Πένθος επικρατεί στην οικογένεια του Λευτέρη Γιοβανίδη, νέου καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου.
‘Εφυγε από τη ζωή ο πατέρας, Kώστας Γιοβανίδης, γνωστός γιατρός που υπηρέτησε πολλά χρόνια και στο Ιπποκράτειο Ίδρυμα Αγρινίου αφήνοντας από το 1969 έως το 1983 ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ιατρική και κοινωνική ζωή της πόλης.
Αυτός άλλωστε ήταν ο βασικός λόγος του στενού δεσμού του θεατρικού σκηνοθέτη και μεταφραστή με το Αγρίνιο όπου πέρασε τα παιδικά του χρόνια.
Σύμφωνα με kallitheapress η Καλλιθέα αποχαιρετά έναν από τους πιο αγαπητούς και σεβαστούς ανθρώπους της. Ο γιατρός Κώστας Γιοβανίδης, που υπηρέτησε για δεκαετίες με αυταπάρνηση και σεμνότητα την τοπική κοινωνία, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 95 ετών.
Επρόκειτο για μια σπουδαία μορφή της Καλλιθέας, ένας γιατρός με ψυχή και ήθος, «έφυγε» στα 95 του χρόνια αφήνοντας πίσω του ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα ανθρωπιάς.
Η ανάρτηση του Νικόλα Γιοβανίδη
Ημέρα ιδιαίτερη, 15 Ιουνίου 2025 — Ημέρα των Αγίων Πάντων και του Πατέρα. Την ημέρα αυτή, ο γιος του, Νικόλας Γιοβανίδης, δημοσίευσε στο διαδίκτυο ένα συγκινητικό αποχαιρετιστήριο μήνυμα, που αποτυπώνει όχι μόνο την προσωπική απώλεια, αλλά και τη βαθιά ουσία του χαρακτήρα και της πορείας του πατέρα του:
Απόσπασμα από την ανάρτηση του Νικόλα Γιοβανίδη:
«Με βαρύ, πλημμυρισμένο από αγάπη και νοσταλγία βλέμμα, αποχαιρετάμε σήμερα τον πατέρα μου, τον γιατρό Κώστα Γιοβανίδη, ολοκληρωμάτων 95 ετών.
Γεννημένος κάτω από την αξία ενός σπουδαίου γιατρού – σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών – αφιέρωσε τη ζωή του στην προσφορά: ακούραστος, φιλάνθρωπος και ταπεινός, υπηρέτησε το λειτούργημά του χωρίς ποτέ τίτλους ή φανφάρες, μόνο με σεβασμό και τρυφερότητα στο πρόσωπο του συνανθρώπου.
Η παρουσία του ήταν μια καθημερινή υπόμνηση ότι η Ιατρική δεν είναι μόνο επιστήμη – είναι καρδιά, ήθος και κοινωνική ευθύνη. Ήταν ο γιατρός που έδινε, με κατανόηση και ανιδιοτέλεια, πολύ περισσότερα από ό,τι απαιτούσε το καθήκον του.
Σε αυτή την Ημέρα των Αγίων Πάντων και του Πατέρα, η απουσία του φέρνει ανείπωτη θλίψη· όμως η παρακαταθήκη του μένει ζωντανή: η πίστη στην αξιοπρέπεια και την ανθρώπινη επαφή, ακόμα και στις δύσκολες στιγμές.
Σ’ ευχαριστώ, μπαμπά. Σε κάθε άνθρωπο που στήριξες, σε κάθε ζωή που γλύτωσες, σε κάθε χαμόγελο που χάρισες – ζεις μέσα μας. 🌿
Καλό ταξίδι, αγαπημένε μου πατέρα. Το έργο σου συνεχίζει να εμπνέει. Καλό Παράδεισο!»