Κείμενο και φωτογραφίες του Γιάννη Ρουσόπουλου
Βρέθηκα χθες και προχθές (27 και 28 Νοεμβρίου) σε ένα ζωντανό, πανέμορφο τμήμα του πολύπαθου Αχελώου, ντυμένο τώρα στα φθινοπωρινά. Αφετηρία μου το Μεσολόγγι. Πήρα το δρόμο προς την ενδοχώρα του Ορεινού Βάλτου. Αναφέρω τοπωνύμια της διαδρομής: Αγρίνιο, Στράτος, Καστράκι, Μπαμπαλιό, Μαλεσιάδα, Χαλκιόπουλο, Εμπεσός, Διάβαση Κανάλας, Σακαρέτσι (Περδικάκι), Πηγάδια, Βρουβιανά, Αυλάκι. Εδώ τελειώνει ο νομός Αιτωλοακαρνανίας.
Η γέφυρα Αυλακίου στον Αχελώο μας συνδέει με τα ορεινά χωριά των Αγράφων (Νέο Αργύρι, Κέδρα, Πρασιά, Ραφτόπουλο κλπ), αλλά και με τα χωριά της ορεινής Αργιθέας του νομού Καρδίτσας (Καταφύλι, Αργύρι κλπ). Από τη Γέφυρα Αυλακίου συνέχισα βόρεια μέσω σύντομου βατού χωματόδρομου προς τα χωριά του Γαβρόγου της ορεινής Άρτας (Μεσόπυργος, Μηλιανά, Γρέβια, Πέρδικα, Γλήνικα).
Η φύση οργιάζει. Οι ανθρώπινες κοινότητες βρίσκονται σε φάση δημογραφικής κατάρρευσης. Κάποιοι επιμένουν. Ευτυχώς, βρίσκεις ακόμα κάποιο καφενείο να δεις έναν άνθρωπο και να πεις δυο κουβέντες. Από τις κουβέντες έμαθα ότι η ΤΕΡΝΑ ετοιμάζει το έδαφος για κατασκευή μεγάλου υδροηλεκτρικού φράγματος στα στενά μεταξύ Παλαιόπυργου-Αυλακίου. Δεν γνωρίζω πόσο ευσταθούν τα νέα, αλλά, το σενάριο για το φράγμα υφίσταται από το παρελθόν.
Έμαθα επίσης ότι ενεργοποιείται πάλι το θέμα των φραγμάτων Συκιάς και Μεσοχώρας, καθώς και η εκτροπή νερών του Αχελώου προς τη Θεσσαλία. Αυτά στα καφενεία των χωριών, αλλά μπορεί και σε άλλα καφενεία, όπως της Βουλής ή σε συναντήσεις με επιχειρηματικούς κύκλους. Δεν γνωρίζουμε, εικάζουμε.
Πάντως, η εκτροπή του Αχελώου προς Αθήνα από τη λίμνη Κρεμαστών προχωράει. Θα λένε οι απόγονοί μας, κάποτε ήταν ένας τρανός ποταμός, που πάλεψε με τον Ηρακλή, … και το κέρας, … η Αμάλθεια, … ο πλούτος και η γονιμότητα, η αρμονία, το μέτρο, ο σεβασμός στη φυσική δημιουργία, … όλα θα είναι παρελθόν.