Οι απώλειες του σταρ σύστεμ μπορεί να βολτάρουν στο διαδίκτυο ως αφορμές ενθύμησης περισσότερο. Μόνη εξαίρεση είναι οι φανατικοί οπαδοί.
Κάπως έτσι θα ήταν και ο Λουκιανός Κηλαηδόνης. Υπάρχει όμως ένα πράγμα που πρέπει να μείνουμε και να του το καταλογίσουμε: Το πάρτυ στη Βουλιαγμένη. Συναυλία που άφησε εποχή και συζητιέται μέχρι τις μέρες μας. Διοργανωτής ο Λουκιανός Κηλαηδόνης μια Δευτέρα με πανσέληνο (25 Ιουλίου 1983) στην πλαζ της Βουλιαγμένης. . Κόπηκαν γύρω στα 25.000 εισιτήρια, αλλά μέσα στο χώρο της συναυλίας βρέθηκαν πάνω από 50.000 άνθρωποι. Είχε χαρακτηριστεί «Το Woodstoch της Ελλάδας».
Οι μουσικοί αστέρες “έσκαγαν” παραλία δια θαλάσσης:Διονύσης Σαββόπουλος, Μαργαρίτα Ζορμπαλά, Βαγγέλης Γερμανός, Γιώργος Νταλάρας, Αφροδίτη Μάνου και Μαντώ.
Σύντομα η παραλία βρήκε μιμητές στο το υπαίθριο “Τριήμερο στο Άκτιο”, τριήμερη μουσική συναυλία στο χώρο παρά το αεροδρόμιο Ακτίου. Και αυτή “χρεώνεται” στον Κηλαηδόνη έμμεσα βέβαια.
Ακολούθησε τα river party στην Καστοριά.
Η προστιθέμενη αξία: Οι καλλιτέχνες κατέβαιναν στη φύση, στο ποτάμι, στην παραλία και δεν έστηναν stage μόνο στα γήπεδα.
Αν και το τριήμερο στο Άκτιο ήταν δίπλα μας, στο Αγρίνιο η αρχή του Κηλαηδόνη έκανε 30 χρόνια να έρθει.
Και αν θεωρήσουμε ως πρώιμη αρχή το river party στα Κρεμαστά, θα θεωρήσουμε ως θεσμό το Lake Party στην Τριχωνίδα. Πότε ; 30 χρονιά μετά! Δεν μπορώ να θυμηθώ άλλο γεγονός εδώ, όπου ανοικτές συναυλίες γίνονταν εκτός γηπέδου. Στο γήπεδο του Παναιτωλικού και το Στάδιο ΝΑΙ, αλλά ΔΕΝ έβγαιναν έξω.
Ένα ήταν το συμπέρασμα. Δεν είμασταν ποτέ φαν του Κηλαηδόνη. Αλλά η έξοδος των συναυλιών στις φυσικές μας ομορφιές πάλι άργησε. Όπως όλα τα πράγματα στην περιοχή μας…
Λ.Υ.
1 Σχόλιο
agrinio vice εγραψες