Η κυκλοφορία στους δρόμους του Αγρινίου με χειροκίνητα ή ηλεκτρικά αμαξίδια είναι πραγματική οδύσσεια για πολλούς συνανθρώπους μας.
Οι δρόμοι είναι σκέτοι «λαβύρινθοι» και όσο καλά και να γνωρίζουν την διαδρομή τους καθημερινά συναντούν «κατειλημμένες» ράμπες, που οι «έξυπνοι» παρκάρουν για να πάνε για καφέ…
Σήμερα Τετάρτη μεσημέρι, πολύ κοντά στο κέντρο, συμπολίτης μας ενώ κατέβηκε από «ελεύθερη» ράμπα σε δρόμο, στο απέναντι πεζοδρόμιο συνάντησε το… σινικό τείχος.
Αναγκάστηκε να ζητήσει βοήθεια από (ευγενικό και πρόθυμο) περαστικό για να καταφέρει να ανέβει στο πεζοδρόμιο, που είναι ιδιαίτερα ψηλό και χωρίς…ράμπα…(γωνία Ανδρέα Παναγοπούλου & Καποδιστρίου).
Σταμάτησα να βοηθήσω, δεν χρειάστηκε, ο άνθρωπος στο αμαξίδιο ευχαρίστησε τον ευγενή κύριο και μας είπε ότι λυπάται πολύ που είναι σε κάθε του έξοδο υποχρεωμένος να ζητάει βοήθεια για να περάσει απέναντι.
Α.Κ.Κ.
2 Σχόλια
πλήρης η αδιαφορία της δημοτικής αρχής είναι για τα πανηγύρια και όχι για έργα, ούτε τα πρόχειρα δεν κάνουν όπως τα πεζοδρόμια στις διασταυρώσεις να είναι πρανές να μπορεί ένα αμαξίδιο να ανέβει, θα μου πείτε και αν ανέβει τι θα κάνει εκεί γιατί το πεζοδρόμιο είναι σχεδόν ανύπαρκτο και είδος υπερπολυτελείας για το Αγρίνιο.
Το χειρότερο είναι ότι και οι ράμπες που φτιάχνουν στα νέα πεζοδρόμια είναι απλά για το φαίνεσθαι. Γιατί ουσιαστικά δεν είναι καθόλου βοηθητικές. Είτε η κλίση δεν είναι η κατάλληλη, είτε είναι στενές, είτε δεν υπάρχει χώρος μπροστά να ανέβει το καροτσάκι. καλό θα ήταν μόλις ολοκληρώνεται ένα έργο ο υπεύθυνος να προσπαθεί να ανεβαίνει με ένα καροτσάκι και εάν τα καταφέρνει να το παραδίδει, διαφορετικά να βελτιώνει την κατασκευή του. Είναι κρίμα απλά να γίνονται και να μην χρησιμεύουν σε κάτι.
Επιπλέον τα πρόστιμα θα πρέπει να είναι πιο εντατικά για στάθμευση σε ράμπα αναπήρων.