Καταρχήν πρέπει να πούμε ότι συνέδρια σαν αυτό που έγινε το διήμερο 5 και 6 Φεβρουαρίου στην Πάτρα δεν είναι πρωτοφανή, έρχονται κατευθείαν από το παλιό ΠΑΣΟΚικό παρελθόν που ήξερε να κάνει τέτοιες βεγγέρες, εκεί στα χρυσά 90’s και είχε και τα απαραίτητα λεφτά για να εκμαυλίσει συνέδρους και κομματικό κοινό.
Αν πρέπει να βγάλουμε κερδισμένους από το συνέδριο αυτοί είναι η Πάτρα και η κυβέρνηση. Η μεν Πάτρα έλαβε υπόσχεση μέχρι και για Νομική Σχολή(που δεν χρειάζεται η χώρα αλλά θα ανεβάσει το στάτους της πόλης και του εκεί πανεπιστημίου)οπότε μπόρεσε κι εκείνη να φανεί κιμπάρισα και να αφήσει να πάει και μια σχολή γεωπονικού και …θαλάσσιου ενδιαφέροντος εδώ σε μας. Λεγόταν ξεκάθαρα στα πηγαδάκια εκεί στην όμορφη Πάτρα ότι τα δύο θέματα είναι άμεσα συνδεδεμένα, μην κοροϊδευόμαστε. Τώρα αν αυτό θα πάει και σπουδές πολιτισμού στην Αμαλιάδα, είναι ένα άλλο θέμα…
Η Πάτρα πήρε θαλάσσιο μέτωπο με κάμποσα λεφτά, πήρε τραίνο και τραμ, πήρε αναβάθμιση εμβληματικών κτηρίων, πήρε φυσικό αέριο, πήρε πράγματα χειροπιαστά. Κάποια από αυτά εξ αντανακλάσεως ήρθαν κι εδώ σε μας ή υπάρχει η προοπτική για να έρθουν, όπως το φυσικό αέριο. Εμείς όμως χειροπιαστό πήραμε την αναβάθμιση του Ξενία στη Ναύπακτο και τα αγροτικά που, ναι, έχουν σημασία, όπως η Ελιά Καλαμών ή η νέα διαδικασία για περισσότερους ενταγμένους νέους αγρότες. Τα υπόλοιπα, πανεπιστήμιο, κάθετη σύνδεση με Ιόνια και Αμβρακία /Άκτιο είναι υποσχέσεις και υπό διαμόρφωση κινήσεις. Όχι αμελητέες, να το ξεκαθαρίσουμε, αλλά κινήσεις και υποσχέσεις.
Κατά τα λοιπά, η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ για να μην κοροϊδευόμαστε, για πρώτη φορά βρήκε τρόπο να «διεισδύσει» στους αυτοδιοικητικούς και τουλάχιστον να τους μπερδέψει ή να τους κάνει επίθεση γοητείας. Πρόσωπα όπως η Γεροβασίλη, ο Σταθάκης και-κυρίως-ο ίδιος ο Τσίπρας μπορούν να σε κάνουν να τους συμπαθήσεις ακόμα κι αν είσαι δεξιός όσο ο Φαήλος ο Κρανιδιώτης. Όχι τόσο με τις ικανότητες και την τεχνοκρατική τους συγκρότηση όσο με την άνεση και την χαλαρότητα που αποπνέουν. Αυτό δηλαδή που λείπει σε όποιος πολιτικούς έχουν να συναναστραφούν κόμματα σαν την ΝΔ, για παράδειγμα, που μυρίζουν καμαρίλα και διάδρομο μπροστά σον γκισέ της επετηρίδας.
Και όχι μόνο στους αυτοδιοικητικούς αλλά στους λεγόμενους «θεσμικούς», εκεί δηλαδή που πάσχει. Επιμελητήρια, ενώσεις, συνδικαλιστές και λοιποί, για δύο μέρες άκουσαν το αφήγημα που ήθελε ο ΣΥΡΙΖΑ. Και, αναπόδραστα, ακολούθησαν και τα ΜΜΕ.
Μην ρωτήσει κανείς αν ο Κατσιφάρας θα έπρεπε να έχει πιο πολλά θέματα «από δω μεριά». Ίσως ο κατάλογος να έπρεπε να έχει κι άλλα δικά μας ζητήματα. Με τον δήμαρχο της Πάτρας όμως απέξω από το συνέδριο να κάνει διαδήλωση, ίσως ήταν και αναπόφευκτο να κάνει και παραπάνω από όσο έπρεπε τον Πατρινό ο Κατσιφάρας. Το είπε ο Τσίπρας άλλωστε, «μόνο σοσιαλισμό δεν μου ζήτησε ο Περιφερειάρχης να φέρω, μαζί με τον Πελετίδη ίσως θα μπορούσαμε».
Μαζί με τον Πελετίδη και με λεφτά από ΕΣΠΑ και Ε.Ε. για να μην ξεχνιόμαστε. Βέβαια, ο σοσιαλισμός τελειώνει όταν τελειώνουν και τα λεφτά των άλλων το έχει εξηγήσει η Θάτσερ αυτό. Από όσα αποτιμήθηκαν και εξαγγέλθηκαν επί δύο μέρες τα πολλά λεφτά ήταν από πόρους που ο δήμαρχος Πάτρας δεν τους θέλει με τίποτε. Και γι’ αυτό αφήνει χώρο στον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει παιχνίδι με τέτοια συνέδρια κι απέξω είναι χίλια άτομα.
Γ.Σ.