*του Ανδρέα Σκαρτσάρη
Στις 18 Μαΐου το 7ο Γυμνάσιο Αγρινίου παρουσίασε την παράσταση «Ελενη» του Ευρυπίδη στο αρχαίο θέατρο της Καλυδώνας, ένα από τα έξι(!) αρχαία θέατρα του νομού μας.
Μια εξαιρετική σκέψη και πρωτοβουλία από τους καθηγητές, μια θαυμάσια ανα-παράσταση και εμπειρία για όλα παιδιά που συμμετείχαν. Το αποτύπωμα της παράστασης ήταν σπουδαίο αφού αναδεικνύει την πολιτιστική μας κληρονομιά και το ρόλο της χρήσης του παρελθόντος ως εφόδιο για τη δημιουργία ταυτοτήτων στο παρόν. Το δρώμενο που μας παρουσίασαν τα παιδιά σε συνεργασία με τους καθηγητές τους στο συγκεκριμένο χώρο ήταν μαγικό και συγκινητικό.
Μαθητές, καθηγητές και όλοι οι συντελεστές αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και θαυμασμό.
Η Ελλάδα ψάχνει τα τελευταία πολλά χρόνια, χρησιμοποιώντας την κλασική κληρονομιά της ως το πολυτιμότερο συγκριτικό της πλεονέκτημα, να διαδραματίσει ένα ρόλο στη συγκρότηση της δυτικής νεωτερικότητας.
Μέρος αυτής της λογικής και βασικό εργαλείο είναι οι τελετές αναπαράστασης, οι καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις του ιστορικού μας παρελθόντος, χρησιμοποιώντας κυρίως αρχαιολογικά στοιχεία και εικόνες και ενεργοποιώντας μια νέα αίσθηση του ιστορικού χρόνου. Με αυτόν τον τρόπο οι επινοημένες μνήμες μετατρέπονται σε αυθεντικές ιστορίες και αναδίδουν μια ισχυρή αίσθηση αμεσότητας καθώς αναπαράγουν το παρελθόν στο παρόν. Λειτουργούν ως βιωμένες εμπειρίες στο παρόν, γεννούν νέες εμπειρίες στους θεατές και σε όσους συμμετέχουν σε αυτές και εμφανίζονται πλέον ως καινούργια, ζωντανά στοιχεία της πολιτισμικής μας ταυτότητας.
Όταν μάλιστα η αναβίωση σκηνοθετείται μέσα στους ίδιους τους αρχαιολογικούς χώρους στους οποίους αναφέρεται -σε αρχαία θέατρα για παράδειγμα-οι χώροι αποκτούν και μια διαφορετική χροιά και μας ενθαρρύνουν να αναπαραστήσουμε επιτελεστικά τη φαντασιακή μας συνέχεια με το αρχαίο παρελθόν.
Δεν ξέρουμε ακριβώς πόσα και τι από όλο το εγχείρημα θα συγκινήσει τους νεαρούς μαθητές και πόσα οι ίδιοι ,οι καθηγητές αλλά και οι εμείς οι θεατές θα καταλάβουμε από τους λεπτούς συμβολισμούς που κρύβουν τα κείμενα, οι αναπαραστάσεις και οι χορογραφίες. Το σίγουρο είναι ότι τέτοιες πρωτοβουλίες έχουν μεγάλη παιδαγωγική αξία καθώς διδασκόμαστε κυρίως τον τρόπο προσέγγισης της αρχαιότητας έτσι ώστε να αντιληφθούμε και να υλοποιήσουμε τη θέση μας στη νεωτερικότητα.
Πηγή: Δ. Πλάντζος, Το πρόσφατο μέλλον.