Του Λίνου Υφαντή,
Μια άγνωστη πτυχή στην ιστορία των εκλογών ήταν οι μετακινούμενοι νομάδες ψηφοφόροι. Αυτοί ήταν κτηνοτρόφοι, οι οποίοι μετακινούνταν εποχιακά ( συνήθως Μάιο με Ιούνιο) προς τα ορεινά, για να επιστρέψουν περίπου Οκτώβριο στις εστίες τους στα πεδινά. Για τους μετακινούμενους κτηνοτρόφους -ποιμένες υπήρχε ειδική πρόβλεψη για το που θα ψηφίσουν την δεκαετία του ’50. Για το λόγο αυτό είχαν συσταθεί 40 εκλογικά τμήματα σε όλη την επικράτεια, με το 25% αυτών να βρίσκεται στην Αιτωλοακαρνανία.
Συγκεκριμένα στις εκλογές του 1956 υπήρχαν 10 εκλογικά τμήματα που αριθμούσαν 4.700 περίπου εγγεγραμμένους ψηφοφόρους. Από αυτούς ψήφισαν μόνο οι 500 με την εποχή να ξεπερνάει το 90%.
Όσο για τους λόγους της εποχής, η εφημερίδα Ελευθερία επικαλείται το γεγονός ότι θεωρούνταν “ταμπού” για τις κοινωνίες αυτές η ψήφος των γυναικών. Συγκεκριμένα ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ” δεν τους άφηναν οι σύζυγοι για να μην πάρουν αέρα”!.
Για την ιστορία τα υπόλοιπα εκλογικά τμήματα βρίσκονταν στα Ιωάννινα, Αρκαδία, Πρέβεζα, Ιωάννινα και Κοζάνη. Όσο για τις εκλογικές προτιμήσεις τους, εκείνη την εποχή υπερίσχυε η ΕΡΕ του Καραμανλή στα συγκεκριμένα αυτά εκλογικά τμήματα . Έκτοτε πολλά πράγματα άλλαξαν μέχρις ότου η ελληνική κοινωνία να πάρει την σημερινή της δομή.