Γράφει ο Θεόδωρος Μυλωνάς
Με αφορμή τα δύο δημοσιεύματα της 21 Ιουλίου 2018 στα Μεσολογγίτικα Χρονικά με τίτλο 1) «‘Έγκριση για την Ανάπλαση Διαύλου Πόλης και Βυρώνειο Πάρκο-Ανάπλαση οδού Κύπρου» και ιδίως το 2) «ποιοι και πόσοι πρόδωσαν την λιμνοθάλασσα» από το οποίο τόσο συγκινητικά βγαίνει μια κραυγή δικαίωσης των ανθρώπων –ψαράδων της Πλώσταινας έχω να παρατηρήσω τα παρακάτω.
Πράγματι στο όνομα του εύκολου χρήματος καταστράφηκε η χιλιοτραγουδισμένη λιμνοθάλασσα (εικ. 1) που έβγαλε τόσους ποιητές και κράτησε στη ζωή γενιές και γενιές και έπαιξε το ρόλο της στην επανάσταση. Με απόφαση της πολιτείας το 1968 «μαντρώθηκε» η Κλείσοβα και μετατράπηκε σε πρώτη προθερμάστρα για τις Αλυκές. Ο δίαυλος (συρμή) (εικ.2) έκτοτε φέρνει, το αυξημένο σε αλατότητα νερό της, στο μέσον περίπου (σημείο Ι) της δεύτερης προθερμάστρας της Πλώσταινας. Από εκεί αφού εμπλουτίζεται και με το νερό της Πλώσταινας μέσω υπόγειου μηχανοσίφωνα (σημείο Α) κάτω από την τάφρο του ΤΟΕΒ καταλήγει στα τηγάνια των Αλυκών. Η ψαρωμένα Πλώσταινα έκλεισε χωρίς καμιά πλέον επικοινωνία με την ανοιχτή θάλασσα με συνέπεια να έχει νεκρωθεί και τους θερινούς μήνες η εξάτμιση να μειώνει την στάθμη του νερού. Πολύ κοντά στην περιμετρική οδό σε πολλά σημεία ΑΒΓ εμφανίζεται η στεγνή και ξερή επιφάνεια του βυθού από δε την αποσύνθεση των ζωϊκών μικροοργανισμών να αναπτύσσεται μια ανυπόφορη δυσοσμία που φτάνει, όπως σημειώνεται και στο δεύτερο δημοσίευμα, μέχρι την πλατεία. Δυστυχώς και μετά την επταετία κανείς δεν ασχολήθηκε σοβαρά με την επίλυση του προβλήματος αυτού. Έστω και τώρα με την ευκαιρία της εξαγγελίας των έργων των Ολοκληρωμένων Χωρικών Επενδύσεων (ΟΧΕ) σύμφωνα με το πρώτο δημοσίευμα με τίτλο «Ανάπλαση Διαύλου κ.λ.π.» μπορεί να συμπεριληφθούν οι παρακάτω εργασίες που θα αλλάξουν άρδην την κατάσταση της περιοχής και με πολύ μικρό κόστος σε σχέση με την τεράστια ωφέλεια που θα ακολουθήσει.
Παράπλευρα της περιμετρικής οδού από το ΚΤΕΟ μέχρι το Βυρώνειο, σε μήκος περίπου 3 χιλιόμετρα, από το σημείο Ε εκβολής της συρμής στην Πλώσταινα μέχρι το σημείο Α, όπου είναι εγκατεστημένος ο μηχανοσίφωνας των Αλυκών για την διέλευση του εμπλουτισμένου σε αλάτι νερό των δύο προθερμαστρών, να γίνει εκβάθυνση του βυθού, (μία νέα κλειστή τάφρος-συρμή) σε πλάτος όχι μεγαλύτερο των 10 μέτρων. Τι επιτυγχάνουμε με τον τρόπο αυτόν; 1) Με την απαλλαγή της ξεραμένης επιφάνειας του βυθού φεύγει όλη η δυσοσμία. 2) Αλλάζει η πορεία του νερού της συρμής από το σημείο Ε. Πλέον το νερό της Κλείσοβας δεν θα διέρχεται από την τάφρο ΕΚΙ στην Πλώσταινα αλλά από την νέα τάφρο-συρμή ΕΔΓΒ στην περιορισμένη δεύτερη προθερμάστρα ΑΒΖΗΑ της Πλώσταινας. Από εκεί μέσω του υπάρχοντος μηχανοσίφωνα στις Αλυκές. Ο όγκος της εκσκαφής των βυθοκορυμάτων θα αποτελέσει το παράπλευρο ανάχωμα καθώς και εξομάλυνση του πρανούς της περιμετρικής. 3)Η ίδια η συρμή, εάν έχει ικανό βάθος και γίνουν κάποια έργα, όπως ξύλινα γεφυράκια και πεζόδρομο στο πλαΪνο ανάχωμα, θα δημιουργήσει την εικόνα ενός πολύ όμορφου ποταμού. 4) Στα σημεία 1,2,3, μπορούν να γίνουν ξύλινα παρατηρητήρια πουλιών-αναψυκτήρια. 5) Αφού πλέον δεν θα έχει επαφή το νερό της συρμής με την Πλώσταινα, για να ανακτήσει η τόσο παλαιά πλουτοπαραγωγική λιμνοθάλασσα της Πλώσταινας την αρχική της λειτουργία και για την «δικαίωση των ψαράδων» στη θέση Ι-Ια να ανοιχτεί τμήμα προς την ανοιχτή θάλασσα. Με τον τρόπο αυτόν θα ανανεώνονται τα νερά της στο σημείο Ια με τα νερά της ανοιχτής θάλασσας. Το νότιο ανάχωμα –δρόμος του διαύλου του Αιτωλικού έχει αποκοπεί, ακριβώς για τον ίδιο σκοπό της επικοινωνίας των νερών της λίμνης 6) Οπότε από το σημείο αποκοπής του αναχώματος Ια, όπως σημειώνεται στο χάρτη, μπορεί εύκολα να αναβιώσει ο μεγάλος αυλαίμονας που έρχονταν από τον Άη Σώστη και το Βασιλάδι. Από αυτόν κατά τον 17ο αιώνα, τα εμπορικά πλοία του Μεσολογγίου, που αποτελούσαν την μεγαλύτερη εμπορική ναυτική δύναμη της Αδριατικής (υπέρτερη των Βενετών) περνούσαν και άραζαν στον Μόλο (κοντά στο σημείο 3). Αυτή θα ήταν η καλύτερη ανάπλαση της περιοχής στο δυτικό κομμάτι της πόλης. Βέβαια Σε οποιαδήποτε αντίδραση των αλυκών πρέπει, για να δοθεί μια ανάσα από την δυτική πλευρά της πόλης, σύσσωμος ο μεσολογγίτικος λαός να ξεσηκωθεί και να το απαιτήσει. Αλλά και σε οποιαδήποτε περίπτωση που δεν γίνουν τα παραπάνω, οπωσδήποτε για την επίλυση του ζητήματος της δυσοσμίας, θα πρέπει να ενταχθεί στο πρόγραμμα των ΟΧΕ μια ήπιας μορφής και με πολύ μικρό κόστος άρση της ξερής στεγνής επιφάνειας των αποσυντεθημένων υπολειμμάτων της λίμνης στο πλάϊ της περιμετρικής, με την εκβάθυνση και εναπόθεση των εκσκαφών στο πρανές του δρόμου ώστε αμέσως μετά το δρόμο να εμφανίζεται το νερό της λίμνης και όχι σαπισμένα υπολείμματα του βυθού.