Ανακοίνωση του φορέα Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου – Ακαρνανικών Ορέων για την καταγραφή όρνιων σε Ακαρνανικά όρη, Αράκυνθο και Κλεισούρα. Αναλυτικά:
Στα Ακαρνανικά όρη και στον βιότοπο του Αρακύνθου και των Στενών της Κλεισούρας βρίσκει καταφύγιο διαβίωσης ένα από τα μεγαλύτερα νεκροφάγα αρπακτικά, το όρνιο (Gypsfulvus).
Το όρνιο χαρακτηρίζεται ως είδος αυστηρής προστασίας και θεωρείται παγκοσμίως απειλούμενο με εξαφάνιση αφού οι πληθυσμοί του έχουν ουσιαστικά καταρρεύσει.
Η αποικία των Ακαρνανικών μαζί με την αποικία του Αράκυνθου αποτελούν τον ζωτικό τους χώρο και είναι σήμερα οι μόνες βιώσιμες στην περιοχή της Δυτικής Ελλάδας.
Ο Φορέας Διαχείρισης Μεσολογγίου -Ακαρνανικών Ορέων ως αρμόδιος για την διατήρηση, την προστασία των ενδιαιτημάτων και την διαχείριση της προστατευόμενης περιοχής παρακολουθεί και καταγράφει τον πληθυσμό του είδους με επισκέψεις πεδίου, καταγράφοντας την σύνθεση του πληθυσμού, την ετήσια διακύμανση και την βιολογία της αναπαραγωγικής του δραστηριότητας.
Για το λόγο αυτό το επιστημονικό προσωπικό του φορέα, με τους επόπτες φύλαξης και τον περιβαλλοντολόγο Μαμάση Διονύση πραγματοποίησαν την προηγούμενη εβδομάδα ταυτόχρονη καταγραφή του πληθυσμού των ορνέων σε συγκεκριμένες θέσεις παρατήρησης και χωρίστηκαν σε δυο ομάδες ορνιθοπαρατήρησης.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με την βοήθεια εποπτικών μέσων (τηλεσκόπια, κιάλια) κ.α. σε θέσεις όπου η επιβίωση των όρνιων εξαρτάται άμεσα από την ύπαρξη απότομων κλίσεων, κάθετων γκρεμνών, βραχώδη πλαγιών όπου αποτελούν οικολογικό σύνδεσμο για κούρνιασμα και φώλιασμα του είδους.
Ο πληθυσμός χαρακτηρίζεται διπλός. Από τη μία τα ιθαγενή πουλιά που φωλιάζουν και από την άλλη τα διαχειμάζοντα άτομα που έρχονται τον Οκτώβρη από τις Βαλκανικές χώρες.
Οι ορνιθοπαρατηρήσεις του Φορέα θα συνεχιστούν για να μελετηθεί ορθά ο τρόπος με τον οποίο θα είναι βιώσιμη η αποικία και αφετέρου να καταστεί δυνατή η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση της τοπικής κοινωνίας. Οι γύπες, τα όρνια χρειάζονται την βοήθεια όλων μας.
1 Σχόλιο
Όταν ήμουν μικρός 1960-1970 ,τότε έρχονταν τα κοπάδια από τα χειμαδια κατομερα, Αγρίνιο μεσολογγι κατοχή κ τ λ, Προς τα βουνά Βελούχι νιαλα Καλιακούδα λιακουρα κ τ λ, τοτε καναν πολλες μερες διαδρομής,πολλοί τσοπαναραιοι,τα κοπάδια αυτά το ένα κοντά το άλλο κάναν περίπου δύο μήνες που πηγαινοέρχονταν, φανταστείτε πόσα κοπάδια ήταν και πόσες χιλιάδες ζώα, φανταστείτε το ένα βράδυ γρεκιαζε κάπου ένα κοπάδι, το πρωί σκαριζαν,και το βραδάκι ξεκαμπαγε αλο κοπάδι για γρεκι,αυτό γίνονταν περίπου για δύο μήνες Συνέχεια, και για ξεκαλοκαιρο και για ξεχειμαδιο,όταν πηγαινοέρχονταν τα κοπάδια τα ακολουθούσαν και πληθώρα ορνεων,σήμερα δεν πηγαινοέρχονται ποιά κοπάδια, τα λιγοστά ζώα τα μεταφέρουν με φορτηγά, τα όρνια εξαφανίστηκαν δεν ξαναείδα, τότε ήταν πληθώρα από όλα τα πτηνά και ζώα, και όχι μόνο εξαφανίστηκαν τα όρνια και όλα τα άλλα, με προστασία κ τ λ δεν επιβιώνουν θέλει φυσικό περιβάλλον όπως ήταν αυτό πού περιέγραψα όπως το βίωσα τότε,το παράξενο είναι ότι η τεράστια κτηνοτροφία της ευρύτερης περιοχής δεν αναφέρεται πουθενά λες ότι αυτός ο τόπος δε γέννησε λαό,όπου αυτό το μετακινουμενο εφτασε ός της μέρες μας μέχρι το 1980-1990 περίπου, από εκεί και ύστερα άρχισε να αφανίζεται,ας κάνουν μια έρευνα να το διαπιστώσουν αλλά ποιοι;