Ο αξέχαστος Μητροπάνος είναι και θα είναι πάντα επίκαιρος. Μακάρι κάτι να γίνει και να χάσουμε το τρένο για την Football League. Καμιά φορά δεν ξέρεις αν πρέπει να κλαίς ή να γελάς! Αυτό είναι το συναίσθημα που κυριαρχεί και μετά το ματς με τον Άρη.
Πέντε γκολ δεν ρίξαμε ούτε πέρσι που πήραμε το πρωτάθλημα στην Β΄εθνική. Κι όμως το κάναμε στα… μεγάλα σαλόνια, σε μια σεζόν που το γκολ το βλέπαμε με το «κυάλι». Κάναμε και για μια αγωνιστική όλη την φίλαθλη Ελλάδα να μας συζητάει για κάτι καλό. Όμως οι πάντες λένε το ίδιο.
«Ίσως να είναι ο… τελευταίος χόρος. Το κύκνειο άσμα στην κατηγορία». Κι αυτό είναι που πληγώνει ακόμη περισσότερο. Εδώ και μήνες ο Παναιτωλικός είχε πάρει την… κάτω βόλτα. Όμως κουτσά-στραβά το έφτασε ώστε να έχει μέχρι την τελευταία αγωνιστική ελπίδες παραμονής.
Όσοι όμως σκέφτονται λογικά καταλαβαίνουν ότι αυτή είναι και η μεγαλύτερη αποτυχία! Όταν παρά τα συνεχόμενα στραπάτσα δεν έχεις πέσει και ελπίζεις, είναι να χτυπάς το κεφάλι σου που σε ένα τέτοιο πρωτάθλημα δεν έχεις πάει… διακοπές εδώ και καιρό όντας σωσμένος.
Εμένα λοιπόν δεν με χαροποιεί το γεγονός ότι θα παίξουμε τα… ρέστα μας σε μια ζαριά στο φινάλε. Φυσικά και θα τρελαθώ από την χαρά μου να γίνει το θαύμα. Όμως από την άλλη είναι να… τρελαίνεσαι εδώ που έφτασε το πράγμα. Θα συμφωνήσω σε κάτι που είπε ο Νταλακούρας στην Nova με την λήξη του ματς.
Όντως αυτό το ρόστερ άξιζε κάτι καλύτερο. Όχι όμως πεντάδες και… ευρώπες που ονειρεύονταν κάποιοι και πήραμε τον στραβό δρόμο.
Ανεξάρτητα από το… στήσιμο της αρκούδας που έχει πέσει το τελευταίο δίμηνο ο Παναιτωλικός μόνος του έβγαλε τα μάτια του. Μόνος του δεν μας αφήνει να χαρούμε ίσως στο μεγαλύτερο αποτέλεσμα στην ιστορία του σε επίπεδο Ά εθνικής.
Πέντε γκολ βάλαμε σε μια τόσο μεγάλη ομάδα όπως ο Άρης και όμως κανείς δεν μπορεί να έφυγε γεμάτος από το γήπεδο. Πέρα από γραφικές περιπτώσεις του στυλ «είδατε τι πέτυχε ο Νταλακούρας» μόνο και μόνο για να είναι… εντός γραμμής.
Όποιος ενδιαφέρεται μόνο για τον Τίτορμο και όχι για πρόσωπα, καταστάσεις και… άρρωστες λογικές σίγουρα δεν γύρισε σπίτι του χαρούμενος.
Αντίθετα προβληματίστηκε ακόμη περισσότερο ξέροντας ότι πάει να χαθεί μια χρονιά όπου ο Παναιτωλικός άξιζε πολλά περισσότερα και δεν τα πήρε εξαιτίας λανθασμένων κινήσεων και επιλογών σε πολλά επίπεδα. Μέχρι την Κυριακή απέμειναν λίγες ημέρες.
Προσευχές θα κάνουμε μέχρι τότε για το θαύμα. Μετά ότι κι αν γίνει θα έχουμε να πούμε πολλά. Μέχρι τότε η σκέψη όλων όσων αγαπούν αληθινά τον Παναιτωλικό είναι μόνο σε αυτόν. Οι… αγιογραφίες ως την σέντρα του ματς με τον Παναθηναϊκό θα περισσέψουν.
ΥΓ. Κάποτε ως προπονητής του Παναθηναϊκού ο Άγγελος Αναστασιάδης είχε κάνει νόημα στους παίκτες του να… κατεβάσουν μια ταχύτητα. Οι «πράσινοι» κέρδιζαν με 3-1 την Γιουβέντους που έπαιζε με 9. Θα μπορούσαν να την κερδίσουν με 4 και 5 γκολ. Ένδειξη σεβασμό σε ένα μεγάλο αντίπαλο που ίσως τον ξαναβρείς μπροστά σου. Την Κυριακή εκτός όλων των άλλων ο Παναιτωλικός περιμένει κι ένα… δωράκι από τον Άρη που φιλοξενεί την Κέρκυρα. Παρ’ όλα αυτά τον διέσυρε με πέντε γκολ. Προφανώς ο Γιάννης Νταλακούρας ήθελε στο βιογραφικό του μια εντυπωσιακή σε σκορ νίκη. Επιλογές είναι αυτές. Σεβαστές…
ΥΓ1. Για την δήλωση Κωστούλα έχω άποψη. Και την Δευτέρα εδώ θα ‘μαστε…
ΥΓ2. Οι παίκτες του Ολυμπιακού προφανώς στο ματς με την Κέρκυρα… έκλεισαν την παρένθεση τους. Από την άλλη οι… Superman Γιαννιώτες ξαφνικά γύρισαν στις νορμάλ εμφανίσεις τους! Super Ligda!