Το ποδοσφαιρικό καμάρι της Λάρισας, η ΑΕΛ, είναι η μοναδική ομάδα της ελληνικής περιφέρειας που έχει καταφέρει να σπάσει το «δίπολο» Αθήνα – Θεσσαλονίκη και να πάρει το πρωτάθλημα στο ποδόσφαιρο. Οι «βυσσινί» όμως έχουν καταφέρει να συνδέσουν το όνομά τους και με μία σειρά από τραγικά περιστατικά, με θύματα ποδοσφαιριστές που φόρεσαν τη φανέλα της ομάδας.
Εδώ και έξι δεκαετίες, τουλάχιστον 10 ποδοσφαιριστές της ομάδας, αθλητές που φόρεσαν τα βυσσινί της ΑΕΛ, έχασαν πρόωρα τη ζωή τους, οι περισσότεροι σε τροχαία δυστυχήματα.
Η αποφράδα 6η Σεπτεμβρίου
Η «αφορμή» για να θυμηθούμε αυτή την κατάρα που συνοδεύει την ομάδα, είναι η 6η Σεπτεμβρίου. Σαν σήμερα, το 1979, δύο μέλη της ομάδας, νεαροί σε ηλικία και διεθνείς, είδαν το νήμα της ζωής τους να κόβεται απότομα. Πριν από 45 χρόνια οι διεθνείς με την Εθνική Ελπίδων, Δημήτρης Μουσιάρης και Δημήτρης Κουκουλίτσιος έχασαν την ζωή τους, σκοτώθηκαν ακαριαία, σε τροχαίο δυστύχημα, σε σε μια μοιραία στροφή στο ύψος του Κάστρου Βοιωτίας.
Οι δύο παίκτες, έχοντας συνεπιβάτη τον επίσης συμπαίκτη του Γιάννη Βαλαώρα (εξέτιε την στρατιωτική θητεία του, επέστρεφε στην μονάδα στην οποία υπηρετούσε), μετέβαιναν οδικώς στην Αθήνα για να ενσωματωθούν με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα που έδινε αγώνα στην Οδησσό με τη Σοβιετική Ένωση. Η μοίρα έπαιξε το δικό της παιχνίδι, καθώς μέσα από μία αλληλουχία συμπτώσεων και αποφάσεων, οι αθλητές ταξίδεψαν μαζί οδικώς και όχι με το αεροπλάνο ή με το τρένο όπως τους πρότειναν. Ακόμη και ο πατέρας του, Κουκουλίτσιου, επαγγελματίας οδηγός ταξί, φέρεται να προσφέρθηκε να τους πάει ο ίδιος, όμως ήθελαν να ταξιδέψουν μόνοι τους. Ο Βαλαώρας -που στη διάρκεια του ταξιδιού άλλαξε θέση με τον Κουκουλίτσιο- επέζησε του δυστυχήματος και τα επόμενα χρόνια μεγαλούργησε με τη φανέλα της ομάδας.
Το πρώτο θύμα αυτής της «κατάρας» ήταν ο Θόδωρος Πασσιάς, το 1965, μόλις ένα χρόνο μετά από την ίδρυση της ΑΕΛ. Ένας τραυματισμός σε προπόνηση της ομάδας και μια εσωτερική αιμορραγία που δεν διαγνώστηκε εγκαίρως έκοψαν νωρίς το νήμα της ζωής στον μόλις 18 ετών γκολκίπερ της ομάδας.
Η δεκαετία του 1990 «πλήγωσε» ακόμη περισσότερο την ομάδα του Κάμπου, που είδε αθλητές της να φεύγουν από τη ζωή. Στις 6/10/1996 στην Εθνική οδό Ελασσόνας-Τυρνάβου σκοτώθηκε σε τροχαίο ο 25χρονος τότε Ανδρέας Ζέρμας που είχε φορέσει τη φανέλα της ομάδας την τριετία 1990-93.
ΑΕΛ: Το «μαύρο» 1997
Στις 8/3/1997 σκοτώθηκε σε τροχαίο ατύχημα έξω από τη Λάρισα ο 31χρονος Λευτέρης Μήλος, βορειοηπειρώτης στην καταγωγή, μεσοεπιθετικός. Αγωνίστηκε για 5 χρόνια στην ΑΕΛ (1991-96) και την περίοδο εκείνη διαπραγματευόταν την επιστροφή του στην ομάδα μετά από ένα σύντομο πέρασμα από τον Ηρακλή.
Λίγους μήνες, αργότερα το απόγευμα της 13ης Σεπτεμβρίου 1997 «έφυγε» σε τροχαίο δυστύχημα ο Γιώργος Μητσιμπόνας, λίγο έξω από την πόλη στην περιοχή της Γιάννουλης. Συνολικά είχε αγωνιστεί στο Αλκαζάρ για 10 σεζόν (1981-89 & 94-96).
Η κατάρα «ξαναχτύπησε» το 2009. Τα ξημερώματα της 16ης Νοεμβρίου, ο Μεξικανός Αντόνιο Ντε Νίγκρις έσβησε ξαφνικά προδομένος από την καρδιά του στο σπίτι του στη Νίκαια Λάρισας, μετά από μόλις τρεις μήνες στη χώρα μας για την ΑΕΛ.
Έναν χρόνο αργότερα, η Λάρισα θρήνησε τον θάνατο του Παναγιώτη Μπαχράμη, που είχε αγωνιστεί στην ομάδα για 4 χρόνια (2004-08). Στις 13 Αυγούστου του 2010, ενώ βρισκόταν στη θάλασσα, χτυπήθηκε θανάσιμα από σκάφος, χάνοντας της ζωή του στα 34 χρόνια του.
Η περίπτωση του Νταούς
Το καλοκαίρι του 1974, την ημέρα που οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Κύπρο, χάθηκαν στη θάλασσα δύο ακόμη αθλητές της ΑΕΛ. Ο Αργεντινός Γκιγιέρμο Ντάους αλλά και ο 15χρονος, μέλος της εφηβικής ομάδας, Νίκος Παπαγιάννης χάθηκαν στον Αγιόκαμπο όταν η βάρκα στην οποία βρίσκονταν αναποδογύρισε. Οι άλλοι δύο επιβάτες κατάφεραν να βγουν στην ακτή, εκείνοι όμως όχι. Μάλιστα δεν βρέθηκαν ποτέ.
Η εξαφάνιση του Νταούς μάλιστα δημιούργησε σενάρια για απαγωγή του από τους Τούρκους, καθώς υπήρξε πληροφορία πως είχε αποφασίσει να συνεχίσει την καριέρα του στην Κύπρο. Μία φωτογραφία που δημοσιεύτηκε στον τύπο της Αργεντινής προκάλεσε αναστάτωση καθώς ένας αιχμάλωτος στην Κύπρο έμοιαζε με τον Ντάους, με επακόλουθο η οικογένειά του να ξεσηκωθεί, θεωρώντας ότι ο Γκιγιέρμο είχε πάει στην Κύπρο για να ολοκληρώσει τη μεταγραφή του και εκεί είχε συλληφθεί από τους Τούρκους. Ποτέ δε αποδείχθηκε κάτι όμως από τη στιγμή που το πτώμα του δεν βρέθηκε, για τους Αργεντινούς ο Ντάους παραμένει αγνοούμενος.
Φυσικά, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και την περίπτωση με τη δολοφονία του Χαράλαμπου Μπλιώνα, που σκοτώθηκε στις εξέδρες του Αλκαζάρ χτυπημένος από φωτοβολίδα.
Σπύρος Βασιλείου- reader.gr