Του Λίνου Υφαντή.
Μια σπουδαία αναφορά για την άγνωστη ανάπτυξη της επιστήμης της οδοντιατρικής περιέχει η ερευνητική μονογραφία του Δημήτριου Κουτρούμπα με τίτλο “Η οδοντιατρική στον Αρχαίο Κόσμο”, Αθήνα 2016.
Σε αρχαίο τάφο που βρέθηκε στην Αιτωλική πόλη Κάλλιο ανακαλύφθηκαν τα παραπάνω οδοντιατρικά εργαλεία που χρησίμευαν για εξαγωγές δοντιών. Ο τάφος βρέθηκε στο βυθό της τεχνητής λίμνης του Μόρνου. Η χρονολόγηση του συνδέεται με την εισβολή των Μακεδόνων στην Αιτωλία διότι ο τάφος είναι Μακεδονικού τύπου. Αυτή χρονολογείται είτε το 317 π.Χ. (1η εισβολή) είτε το 210 π.Χ. (2η εισβολή).
Η συλλογή περιλαμβάνει μία οδοντάγρα, δύο βελόνες, δύο εγχειρίδια και τρεις σμίλες. Η κατασκευή τους έμοιαζε πολύ με εκείνη των σημερινών οδοντιατρικών εργαλείων. Η οδοντάγρα χρησίμευε για την εξαγωγή δοντιών, ενώ τα υπόλοιπα εργαλεία ήταν επικουρικά για μικροεπεμβάσεις. Το αξιοσημείωτο είναι ότι τα εργαλεία είναι σιδερένια, για αυτό και άντεξαν στο χρόνο και ήταν ανθεκτικά στις επεμβάσεις.
Η οδοντιατρική ήταν ιδιαίτερα ανεπτυγμένη στην Αρχαία Ελλάδα. Φαίνεται λοιπόν ότι η περιοχή της Αιτωλίας δεν υστερούσε καθόλου σε σχέση με τον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο.