Το γεγονός που περιγράφει ο τίτλος είναι αδιαμφισβήτητο και δεν είναι φυσικά τωρινό. Σε όλες τις εποχές της νεότερης Ιστορίας- στο Αγρίνιο και αλλού- θα μπορούσε ένας 52χρονος να έχει εισαχθεί στη ΜΕΘ έχοντας ασθενήσει από μηνιγγίτιδα.
Το μεγάλο θέμα είναι η προστασία των παιδιών και η διάχυτη αίσθηση που υπάρχει παντού, ότι πολλά παιδιά πλέον δεν εμβολιάζονται έναντι αυτής της σοβαρής ασθένειας. Και μάλιστα γίνονται ήδη καμπάνιες, με διαρροές στον Τύπο, ώστε να παρακινηθούν οι γονείς να κάνουν το εμβόλιο στα παιδιά τους. υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Πέρα από τους σαλταρισμένους του αντιεμβολιαστικού κινήματος οι οποίοι είναι αδιόρθωτοι, υπάρχουν και εκείνοι που δεν μπορούν απλά να πληρώσουν!
Βλέπετε, το εμβόλιο αυτό δεν είναι στο… δωρεάν και δημόσιο σύστημά μας! Δεν συνταγογραφείται. Και ξέρετε πόσο κάνει; Διακόσια δέκα ευρώ για κάθε παιδί! Από 105 ευρώ συν το επαναληπτικό που πρέπει να γίνει, έχουμε πληρώσει(πριν από μερικά χρόνια)συνολική εκεί γύρω στα 400 ευρώ, «δωρεάν και δημόσια»…
Βλέποντας, λοιπόν, έναν συμπατριώτη μας να βρίσκεται σε κίνδυνο και να μπορεί ακόμη και να χάσει τη ζωή του είπα να υπενθυμίσω τα παραπάνω, πρωτίστως ως γονιός.
Το έχουμε ξαναγράψει εδώ σε τούτη τη στήλη: μια από τις βασικές εξαγγελίες που είχαν γίνει πριν τις εκλογές του 2105 από τα κόμματα που σήμερα κυβερνούν για το θέμα της Υγείας ήταν η συνταγογράφηση του εμβολίου της μηνιγγίτιδας. Χιλιάδες πατεράδες και μανάδες πλήρωσαν τα λεφτά που έχουν αναφερθεί πιο πάνω. Και τους είχε ειπωθεί να κρατήσουν τα κουπόνια διότι «οσονούπω αναμένεται να πάψει αυτή η αδικία που επιβάλλουν οι φαρμακοβιομηχανίες».
Όσο είδατε να αίρεται η αδικία και να… γίνεται πράξη το δίκαιο άλλο τόσο το είδαμε κι όσοι πληρώσαμε 400άρια για ένα εμβόλιο και μείναμε με τα κουπόνια. Το ηθικό δίδαγμα του κειμένου είναι ότι ακόμη και η μηνιγγίτιδα είναι κάτι σχετικό στο πολιτικό περιβάλλον και την συλλογική μνήμη της Ελλάδας.
Γ.Σ.