Νά ‘μαι λοιπόν στη Λευκάδα του καλοκαιριού, όπου πέρασα τον αγαπημένο και δροσερό μήνα Αύγουστο του σωτήριου έτους 2018.
Για μένα πρόκειται για μια αναβάφτιση στη νεανική μου ηλικία, καθώς συνάντησα πολλούς αγαπημένους φίλους αλλά γνώρισα ταυτόχρονα και νέα πρόσωπα που διαμορφώνουν τη νέα πολιτική, τουριστική και κοινωνική ζωή του νησιού.
Ωστόσο, παράλληλα με την πολεοδομική και τουριστική ανάπτυξη διαπίστωσα τις λυπηρές πλευρές της επιχειρηματικής δραστηριότητας και της διοίκησης του νησιού, που το κάνουν να αδικείται σε σύγκριση με άλλα νησιά της επτανησιακής περιφέρειας.
Για μένα η Λευκάδα πάσχει από εφτά πληγές, που μπορούν να θεραπευτούν με μικρές κινήσεις στη σκακιέρα των αποφάσεων:
1. Τα σκουπίδια αποτελούν το μεγαλύτερο πρόβλημα της πόλης. Οι κάδοι των σκουπιδιών κατ’ αρχήν βρίσκονται δίπλα απο τα εστιατόρια και τα μπαράκια, αποτελώντας κυριολεκτικά υγειονομικό κίνδυνο για τους πολίτες. Είναι μονίμως υπερχειλισμένοι και λεροί καθώς τα υγρά των σκουπιδιών κυλάνε στους δρόμους αφήνοντας μια άκρως δυσάρεστη οσμή.
Στην αγορά η κατάσταση δεν είναι λιγότερο αντιαισθητική και επικίνδυνη, ενώ φαίνεται πως το παζάρι, ο δρόμος-βιτρίνα της πόλης δεν έχει ποτέ πλυθεί τα τελευταία χρόνια.
2. Η ποιότητα και η ποσότητα του νερού είναι εξανλτλητικά χαμηλής στάθμης. Αν αφήσεις ένα μπρίκι με νερό να βράζει και να εξατμισθεί θα παρατηρήσεις ότι στην επιφάνεια της κουζίνας σκορπίζονται παντού άλατα, γεγονός που σημαίνει ότι η δεν υπάρχουν φίλτρα για την επεξεργασία του. Την ίδια ώρα παρατηρείται χαμηλή πίεση ροής όταν όλοι οι λουόμενοι κάνουν τα απογευματινά τους λουτρά στα σπίτια τους.
3. Η χωματερή είναι μια τεράστια πληγή, καθώς τα βράδια που φυσάει η θαλάσσια αύρα αντί να φέρνει αρμύρα στα ρουθούνια, προκαλεί αναπνευστική δυσανεξία. Οι κάτοικοι της ανατολικής παραλίας είναι παγιδευμένοι στο χρόνιο πρόβλημα, που περιμένουμε να λυθεί με το εργοστάσιο επεξεργασίας των λυμμάτων.
4. Η έλλειψη θέσεων πάρκινγκ στην πόλη και ιδίως στα μεγάλα τουριστικά θέρετρα όπως είναι ο Άγιος Νικήτας, το Νυδρί και το Κάθισμα, προκαλούν ασφυξία στις δημοφιλείς περιοχές υποβαθμίζοντας την πρόσβαση σ΄αυτές και τραυματίζοντας την αισθητική του περιβάλλοντος.
5. Οι ομπρελοκαρέκλες ιδιαίτερα στην παραλία του Καθίσματος, στο Πόρτο Κατσίκι και αλλαχού αποτελούν κανονική μάστιγα καθώς απλώνονται μέχρι τη θάλασσα απαγορεύοντας κυριολεκτικά στους ελεύθερους λουόμενους να κάνουν μπάνιο.
Ιδιαίτερα ανσαισθητική είναι η όψη τους στο Κάθισμα, όπου δεν υπάρχει ενιαίο χρώμα και ποιότητα αλλά κάθε μαγαζί έχει τις δικές του συντεταγμένες και τη δική του άποψη, καταστρατηγώντας κάθε έννοια αρμονίας με το περιβάλλον.
6. Τα τροχόσπιτα αποτελούν χρόνιο πρόβλημα στις παραλίες της Λευκάδας με ιδιαίτερη έμφαση στον Αη Γιάννη και το Κάστρο, όπου παρκάρουν και κάνουν ελεύθερο κάμπινγκ χωρίς να τηρούν τις προδιαγραφές , μολύνοντας έτσι αισθητικά και πρακτικά τις ακτές μας.
7. Κανονική μάστιγα αποτελούν τα « πλοία της αγάπης», που ξεκινούν απά το Νυδρί και πραγματοποιούν την ημερήσια κρουαζιέρα στα Πριγκηπονήσια, τις δυτικές παραλίες της Λευκάδας, το Μεγανήσι, μεταφέροντας την κατανάλωση των τουριστών στο Φισκάρδο της Κεφαλονιάς.
α) υπερχειλίζουν τα σκάφη με κόσμο πολύ περισσότερο απο το επιτρεπόμενο όριο (θα θρηνήσουμε θύματα μία των ημερών)
β) δεν προσαράζουν στην πόλη της Λευκάδας με αποτέλεσμα οι τουρίστες να μη βλέπουν την ουσία του νησιού, ενώ η κατανάλωση ενισχύει την Κεφαλλονιά.
γ) Βάζουν τη μουσική στη διαπασών ενοχλώντας τους κατοίκους του Σκορπιού, της Μαδουρής αλλά και των γύρω ακτών.
Η Λευκάδα είναι στολίδι του Ιονίου και της αξίζουν τα καλύτερα. Ήρθε η ώρα να συντονισθούν οι αιρετοί άρχοντες του νησιού με τους επιχειρηματίες, να εκπονήσουν στρατηγικό σχέδιο για να αναβαθμισθεί το τουριστικό προϊόν του νησιού μας.
Γραφει η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη
πηγη : aromalefkada
3 Σχόλια
Η Νο1 πληγή της Λευκάδας είναι η αρπακολλατζίδικη, νεοπλουτίστικη χωριατονοοτροπία των κατοίκων της και ιδιαίτερα των απασχολούμενων στον τομέα του τουρισμού.
Σωστος ript.μονο χρημα σκεφτονται,γκρινια γκρινια γκρινια,κ να κραζουν για τους αγρινιωτες.ομως ο καιρος γυρισε κ γεμισαν ρουμσνοβουλγαρους που κανουν κλεφτοεπιδρομεςκ νοικιαζουν δωματια για15 ευρω.για τους ελληνες ομως η τιμη εινσι πολλαπλασια.,κ απο υπηρεσιες κ αγαθα ποιοτιτα υπο του 0.υπολειπονται πσεα πολυ σε τουριστικη νοοτροπισ…
@agrinio vice Δεν διαφωνώ ότι παντού συμβαίνει αυτό, αλλά το άρθρο αναφέρεται συγκεκριμένα στη Λευκάδα.
Η Λευκάδα, η οποία έγινε high τουριστικός προορισμός τα τελευταία 10-15 χρόνια, μετά την κατασκευή της Εγνατίας, που εξασφαλίζει γρήγορη και άνετη οδική πρόβαση απ’ τα Βαλκάνια και με τα “φτηνά” τουριστικά πακέτα (μέσω τσάρτερ στο Άκτιο) στα χρόνια της κρίσης. Πριν από αυτά ο τουρισμός της Λευκάδας βασιζόταν κυρίως στους Έλληνες επισκέπτες (γι αυτό, ακόμα και τώρα, δεν υπάρχουν μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες στο νησί γιατί ο Έλληνας παραδοσιακά προτιμούσε τα ενοικιαζόμενα δωμάτια).
Η Λευκάδα, η οποία -πέρα από 4-5 καταπληκτικές παραλίες- δεν έχει καμία υποδομή (οδικό δίκτυο, 5άστερα ξενοδοχεία κλπ) για να προσελκύσει υψηλού επιπέδου τουρισμό και οι τουρίστες των “φτηνών” πακέτων μάλλον δεν έχουν κανένα πρόβλημα με την αρπακολλατζίδικη νοοτροπία των τουριστικών παραγόντων του νησιού, απ’ τον ξενοδόχο και τον εστιάτορα μέχρι τον τελευταίο Αλβανό ομπρελά στο Κάθισμα!