«Ολες οι υπηρεσίες της Περιφερειακής Ενότητας Αιτωλίας και Ακαρνανίας καθώς και οι δήμοι της περιοχής κατέβασαν ρολά λόγω πένθους για την εκδημία του Μητροπολίτη Κοσμά. Σεβαστός ο πόνος και η θλίψη των πιστών, αλλά πόσο συμβατά είναι όλα αυτά με τη λειτουργία ενός κοσμικού κράτους στον 21ο αιώνα;» γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης στο www.protagon.gr . Το άρθρο έχει ως εξής:
Το πένθος που έγινε αργία
Ολες οι υπηρεσίες της Περιφερειακής Ενότητας Αιτωλίας και Ακαρνανίας καθώς και οι δήμοι της περιοχής κατέβασαν ρολά λόγω πένθους για την εκδημία του Μητροπολίτη Κοσμά. Σεβαστός ο πόνος και η θλίψη των πιστών, αλλά πόσο συμβατά είναι όλα αυτά με τη λειτουργία ενός κοσμικού κράτους στον 21ο αιώνα;
Μία από τις πολλές και σπάνιες χάρες της όμορφης πατρίδας μας είναι η δυνατότητα που σου προσφέρει να μετακινείσαι ανάμεσα σε χρόνους και αιώνες, ακόμα και μέσα στην ίδια μέρα. Ενίοτε σου επιτρέπει να επιβεβαιώνεις εμπειρικά και την ύπαρξη πολλαπλών συμπάντων στο εσωτερικό της. Οπως το σύμπαν που συμπίπτει με τα γεωγραφικά όρια της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.
Ολοι πληροφορηθήκαμε με λύπη ότι ο ποιμενάρχης της Ιεράς Μητροπόλεως, ο Μητροπολίτης Κοσμάς, εκοιμήθη. Αλλωστε το πανελλήνιο παρακολούθησε με έντονο ενδιαφέρον τις διαστάσεις που έλαβε η δοκιμασία του. Αρχικώς, θα το θυμάστε, αρνείτο να διακομισθεί στο νοσοκομείο. Εν συνεχεία, όταν η κατάσταση του επιδεινώθηκε, αποδέχθηκε (ή δέχθηκε…) ιατρική συνδρομή, μεταφέρθηκε στον «Ευαγγελισμό», όπου έδωσε και έχασε την ύστατη μάχη. Στη μακαρία οδό τον ακολούθησε και η αδελφή του. Ο μακαριστός ήταν γνωστός πολέμιος του εμβολίου και θεωρούσε τη διασωλήνωση πράξη βεβήλωσης.
Το άγγελμα της απώλειας είναι λογικό να σκέπασε με θλίψη το ποίμνιο της Αιτωλίας και της Ακαρνανίας. Θα επιβάρυνε και το θυμικό των θεσμικών παραγόντων που διατηρούσαν προσωπικές σχέσεις με τον μακαριστό. Αναμενόμενο. Αυτό που δεν ακούγεται ούτε λογικό, αλλά ούτε και αναμενόμενο, είναι το κατέβασμα των ρολών στις υπηρεσίες εις ένδειξη πένθους. Διότι μπορούσαν να πενθήσουν τον Μητροπολίτη και από τα γραφεία τους και μετά, αν το επιθυμούσαν, να του ανάψουν και ένα κερί. Ομως την Τρίτη έκλεισαν όλες οι υπηρεσίες της Περιφερειακής Ενότητας Αιτωλοακαρνανίας. Ολες. Με ομόφωνη απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, στο τέλος της οποίας σημειώνεται ότι ο περιφερειάρχης θα εκφωνήσει και επικήδειο. Προσέξτε, οι υπηρεσίες έκλεισαν εις ένδειξη πένθους, όχι για να παραστούν οι εργαζόμενοι στην κηδεία του ποιμενάρχη τους. Θα μπορούσαν να παραμείνουν ανοιχτές, διαθέσιμες για την εξυπηρέτηση του πολίτη και, όσοι υπάλληλοι το επιθυμούσαν, να ζητούσαν άδεια για να παραστούν στην κηδεία. Θα το επιθυμούσαν όλοι, ε;
Ευτυχώς, βέβαια, υπάρχει πάντα η ψηφιακή τεχνολογία που δίνει λύσεις στην εξυπηρέτηση του πολίτη. Οσοι είχαν τηλεραντεβού με ΚΕΠ στο Μεσολόγγι, έλαβαν SMS που τους ενημερώνει ότι το ραντεβού ματαιώνεται λόγω πένθους. Καλύτερα, θα πείτε, μπορεί να ήταν φορτισμένη η ατμόσφαιρα.
Τέλος πάντων, είναι από τις περιπτώσεις που θέλεις να ακούσεις τι γνώμη έχει ο αρμόδιος υπουργός, εν προκειμένω ο Μάκης Βορίδης. Τι μετράει περισσότερο; Το… παραδοσιακό ή το φιλελεύθερο;
5 Σχόλια
ψαχνω τις διαφορες μας με το αφγανισταν
Ο μακαριστός ήταν γνωστός πολέμιος του εμβολίου και θεωρούσε τη διασωλήνωση πράξη βεβήλωσης ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΥΡΥΓΜΑΤΩΝ ΔΕΝ ΜΙΛΗΣΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΟΤΑΝ ΦΕΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΑΛΛΑ ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΟΥΝΤΑΙ
Σιγουρα δεν ξεχνιουνται οι πραξεις των ανθρωπων οταν πεθαινουν,αλοιμονο αν τις ξεχνουσαμε,γιατι θα ξεχνουσαμε τον Χιτλερ,τον Σταλιν,τον Μουσολινι ,τον Γεναδιο , τον Τολιοπουλο αλλα και τον Φλεμιγκ,τον Πασκαλ,Τον Γαλιλαιο, τον Δαρβινο,τον Κολοκοτρωνη,τον Λεωνιδα ,τον Μιλτιαδη τον Παππαβαλη κτλ
Ανδρεα,δεν ξερω αν εχουμε διαφορες με το αφγανισταν,αλλαμε το ιραν σιγουρα δεν εχουμε,μηπως πρεπει να αλλαξουμε λιγο ? και να λεμε ελλαδισταν ?
Ο Κλήρος στην Ελλάδα ποτέ δεν χώνεψε την απώλεια των διοικητικών προνομίων που είχε επί τουρκοκρατίας. Πολέμησε τη δημιουργία του κράτους δικαίου από τα πρώτα βήματα της ανεξαρτησίας μας μέχρι και την ένταξη της χώρας στην ευρωπαϊκή ένωση όπου και έφαγε την τελειωτική κατραπακιά. Γι αυτό και όλοι οι δικτάτορες και λαϊκιστές φρόντιζαν να τους έχουν πάντα με το μέρος τους. Τους έδιναν ότι ήθελαν και αυτοί κρατούσαν το λαό κοιμισμένο. Τελευταία παραδείγματα η 7ετής χούντα των συνταγματαρχών και η διακυβέρνηση του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ που «ξήλωσε» τον υπουργό παιδείας με ένα τηλεφώνημα του Αρχιεπισκόπου.