Έφυγε από την ζωή ο αρχαιολόγος Kenneth Antony Wardle, ο οποίος και από το 1994 εργάστηκε ανελλιπώς πάνω στη μελέτη και δημοσίευση της κεραμικής της Εποχής του Χαλκού και της Πρώιμης Εποχής του Σιδήρου από τον Θέρμο.
Περνούσε πολύ χρόνο τα καλοκαίρια του στο Θέρμο και στον αρχαιολογικό χώρο, μαζί με τη σύζυγο του, η οποία έφυγε επίσης από τη ζωή μόλις τον Δεκέμβριο του προηγούμενου έτους, αλλά και την κόρη του και τις δύο εγγονές του. Μάλιστα, εργάζονταν μαζί τους για τη δημοσίευση του υλικού του Θέρμου, που πλησίαζε την ολοκλήρωσή της.
Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδας εξέδωσε συλλυπητήρια ανακοίνωση:
«Με μεγάλη θλίψη ενημερωθήκαμε για τον ξαφνικό θάνατο του Δρ Kenneth Antony Wardle, αρχαιολόγου, συνεργάτη από το 1994 του αείμνηστου Καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και Διευθυντή της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας Ανασκαφής του Αρχαιολογικού Χώρου Θέρμου Ιωάννη Παπαποστόλου, και μελετητή του πολύ σημαντικού κεραμικού υλικού της Εποχής του Χαλκού από τον ίδιο χώρο.
Ο Ken ήταν Αναπληρωτής Καθηγητής (Senior Lecturer) στην Αρχαία Ιστορία και Αρχαιολογία του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ της Μεγάλης Βρετανίας από το 1977 και μέλος της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών. Υπήρξε σπουδαίος μελετητής της Εποχής του Χαλκού στην Ελλάδα και της αρχαιολογίας της περιοχής της Μακεδονίας.
Είχε βαθιά επιστημονική γνώση, που του επέτρεπε να αντιμετωπίζει θέματα αρχαιολογίας διαφορετικών περιόδων, να εφαρμόζει διεπιστημονικές μεθόδους, με μεγάλη προσοχή και προσήλωση στα ανασκαφικά δεδομένα. Σπούδασε Κλασικές Σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και στη συνέχεια εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Ινστιτούτο Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (University of London), με θέμα “The Greek Bronze Age West of the Pindus: A Study of the Period Ca. 3000 BC – 1000 BC in Epirus, Aetolo-Akarnania, the Ionian Islands, and Albania with Reference to the Aegean, Adriatic, and Balkan Regions”, η οποία αποτελεί μέχρι σήμερα πολύτιμη παρακαταθήκη για την αρχαιολογική μελέτη της περιοχής. Πραγματοποίησε ανασκαφές στην Τούμπα Ασσήρου (1975-1989), κοντά στη Θεσσαλονίκη, και στην Κνωσό της Κρήτης (1992-1995), ενώ μελέτησε και δημοσίευσε κεραμική από τις Μυκήνες, τη Νέα Νικομήδεια και από άλλες περιοχές. Από τις τελευταίες του έρευνες ήταν η συμμετοχή του στη διεπιστημονική ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου της Θεσσαλίας που αφορούσε στη μελέτη της χρήσης της ολόσωμης πανοπλίας μυκηναϊκής περιόδου του 15ου αι. π.Χ. από τα Δενδρά Αργολίδας.
Από το 1994 εργάστηκε ανελλιπώς πάνω στη μελέτη και δημοσίευση της κεραμικής της Εποχής του Χαλκού και της Πρώιμης Εποχής του Σιδήρου από τον Θέρμο, μαζί με την αγαπημένη του σύζυγο, Diana.
Περνούσε πολύ χρόνο τα καλοκαίρια του στο Θέρμο και στον αρχαιολογικό χώρο, μαζί με τη σύζυγο του, η οποία έφυγε επίσης από τη ζωή μόλις τον Δεκέμβριο του προηγούμενου έτους, αλλά και την κόρη του Nicola και τις δύο εγγονές τους, Amalia και Kleio οι οποίες ασχολούνται επίσης με τις κλασικές σπουδές και την αρχαιολογία και εργάζονταν μαζί τους για τη δημοσίευση του υλικού του Θέρμου, που πλησίαζε την ολοκλήρωσή της.
Ταξίδευε διαρκώς με τη σύζυγό του σε όλη την Ελλάδα, επιθυμώντας να επισκέπτεται αρχαιολογικούς χώρους και να ενημερώνεται για τα νέα ανασκαφικά δεδομένα, διατηρώντας εξαιρετικές σχέσεις με τους Έλληνες συναδέλφους, στους οποίους ήταν πολύ αγαπητός. Μιλούσε εξαιρετικά ελληνικά και ήταν πάντα πολύ προσηνής, ευγενικός και βοηθητικός. Η παρουσία του ίδιου, όπως και της Diana, «ζωντάνευαν» κάθε χρόνο τα εργαστήρια του αρχαιολογικού χώρου, ενώ ήταν πάντα παρόντες στα καλοκαιρινά δρώμενα του Μουσείου Θέρμου.
Απευθύνουμε θερμά συλλυπητήρια στην κόρη του, Nicola και στις δύο εγγονές του, Amalia και Kleio».