Του Λίνου Υφαντή,
Το Αιτωλικό ήταν ουσιαστικά το τελευταίο εμπόδιο του Ιμπραήμ πριν τη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου το 1826. Είχε προηγηθεί η αιματηρή κατάληψη της νήσου Ντολμά από τους τουρκοαιγυπτίους. Εκεί έπεσαν ηρωϊκώς μαχόμενοι οι Έλληνες επαναστάτες. Ήταν θέμα χρόνου οι άμαχοι του Αιτωλικού να παραδοθούν. Τελικά ο Ιμπραήμ συμφώνησε να τους αφήσει να αποχωρήσουν προς την Άρτα.
Η λαϊκή παράδοση όμως δίνει την δική της εξήγηση για την απόφαση αυτή του Ιμπραήμ. Όταν άρχισε να ελέγχει τους κατοίκους, έπεσε το βλέμμα του σε μια πανέμορφη κοπέλα, τη δεκαπεντάχρονη τότε Τασούλα Κουρκουμέλη. Αμέσως θαμπώθηκε από την ομορφιά της και δέχτηκε να αφήσει όλους τους κατοίκους να φύγουν, αρκεί να κρατούσε την πανέμορφη αρχοντοπούλα κοντά του.
Οι Έλληνες διαμαρτυρήθηκαν γιατί νωρίτερα υπήρχε η εντύπωση ότι θα τους άφηνε έτσι κι αλλιώς. Ο Ιμπραήμ όμως ήταν ανένδοτος: “Όλοι πλην ενός!” Τελικά οι κάτοικοι υποχώρησαν, αφού έβλεπαν να απειλείται η ζωή τουλάχιστον 1500 γυναικόπαιδων.
Άλλωστε ο όρος όλοι πλην δεν ήταν παρά η σατανική διατύπωση του Ιμπραήμ που νοοούσε αποκλειστικά και μόνο την όμορφη Τασούλα.
Πράγματι οι κάτοικοι έφυγαν προς την Άρτα. Έκτοτε τα ίχνη της Τασούλας χάθηκαν. Η λαϊκή παράδοση λέει ότι οδηγήθηκε στο χαρέμι του Ιμπραήμ. Όταν κατάλαβε τις προθέσεις τους, άρπαξε το μαχαίρι από το σελάχι του και το έμπηξε στο στήθος της δίνοντας τέλος στη ζωή της. Έτσι γλίτωσε τη ντροπή. 40 μέρες αργότερα ακολούθησε η Έξοδος του Μεσολογγίου με τη γνωστή τραγική κατάληξη.
Η ιστορία της Τασούλας ενέπνευσε και το τοπικό θέατρο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ¨Η Δόξα του Αιτωλικού”, ένα έργο του Γ. Σώκου που γράφτηκε πριν περίπου εκατό χρόνια και πραγματεύεται εμμέσως τη συγκεκριμένη υπόθεση. Περισσότερα για αυτό στο περιοδικό Στερεά Ελλάς: http://etolikoartis.blogspot.com/2011/04/4.html
3 Σχόλια
Το όνομα Τασούλα από πού προέρχεται, είναι ελληνικό, μάλλον θα είναι διότι εκείνη την εποχή πιθανόν να υπήρχαν και έλληνες στα χειμαδια, η να ήταν και μόνιμη κάτοικοι στη περιοχή, διοτι ηταν η χορα Τους, εκείνη την εποχή κατέβηκαν και άλλη κατοίκησαν από άλλες περιοχές βόρεια αλβανοι, τούς κατέβασαν οι Τούρκοι, έτσι λέει το βιβλίο η Αιτωλοακαρνανία με τα μάτια των περιηγητών, ….Στο ίντερνετ από τη Θεσσαλία Βαλλαν οργανοπαίχτες τούς εκεί που εργάζονταν παλαιότερα σε μαγαζιά στην Αθήνα,Κώστας Φίλιππου, γεωργιος βουκιας,σωτηρης σγουρος κ τ λ,βλέπουμε και ακούμε ότι τα ποιό πολλά τραγούδια είναι γνωστά της Αιτωλίας, τσαμικα συρτα, φαίνεται από την δισκογραφία, πιθανών εκεί που εργάζονταν να παρουσίαζαν τέτοιο έργο,στο ίντερνετ που βάζουν κάποια κομμάτια ανάμεσα βάζουν των μπίλια από τα άγραφα, για πολιτισμο το μπίλια έχουν στα άγραφα, δε βλέπουν τη βάζουν άλλη
Το ονομα βασιλική η βασιλω, το όνομα φρωσινη είναι ελληνικά, υπάρχει το άσμα που λέει, ….τη φετινή την άνοιξη, τούτο το καλοκαίρι, βγήκε η φρωσινη στα βουνά, να ξεκαλοκαιριαση,την αντίκρισαν τα πουλιά, και γλυκοκελαηδουνε,τη βλέπει κι ο Αλή πασάς, γυναίκα του τη παίρνει ….εδω βλέπουμε Ότι η φρωσινη ηταν βλαχα,διότι το ασμα Αυτό μας λέει, φαίνεται ότι ήταν πανέμορφη Σαρακατσανα και την άνοιξη βγήκαν με τα κοπάδια στα βουνά, και μετά υπάρχει το άσμα….το μάθατε τη έγινε, στα Γιάννενα στη λίμνη, πνιξαν τη βασιλική, και τη κυρά φρωσινη, κτλ
Για να μην παραποιηται η ιστορία ο πολιτισμός τα σύμβολα, πρέπει οι υπεύθυνοι σε όποια θέση και αν βρίσκονται, να φέρουν γνώση της ιστορίας και του οπλισμού, πώς θα είσαι πολιτικός, πώς θα είσαι αυτοδιοίκηση, πώς θα είσαι σε θέση πού θα παρουσιάζεις πολιτισμό ιστορία χωρίς να φέρεις γνώση ; αυτό γίνεται σήμερα και τα πάντα έχουν ξεφύγει από τη πραγματικότητα, διότι ο κάθε άσχετος βρέθηκε σε κάποια τετοια θέση