Διάβασα προσεκτικά την ανακοίνωση(επί της ουσίας) που έκανε ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης Βασίλης Φωτάκης σχετικά με όσα συνέβησαν στο πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο. Νομίζω πίσω από τις λέξεις κρύβεται η προσπάθειά του να επαναβεβαιώσει πως ο θεσμός είναι ισχυρός και δεν κινδυνεύει από μερικές «αποκλίνουσες συμπεριφορές».
Χωρίς να θέλω να τον ερμηνεύσω προσπαθεί μάλλον να προσπεράσει την πικρία και την απογοήτευσή του για το γεγονός πως όσα συνέβησαν δεν εκνεύρισαν ούτε αυτή την ίδια την παράταξή του. Άλλωστε, προχθές τη Δευτέρα θα πρέπει να τον θυμούνται πολλοί να κάνει στην άκρη ώστε να αναλάβει άλλος την προεδρία και να υπάρξει καταδίκη αλλά τελικά να επανέρχεται αντιλαμβανόμενος πως δεν βγαίνει τίποτε.
Το όλο σκηνικό μου θύμισε εκείνο με τον Παυλόπουλο προ ετών και δεν αναφέρω τους άλλους εμπλεκόμενους γιατί κάποιοι θα κάνουν την αντιστοίχηση και θα το ρίξουν στην πλάκα αντί να προβληματιστούν. Πάντως προχθές είδα στο Δημοτικό Συμβούλιο κάμποσους που «έμειναν Παυλόπουλοι»(υπάρχει πλέον αυτή η έκφραση στη γλώσσα των social media)…
Δεν ξέρω τι θα έκανε κάποιος άλλος στη θέση του προέδρου. Ίσως να ήταν η χρυσή ευκαιρία να παραιτηθεί και μετά να μην αφήνει συμβούλιο για συμβούλιο να τελειώνει, ναρκοθετώντας τα όλα από εκδικητική διάθεση, με όπλο την τυπολατρία και την εμπειρία που έχει αποκτήσει από απίθανα εμπόδια στη διαδικασία! Από την άλλη ίσως δεν ήθελε να δώσει την χαρά αυτή στον σύμβουλο που τον εξύβρισε ή σε άλλους που δείχνουν να μην τον σέβονται ιδιαίτερα. Από την παράταξη που προέρχεται ο κ. Φωτάκης, είπαμε… «Παυλόπουλοι».
Ούτε ξέρω τι έκανε ο δήμαρχος, θα περίμενα να βγει από τα ρούχα του και να καταδικάσει σφόδρα. Ή ο κ. Μοσχολιός που έχει καεί από κάτι τέτοιες συμπεριφορές και τις έχει πληρώσει. Θα περίμενα πρώτα να καταδικάσει τον δικό του σύμβουλο και μετά να αποδώσει ευθύνες για το ποιος φταίει για το επίπεδο του συμβουλίου. Παρομοίως σύμβουλοι σαν τον κ. Καμμένο ή τον κ. Μερμίγκη που λένε και ξαναλένε ότι πρέπει να τηρούνται οι διαδικασίες και οι νόμοι, ειδικά ο δεύτερος ο οποίος επιμένει πως ούτε καν τα ελάχιστα της αστικής δημοκρατίας δεν εφαρμόζουμε. Πιο πολύ φάνηκαν σε άβολη θέση σύμβουλοι που δεν θα το περίμενε κανείς, που θα είχαν κάθε λόγο να χαίρονται. Οι της Λαϊκής Συσπείρωσης τόνισαν την δυσαρέσκειά τους, όπως την τονίζουν σχεδόν πάντα, αλλά κι εκείνοι απέφυγαν να καταδικάσουν το σημαντικότερο γεγονός της βραδιάς.
Όλοι ομονοούν- και το υπαινίσσεται και ο κ.Φωτάκης- πως το συμβούλιο και οι θεσμοί έχουν όπλα, θα βρεθεί η άκρη. Κάνουν λάθος όμως. Η Δημοκρατία έχει και παραέχει αδιέξοδα και τα έχει βρει πολλές φορές μπροστά της. Έχει χάσει στο παρελθόν από ξύλο που έπεφτε σε μπυραρίες, σε άλλη χώρα και άλλες εποχές, αλλά έχει χάσει. Μα ένα βρισίδι έπεσε, ούτε ξύλο ούτε αίμα είχαμε, θα πει κάποιος. Το θέμα μας είναι γιατί δεν αντέδρασε κανείς, όμως.
Όταν κανείς δεν την πιστεύει, η Δημοκρατία δεν υπάρχει, τουλάχιστον όχι αυτή που γνωρίζουμε. Όταν έχουν όλοι συνηθίσει κάτι άλλο στη θέση της καταντά κενό γράμμα, ένα άδειο πουκάμισο. Οπότε, ας μην νομίζει κανείς ότι τα ζητήματα θα αυτορυθμιστούν. Δεν πάει πολύς καιρός που όποιος γούσταρε έκανε ότι ήθελε στα δημοτικά συμβούλια. Μου φαίνεται ότι πολύ γρήγορα ξεχνάμε όλοι…
Γ.Σ.