Ήταν το δεύτερο συνεχόμενο εντός έδρας ντέρμπι. Μετά την κακή εμφάνιση και τη βαριά ήττα από τον ΠΑΟΚ, ο Παναιτωλικός έψαχνε απαντήσεις απέναντι στην ΑΕΚ. Παράλληλα έψαχνε και την επιστροφή. Την αγωνιστική επιστροφή, τόσο στις καλές εμφανίσεις όσο και στις νίκες μιας και στα τελευταία ματς ο Παναιτωλικός παρουσιαζόταν από νωχελικός έως κακός.
Το εγχείρημα απέναντι στη δεύτερη –βαθμολογικά- ομάδα του πρωταθλήματος φάνταζε από δύσκολο έως… ακατόρθωτο. Η ΑΕΚ με κεκτημένη ταχύτητα και όντας πολλά ματς αήττητη, ήθελε στο Αγρίνιο να συνεχίσει το σερί της που θα τη βοηθούσε στην εξασφάλιση καλύτερου πλεονεκτήματος στα πλέι οφ.
Τελικά οι απαντήσεις δόθηκαν. Από τον Παναιτωλικό. Και ήταν εξόχως εκκωφαντικές μιας και ο ψυχωμένος και με εξαιρετικό απόψε τακτικό πλάνο Παναιτωλικός, υποχρέωσε την ΑΕΚ σε ήττα κερδίζοντας πανάξια τη μεγάλη του αντίπαλο βάζοντας τέλος στην αρνητική παράδοση που μέχρι πρότινος «έγραφε» με το δικέφαλο της Αθήνας μόνο ήττες. Ο τρόπος μάλιστα που ήρθε αυτή η νίκη, στα τελευταία δευτερόλεπτα των καθυστερήσεων, ήταν τόσο ηδονικός για τον κόσμο της αγρινιώτικης ομάδας και συνάμα έμοιαζε ως τιμωρία για την ΑΕΚ που μάλλον… υποτίμησε τον αντίπαλο και ως ανταμοιβή για τον Παναιτωλικό που κυνήγησε ως το τέλος το γκολ και τελικά ανταμείφθηκε.
Με σαφείς αλλαγές στα πλάνα του ξεκίνησε το παιχνίδι ο –τιμωρημένος και βρισκόμενος στην εξέδρα- Γιάννης Ματζουράκης. Από τη μια ο Χαντάκιας πήρε θέση στο κέντρο της άμυνας δίπλα στον Κούσα με παράλληλη μετατόπιση του Μάκου στη φυσική του θέση (αυτή του αμυντικού χαφ) και από την άλλη ο Ρουμπουλάκου (ελλείψει άλλων εναλλακτικών λύσεων) κλήθηκε να καλύψει το αριστερό άκρο της άμυνας.
Η πίεση από την αρχή των παικτών του Παναιτωλικού φάνηκε πως εγκλωβίζει την ΑΕΚ η οποία ναι μεν είχε μια κατοχή, ανούσια όμως μιας και οι φιλοξενούμενοι δεν έβρισκαν τους διαδρόμους προς την εστία του Κυριακίδη.
Ματς κέντρου στην περισσότερη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου με το πλάνο του Ματζουράκη να λειτουργεί άψογα και τον Παναιτωλικό να ψάχνει σε κάποιες στιγμές την κόντρα για να αιφνιδιάσει.
Το μακρινό σουτ του Μύγα (15’), η μεγάλη στιγμή της ΑΕΚ με τον Τζιμπούρ και αντίστοιχη σωτήρια επέμβαση του Κυριακίδη (28’ σε φάση πάντως που ελέγχεται για χέρι στο ξεκίνημά της από τον επιθετικό της ΑΕΚ) και η τεράστια απέκρουση του Μπαρόχα στο φαλτσαριστό σουτ του Ουάρντα (43’) ήταν οι ελάχιστες μεγάλες στιγμές του πρώτου μέρους με τις δύο ομάδες να πάνε στο ημίχρονο χωρίς σκορ σε ένα παιχνίδι που είχε πολύ τακτική, λίγο θέαμα και τον Παναιτωλικό να έχει «κλειδώσει» τα ατού και την επιθετική λειτουργία της ΑΕΚ.
Στο δεύτερο μέρος τα πάντα ξεκίνησαν και συνεχίστηκαν στο ίδιο μοτίβο, με τον Παναιτωλικό να δίνει βάρος στα νώτα του και την ΑΕΚ να αδυνατεί να απειλήσει. Το δίδυμο Μάκου, Πάουλο λειτουργούσε άψογα, Κούσας και Χαντάκιας ήταν απροσπέλαστοι και οι Μύγας και Ρουμπουλάκου συνέχιζαν την εξαιρετική παρουσία που είχαν και στο πρώτο μέρος.
Έπρεπε να φτάσουμε λίγο πριν τη συμπλήρωση εβδομήντα λεπτών αγώνα (69’) για να συμβεί η πρώτη άξια αναφοράς φάση στο δεύτερο μισό, με τον Μαρκόβσκι να αστοχεί στο σουτ που επιχείρησε. Από εκεί και πέρα οι δυο πάγκοι άρχισαν να κάνουν τις κινήσεις τους από τον πάγκο, με τον Πογιέτ να περνά στον αγώνα τον Πέκχαρτ θέλοντας να δώσει περισσότερο ύψος στην επίθεσή του (ενώ προηγουμένως είχε περάσει και τους Κορδέρο και Μπουονανότε) και τον Ματζουράκη να απαντά ανάλογα με τους Βασιλούδη και Κλέσιο θέλοντας να δώσει περισσότερη φρεσκάδα και ταχύτητα στις κόντρα επιθέσεις του Παναιτωλικού.
Η μεγάλη απόκρουση του Κυριακίδη στο 73’ στην κοντινή κεφαλιά του Λαμπρόπουλου ήταν από τις στιγμές που θα μπορούσαν να κρίνουν το παιχνίδι μιας και όσο πλησιάζαμε στο τέλος το ματς έδειχνε ότι θα κρινόταν στο ένα γκολ, ενώ ο Μπουονανότε στο 90’ αστόχησε από πλεονεκτική θέση σε μια από τις ελάχιστες ευκαιρίες της ΑΕΚ στον αγώνα και αντίστοιχα ελάχιστες στιγμές αδράνειας της αγρινιώτικης άμυνας και αφού ο Πάουλο δεν βρήκε στόχο στο 93’ (φάουλ – άουτ), έμελλε να είναι η τελευταία φάση αυτή που χάρισε τελικά στον Παναιτωλικό τη μεγάλη νίκη με τον Κλέσιο να δημιουργεί, τον Βασιλείου να προσπαθεί να επωφεληθεί μέσα στη σύγχυση της αντίπαλης άμυνας και τελικά τον Μάρκος Πάουλο να εκτελεί από κοντά, ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν το τέλος!
Με τη σέντρα ακούστηκε και το τελευταίο σφύριγμα, οι πάνω από 5.000 φίλαθλοι ξέσπασαν σε πανηγυρισμούς και ο Παναιτωλικός έγραψε μια ακόμη λαμπρή σελίδα στην ιστορία του κερδίζοντας στη χρονιά των ενενήντα ετών του για πρώτη φορά στην ιστορία του, την ΑΕΚ!
Ατομικά ο Κυριακίδης αν και δεν είχε τη δουλειά προηγουμένων αγώνων έκανε δύο καθοριστικές επεμβάσεις στις ευκαιρίες των Τζιμπούρ και Λαμπρόπουλου. Το δίδυμο Κούσα – Χαντάκια λειτούργησε άψογα με τον μεν πρώτο να έχει μια καταπληκτική και παθιασμένη παρουσία κερδίζοντας σχεδόν όλες τις εναέριες μονομαχίες, το δε Χαντάκια να τα πηγαίνει περίφημα εξαφανίζοντας τον Αραβίδη υποχρεώνοντας μάλιστα τον Γκουστάβο Πογιέτ να τον κάνει αλλαγή!
Τρομερό ματς και από τον Μύγα που έβγαλε τσαμπουκά, είχε ελάχιστα αμυντικά προβλήματα ενώ έβγαινε και μπροστά όποτε απαιτούταν ενώ η θετική έκπληξη ήρθε από τον Σίμο Ρπουμπουλάκου που έκανε ένα πολύ μεστό και με λίγα λάθη παιχνίδι δείχνοντας μάλιστα και αρκετές επιθετικές αρετές.
Από τους καλύτερους ο Γρηγόρης Μάκος, κάλυψε την τρύπα που υπήρχε στην ομάδα και φάνηκε μετά την απουσία του Παπάζογλου ενώ πολλά χιλιόμετρα ξανά από τον Μάρκος Πάουλο και συνάμα πολύ δουλειά στον άξονα με τον βραζιλιάνο να δικαιώνεται στο τέλος με το χρυσό γκολ που πέτυχε μιας και κυνήγησε τη φάση βρισκόμενος – αν και αμυντικός μέσος- μέσα στην αντίπαλη περιοχή!
Ο πιο επικίνδυνος –επιθετικά- παίκτης του Παναιτωλικού ήταν ο Ουάρντα στο πρώτο μέρος, πήρε πολλές πρωτοβουλίες, δημιούργησε προβλήματα στην άμυνα της ΑΕΚ και θα μπορούσε και να σκοράρει αλλά ο Μπαρόχα του είπε «όχι». Στο δεύτερο μέρος και σταδιακά η απόδοσή του έπεσε με τον αιγύπτιο από ένα σημείο και μετά να βγάζει σημάδια κούρασης.
Πολύ τρέξιμο και βοήθειες –και ανασταλτικά- και από τον Μουνιός που όμως δεν κατάφερε να φανεί ιδιαίτερα απειλητικός (πλην δυο τριών περιπτώσεων) ενώ ο Φερέιρα όντας σε μέτρια μέρα δε φάνηκε ιδιαίτερα. Μάχες έδωσε ο Μαρκόβσκι με τους αμυντικούς της ΑΕΚ, έφαγε πολύ… ξύλο (ως συνηθίζεται στα παιχνίδια του Παναιτωλικού), δεν κατάφερε όμως να φανεί ιδιαίτερα απειλητικός πλην μιας φάσης (70’) που τον πρόλαβαν οι αμυντικοί στην προσπάθειά του να σκοράρει με κεφαλιά από κοντά.
Από τις αλλαγές ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει προς τον Κλέσιο μιας και το μισό γκολ είναι δικό του ενώ και ο Βασιλούδης βοήθησε πολύ στο εικοσάλεπτο που αγωνίστηκε βγάζοντας για μια ακόμη φορά ποδοσφαιρικό θράσος και τεχνική. Στις καθυστερήσεις ο Βασιλείου συμπλήρωσε την τριάδα των αλλαγών.
Χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα η διαιτησία του κ. Δελφάκη και των συνεργατών του. Ελέγχονται μόνο για τη φάση του Τζιμπούρ στο πρώτο μέρος αν και ούτε το ριπλέι ήταν άκρως διαφωτιστικό για το αν ο αλγερινός χρησιμοποίησε το χέρι του στο κοντρόλ.
*** Περίπου 150 οργανωμένοι φίλαθλοι της ΑΕΚ βρέθηκαν απόψε στο γήπεδο του Παναιτωλικού που δε σταμάτησαν να ενισχύουν λεπτό την ομάδα τους, σε ένα γήπεδο που ήταν σχεδόν κατάμεστο και θύμισε καλές στιγμές του πρόσφατου παρελθόντος ενώ αξίζει να σημειωθεί πως δε σημειώθηκε το παραμικρό έκτροπο.
Συνθέσεις:
ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΣ: Κυριακίδης, Κούσας, Μουνιός, Μάκος, Μαρκόβσκι (82’ Κλέσιο), Πάουλο, Φερέιρα (72’ Βασιλούδης), Ρουμπουλάκου, Μύγας, Χαντάκιας, Ουάρντα (91’ Βασιλείου).
ΑΕΚ: Μπαρόχα, Ντίντακ, Λαμπρόπουλος, Άρθο, Γκάλο, Σιμόες, Γιόχανσον (63’ Κορδέρο), Μάνταλος, Τζεμπούρ, Βάργκας(61’ Μπουονανότε), Αραβίδης (77’ Πέκχαρτ).
Π.Κ.