Αν δει κανείς από απόσταση στο διηνεκές την προσπάθεια σύστασης Πανεπιστημιακού Περιβάλλοντος στο Αγρίνιο, θα πρέπει να δώσει έμφαση σε κάποια συμπεράσματα ως προς τη θεματική αναφορά τους.
Ας θυμηθούμε λοιπόν την πρώιμη εποχή των τελών της δεκαετίας του 80 που τελείωσε μάταια το 1996, όταν στο Αγρίνιο αποφασίστηκε ότι η ακαδημαϊκή θεματική που του χρειάζονταν είναι στη θεματική της Οικονομίας. Όταν αυτή “βιαίως” μεταφέρθηκε το 1996 στην Πάτρα, το 2000 ανέτειλε με 3 ΑΕΙ με ακαδημαϊκές θεματικές που συμπλέκονταν η αγροτική οικονομία, το περιβάλλον και ο Πολιτισμός.
Και τώρα φτάνουμε στο 2018 όπου πρόσφατα ο Υπουργός Παιδείας όρισε ως θεματικό άξονα της ακαδημαϊκής ταυτότητας της Αιτωλοακαρνανίας τη Γεωπονία και τις Θαλάσσιες Επιστήμες. Σε ότι αφορά το Αγρίνιο, το τοπίο δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμα. Προηγήθηκε η πρόσφατη αναφορά του ΓΓ Δια Βίου Μάθησης Παυσανία Παπαγεωργίου για “πλάνο που εξασφαλίζει τα τμήματα του Αγρινίου” ενώ αξιολογείται και η πρόταση του Γεωπονικού Πανεπιστημίου για ίδρυση σχολών στην Αιτωλοακαρνανία.
Το μόνο σίγουρο που υπάρχει είναι ότι δηλώθηκε η πρόθεση να μπει η ταυτότητα “Γεωπονία” στο εδώ ακαδημαϊκό περιβάλλον.Επειδή όμως ο απολογισμός γίνεται στην πράξη, ας σταθούμε στο σημείο της ταυτότητας, που είναι το μόνο χειροπιαστό μέχρι τώρα.
Τι σημαίνει για την πολιτική και ακαδημαϊκή ηγεσία, η διατύπωση της ανάγκης ότι η Αιτωλοακαρνανία to 2000 χρειάζονταν Περιβάλλον, Πολιτισμό και το 2020 χρειάζεται Γεωπονία και θαλάσσιες έρευνες; Πως συνδέονται αυτά με κεντρικές οικονομικές ανάγκες.
Η απάντηση θα δοθεί από την πραγματική οικονομία και το βαθμό απασχόλησης των τελειοφοίτητων των σχολών ή τμημάτων όταν και αν θα γίνουν. Εκείνο που πρέπει είναι να μην επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος και να μην υποκύψει ο Πανεπιστημιακός σχεδιασμός σε μικροσυμφέροντα σε ακαδημαϊκούς διαδρόμους και φυσικά το Αγρίνιο να κρατήσει την μερίδα που του αρμόζει όχι μόνο διατηρώντας αλλά και ενισχύοντας το ακαδημαϊκό περιβάλλον.
Λ.Υ.
1 Σχόλιο
Toυ Καθηγητή Ιωάννη Κ. Καλαβρουζιώτη
Κοσμήτορα Σχολής Θετικών Επιστημών και Τεχνολογίας
Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου
«Θα μου επιτραπεί να πώ, μια που έζησα την αντίστοιχη ίδρυση τριών Πανεπιστημιακών τμημάτων στην Αιτωλοακαρνανία, ότι οι εξαγγελίες αυτές δημιουργούν μεγάλα ερωτηματικά και αμφιβολίες στο κατά πόσον πραγματικά σχεδόν δέκα χρόνια από την έναρξη της οικονομικής κρίσης στην Χώρα πορευόμαστε στην σωστή κατεύθυνση η συνεχίζουμε τα λάθη του παρελθόντος.
Ποιος αλήθεια δεν ενθυμείται τις εξαγγελίες του 2008 για ίδρυσηΠανεπιστημιακής Σχολής στο Αγρίνιο, τμήμα διαχείρισης περιβάλλοντος στην Αιτωλοακαρνανία, σε μια περιοχή που είναι συνυφασμένη με τα μεγάλα υδάτινα οικοσυστήματα και τις περιβαλλοντικές προκλήσεις. Και τι έκανε τελικά Πολιτεία; Να λειτουργεί μια Πανεπιστημιακή Σχολή στο Αγρίνιο πότε ανήκουσα στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, πότεστο ανεξάρτητο Δυτικής Ελλάδος και τώρα στο Πανεπιστήμιο Πατρών.
Το Τμήμα Περιβάλλοντος που είχα την τιμή να υπηρετήσω επί 13 συναπτά έτη προσέφερε και προσφέρει αξιόλογο διδακτικό και ερευνητικό έργο ζηλευτό για πολλά άλλα πανεπιστημιακά τμήματα.
Με προβληματίζει ιδιαίτερα η χωρίς κανέναν απολύτως στρατηγικό σχεδιασμό ανάπτυξη πανεπιστημιακών δομών, όταν όλοι μας έχουμε γευτεί τις αρνητικές διαπιστώσεις και πληρώνουμε ακόμη τα λάθη του παρελθόντος. …..»