Στη Βουλή των Ελλήνων έφερε το ζήτημα της εγκατάστασης θαλάσσιων ανεμογεννητριών (από το Αντίρριο ως τις εκβολές του Ευήνου) στην περιοχή του Πατραϊκού ο Μίλτος Ζαμπάρας.
Η σχετική ενημέρωση που εξέδωσε αναφέρει:
Ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, σηκώνει ψηλά το ζήτημα φέρνοντας το θέμα στη Βουλή τη Δευτέρα 30/9 στις 16:30, με Επίκαιρη ερώτηση προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος κο Σκυλακάκη.
Ο Βουλευτής επισημαίνει:
«Στον Πατραϊκό κόλπο (από το Αντίρριο ως τις εκβολές του Ευήνου) σχεδιάζεται η εγκατάσταση θαλάσσιων ανεμογεννητριών, χωρίς να υπάρχει κανένας ολοκληρωμένος θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός ΑΠΕ. Αυτή η κίνηση αποδεικνύει με τον πλέον τραγικό τρόπο πως στη χώρα μας η “πράσινη ανάπτυξη” δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα κενό σύνθημα».
Στην Ελλάδα βλέπουμε σήμερα ένα θλιβερό σκηνικό απόλυτης ασυδοσίας, όπου οι ΑΠΕ χωροθετούνται με όρους που βλάπτουν τις τοπικές κοινωνίες και καταστρέφουν τις οικονομικές δραστηριότητες και το φυσικό περιβάλλον.
Αυτό που συμβαίνει στον Πατραϊκό δεν είναι πράσινη ανάπτυξη. Είναι μια εκμετάλλευση της πράσινης ατζέντας προς όφελος λίγων και σίγουρα δεν εξυπηρετεί ούτε την ενεργειακή δικαιοσύνη, ούτε την ενεργειακή δημοκρατία. Η κυβέρνηση, αντί να προασπίζει το δημόσιο συμφέρον, αφήνει την κατάσταση να εκτροχιάζεται εις βάρος της κοινωνίας και του περιβάλλοντος”.
Ήρθε η ώρα να αντισταθούμε σε αυτές τις πρακτικές. Να απαιτήσουμε έναν σωστό και δίκαιο σχεδιασμό, που θα εξυπηρετεί τους πολίτες και όχι τα μεγάλα συμφέροντα. Καλούμε όλους τους πολίτες να πάρουν θέση, να υψώσουν τη φωνή τους και να προστατεύσουν το φυσικό μας πλούτο.
Ο Πατραϊκός κόλπος είναι το τελευταίο παράδειγμα μιας καταστροφικής πολιτικής που δεν σέβεται ούτε το περιβάλλον ούτε τους πολίτες. Αν επιτρέψουμε να συνεχιστεί αυτό το μονοπάτι, θα δούμε και άλλες περιοχές της Ελλάδας να θυσιάζονται στον βωμό μιας ψευδοπράσινης ανάπτυξης, που υπονομεύει τόσο το περιβάλλον όσο και την κοινωνική συνοχή.
Δεν πρέπει να επιτρέψουμε αυτή την ασυδοσία. Οι πολίτες έχουν φωνή και δύναμη. Η ενεργειακή μετάβαση δεν πρέπει να γίνεται σε βάρος του φυσικού μας πλούτου και της ποιότητας ζωής μας. Ας αντισταθούμε στη λογική της “ανάπτυξης με κάθε κόστος”. Ας αγωνιστούμε για μια δίκαιη και βιώσιμη ενεργειακή μετάβαση, που θα βάζει στο κέντρο της τον άνθρωπο και τη φύση.