναι έτσι. Όσοι πάσχουν έχουν συνηθίσει. Όσοι τις πιστεύουν τις μέρες ξέρουν τι να κάνουν. Κι όσοι πραγματικά κλαίνε, ή για τον κακομοίρη τον Σύρο ή για τον φονταμενταλισμό που σκοτώνει, θα βρουν τρόπο να εκφραστούν. Οι υπόλοιποι πάντα λυσσασμένοι ψεύτες ήταν, δεν αλλάζει κάτι τώρα.
Γ.Σ.