Αιχμηρή η Νίκη Φούντα για τον Φώτη ΚουβέληΠως τα φέρνει η (πολιτική) ζωή… Η Νίκη Φούντα κατά του Φώτη Κουβέλη. Η πρώην βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας της ΔΗΜ.ΑΡ. καταφέρεται κατά του πρώην προέδρου της ΔΗΜ.ΑΡ. δίπλα στον οποίο ξεκίνησε την πολιτική της καριέρα. Κατά αυτού που θαύμαζε χαρακτηρίζοντας τον τότε ως τον «μακράν καλύτερο πολιτικό» και «σοβαρό άνθρωπο, με συνέπεια».
Η Νίκη Φούντα προφανώς σοκαρίστηκε από το γεγονός πως ο Κουβέλης (κατά)δέχτηκε να γίνει μέλος της Κυβέρνησης Τσίπρα και μάλιστα ως υφιστάμενος του Καμένου. Μια επιλογή που έχει προκαλέσει θυμηδία, οργή και αγανάκτηση στους άλλοτε συνεργάτες του . Στη κυρία Φούντα προκάλεσε μελαγχολία διακόπτοντας-προσωρινά βέβαια- την ευτυχία των ημερών καθώς πρόσφατα έγινε μητέρα.
Με μία ανάρτηση λοιπόν στο facebook η Νίκη Φούντα εκφράζει δηκτικά«συγχαρητήρια στον κ. Κουβέλη, επιτελούς εξαργύρωσε την “αντίστασή” του στο να εκλεγεί το 2015 Πρόεδρος της Δημοκρατίας». «Η μελαγχολία σήμερα δεν μπορεί παρά να επανέλθει, μαζί με το -ανέκδοτο πλέον- “Αριστερά της Ευθύνης”…Η σημερινή ευθύνη έγκειται στο να έχεις προϊστάμενό σου τον Καμμενο, η σημερινή μελαγχολία έγκειται στο τί είναι πια Αριστερά, μαλλιά κουβάρια συνειδήσεις κ ιδεολογίες» σχολιάζει η πρώην βουλευτής διαμηνύοντας πως είναι και πολιτικά άστεγη.
Η ανάρτηση της Νίκης Φούντα:
Η περίοδος της λοχείας λένε πολλές φορές έρχεται με ένα αίσθημα κατάθλιψης. Εγώ προσωπικά έως σήμερα το μόνο αίσθημα που αντιμετώπισα -εντάξει, μαζί με αυτό του “θελω λίγο ύπνο συνεχόμενο παρακαλώ”- είναι αυτό της ευτυχίας.
Κ ύστερα, ήρθε ο ανασχηματισμός…
Συγχαρητήρια στον κ. Κουβέλη, επιτελούς εξαργύρωσε την “αντίστασή” του στο να εκλεγεί το 2015 Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Δυστυχώς, όμως, για όλους εμάς που τότε βασανιστηκαμε, διχαστήκαμε, πονέσαμε, παλέψαμε για μια άλλη λύση, αυτη της Εθνικής Συμφωνίας, αποτυγχανοντας, η μελαγχολία σήμερα δεν μπορεί παρά να επανέλθει, μαζί με το -ανέκδοτο πλέον- “Αριστερά της Ευθύνης”…
Η σημερινή ευθύνη έγκειται στο να έχεις προϊστάμενό σου τον Καμμενο, η σημερινή μελαγχολία έγκειται στο τί είναι πια Αριστερά, μαλλιά κουβάρια συνειδήσεις κ ιδεολογίες.
Όχι άλλη τέτοια ευθύνη, όχι άλλη τέτοια μελαγχολία. Αλλά πώς, που όλα πάνε προς το χειρότερο… που πολλοί από εμάς νοιώθουμε τόσο “άστεγοι” πια…
Ας επιστρέψω στην λοχεία λοιπόν…