Κάτι μαγικό που συμβαίνει σπάνια στον σύγχρονο αθλητισμό, είναι εκείνες οι στιγμές που ένα αουτσάιντερ πουλάει ακριβά το τομάρι του και στριμώχνει στα σχοινιά το φαβορί.
Ειδικότερα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, εκεί που τα μπάτζετ των ομάδων εκτοξεύονται διαρκώς, οι εκπλήξεις πλέον είναι σπάνιες, ως και ανύπαρκτες. Γι’ αυτό και το κατόρθωμα του Αθηναϊκού πριν από σχεδόν 34 χρόνια, με μπροστάρη τον θρυλικό Νίκο Σαργκάνη, παραμένει θρυλικό ως και σήμερα.
Πρόλογος
Ήταν 18 Σεπτεμβρίου 1991, όταν ο Αθηναϊκός έμαθε τον αντίπαλό του για τον πρώτο γύρο του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Προηγουμένως, η ομάδα είχε κερδίσει την συμμετοχή της στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, έχοντας παίξει κόντρα στον Παναθηναϊκό στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος.
Η Μάντσεστερ βρισκόταν σε μια εποχή απόλυτης αναγέννησης, με τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον στον πάγκο της και τους Πέτερ Σμάιχελ, Στιβ Μπρους (αρχηγός, νυν coach της Νιούκαστλ), Πολ Ινς, Ντένις Άιρβιν στη σύνθεσή τους, ήταν έτοιμη να κάνει «κηδείες» στην έδρα της τίμιας ομάδας του Βύρωνα.
Την προηγούμενη σεζόν, είχε υποτάξει την Μπαρτσελόνα με 2-1 στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων, την ίδια εποχή που ο Αθηναϊκός κατέγραφε την πρώτη του συμμετοχή στην Α` Εθνική του ελληνικού ποδοσφαίρου. Παρ` όλα αυτά, ο τότε προπονητής του Αθηναϊκού, ο Γκερντ Πρόκοπ με το άκουσμα της κλήρωσης δήλωνε «έτσι όπως παίζει η Μάντσεστερ, και πέντε χρόνια να παίζουμε δεν θα μας βάλει γκολ».
Ο αγώνας
Μετάδοση από τον ΑΝΤ1, με τον χορηγό στο πλάι της οθόνης, με τον Αθηναϊκό να έχει μια «συμμορία» από παίκτες σαν ενσαρκώσεις από αυτοκόλλητα Panini: Τζαλακώστας, Καπουράνος, Μπονγκ, Δημόπουλος, και φυσικά Σαργκάνης, φύλαξαν τις Θερμοπύλες σε έναν αγώνα που έμοιαζε βγαλμένος από κάποιο κομικ στριπ του περιοδικού Μπλέικ.
Κόντρες, ξύλο, σέντρες – «καμινάδες», κι άλλο ξύλο, αλλά και φιλότιμες προσπάθειες από τους παίκτες του Αθηναϊκού να απειλήσουν τον Πίτερ Σμάιχελ, που έμοιαζε ανίκητος μπροστά από τα γκολπόστ των Βρετανών. Στο ημίχρονο της αναμέτρησης ο Δημόπουλος δήλωνε στον ΑΝΤ1, «εγώ δεν τη βλέπω τη Μάντσεστερ τόσο δυνατή, νομίζω πως αν βάλουμε ένα γκολ θα νικήσουμε».
Τελικά;
Το «έντεκα αυτοί έντεκα κι εμείς» επιβεβαιώθηκε. Ο Αθηναϊκός άντεξε, πάλεψε και πήρε έναν πόντο (0-0) βγαλμένο από τα πιο τρελά σενάρια στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Ο Νίκος Σαργκάνης, 37 ετών τότε, είχε βάλει στο παλμαρέ του μια ακόμα μυθική ευρωπαϊκή διάκριση. Ο Νίκος Σαργκάνης αποπειράθηκε μια προφητεία: «δεν θα χάσουμε εκεί, θα πάμε στα πέναλτι και θα πάρουμε την πρόκριση». Ήταν ο μόνος που το πίστευε.
Ρεβάνς για ψώνια;
Ο Βασίλης Τζαλακώστας εξήγησε πώς έγιναν τα πράγματα:«Δεν πιστεύαμε πως θα προκριθούμε παρά το 0-0 του πρώτου αγώνα. Ήταν για εμάς σαν εκδρομή. Ήμασταν όλοι μέρα στους δρόμους στο Μάντσεστερ και κάναμε ψώνια. Αγοράζαμε ηλεκτρονικές συσκευές και video games. Αυτό που μας ενδιέφερε ήταν μόνο μην ξεφτιλιστούμε. Μάλιστα ένας φίλος μου με ρωτούσε με ποιους παίζαμε».
Κανένας δεν πίστευε τον Αθηναϊκό, ούτε οι ίδιοι οι παίκτες της ομάδας, ούτε καν η κρατική τηλεόραση, που είχε αναλάβει την μετάδοση της ρεβάνς, Ο αγώνες ξεκίνησε να μεταδίδεται με καθυστέρηση, και με δημοσιογράφο από τα στούντιο της Αγίας Παρασκευής (και όχι απεσταλμένο στην Αγγλία), με αποτέλεσμα να μην δούμε ποτέ ζωντανά, την ευκαιρία που έχασε ο Μίροσλαβ Μπογκ στο 15` της αναμέτρησης.
Παρά το γεγονός ότι οι Άγγλοι απάντησαν στον Αθηναϊκό, με περισσότερη πίεση ώστε να γονατίσουν την ελληνική ομάδα και να «γράψει» ο λογαριασμός πολλά γκολ, το ματς τελικά λήγει 0-0, και από μια αντεπίθεση των Άγγλων στην παράταση, μπαίνει το πρώτο γκολ από τον Μπράιαν ΜακΚλαιρ και λίγα λεπτά αργότερα ο Μαρκ Χιούζ σφραγίζει τη νίκη.
Ένας επίλογος
O Αθηναϊκός έφυγε από το Ολντ Τράφορντ με την ικανοποίηση ότι πάλεψε, με αυτή την τζούρα αδρεναλίνης που αφήνει το «και τι θα γινόταν αν αντέχαμε λίγο παραπάνω», ο Νίκος Σαργκάνης βοήθησε την ομάδα να παραμείνει στην Α` Εθνική και έπειτα αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο. Η Μάντσεστερ κληρώθηκε στον επόμενο γύρο του Κυπέλλου Κυπελλούχων με την Ατλέτικο Μαδρίτης και αποκλείστηκε (0-3, 1-1).
Παρ’ όλα αυτά, η ομάδα του Φέργκιουσον συνέχισε να το παλεύει για το πρωτάθλημα της Α` Κατηγορίας (το brand “Premier League” μας «περίμενε» για λίγους μήνες ακόμα μέχρι να γεννηθεί), χάνοντας τον τίτλο από τη Λιντς. Ολοκλήρωσε όμως τη χρονιά με το Λιγκ Καπ, αλλά και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, κερδίζοντας τον Ερυθρό Αστέρα.
Η «βόλτα για ηλεκτρονικά» του Τζαλακώστα και της ομάδας του στο Μάντσεστερ κατέληξε σε ένα ματς που έπεσαν κορμιά, με τους Άγγλους στο τέλος – όπως αποκάλυψε χρόνια αργότερα ο αρχηγός του Αθηναϊκού – να μην δέχονται καν να ανταλλάξουν φανέλες (!) στο τέλος του αγώνα, δείχνοντας σνομπισμό και ίσως νεύρα για έναν αγώνα που έμοιαζε «ευκολάκι» αλλά δεν ήταν. Ο Νίκος Σαργκάνης το πίστευε, και για 180 λεπτά, οδηγούσε μια μικρή συνοικιακή ομάδα της Αθήνας στο όνειρο, κόντρα σε ένα ποδοσφαιρικό «θηρίο». Μόνο και μόνο γι’ αυτή την ιστορία, του αξίζει μια έξτρα υπόκλιση.
Γιάννης Δημητρέλλος- reader.gr