Του Λίνου Υφαντή,
Η «Σφαγή στο Δήλεσι» (ή «δράμα του Ωρωπού», όπως επίσης λέγεται) ήταν η σύλληψη, η ομηρία και τελικά η θανάτωση, από τους λήσταρχους Αρβανιτάκηδες, ομάδας Άγγλων και Ιταλών περιηγητών στις αρχές του Απριλίου του 1870 στο Δήλεσι. Το γεγονός αυτό είχε αντίκτυπο στις διπλωματικές σχέσεις Ελλάδας, Αγγλίας και Ιταλίας, και οδήγησε τελικά στην πτώση της κυβέρνησης του Θρασύβουλου Ζαΐμη.
Εκείνο που δεν είναι γνωστό είναι η παρολίγον σύλληψη του αρχηγού της συμμορίας Τάκου Αρβανιτάκη στο Αγρίνιο το 1870. . Συγκεκριμένα ο αρχηγός της συμμορίας Τάκος Αρβανιτάκης πριν οργανώσει τη σφαγή στο Δήλεσι των ξένων περιηγητών συνελήφθη στο Αγρίνιο το 1870 από μια άλλη συμμορία ληστών εκείνης του Ντουβαλάρη. Στη συνέχεια ο Τάκος Αρβανιτάκης προσπάθησε να διαπραγματευτεί με τους Αγρινιώτες ληστές. Εκείνοι ζήτησαν το λόγο από τον Τάκο Αρβανιτάκη για το γεγονός ότι εκτέλεσε τους ξένους στον Ωρωπό κάτι που επέφερε τη βίαιη καταδίωξη της ληστείας από το τότε ελληνικό κράτος με προτροπή της κυβέρνησης της Αγγλίας. Ο Τάκος βρίσκονταν σε δύσκολη θέση και καταλάβαινε ότι η συμμορία του Ντουβαλάρη και των Αγρινιωτών τον θεωρούσαν υπεύθυνο για τη νέα σκληρή γραμμή της κυβέρνησης. Απολογούμενος ο Τάκος ισχυρήστηκε ότι ενέργησε τόσο σκληρά γιατί έτσι θα ενίσχυε τη ληστεία και όχι καιροσκοπικά. Μάλιστα ενώ πήρε τα χρήματα και σκότωσε τους ομήρους παραβιάζοντας τον άγραφο νόμο των ληστών, ζήτησε επιπλέον και αμνηστία όχι μόνο για τους συντρόφους του αλλά και για όλους τους ληστές. Αφού άκουσαν αυτά οι Αγρινιώτες ληστές τον δικαίωσαν και τον αναγόρευσαν μάλιστα και αρχηγός τους στη συμμορία τους που αριθμούσε 30 ληστές και δρούσαν στην περιοχή του Αγρινίου. Έτσι ο Τάκος Αρβανιτάκης γλίτωσε στο Αγρίνιο τη σύλληψη.
Με πληροφορίες από εφημερίδα Εκλεκτική, 16-06-1870.
