Ενώ χάνονται γύρω μας συνάνθρωποι γνωστοί και φίλοι κι ενώ πλέον δεν ισχύει εκείνο το απερίγραπτο “εγώ θα πειστώ μόνο αν δω κάποιον γνωστό μου να νοσεί”, έχουμε τους γνωστούς πολεμιστές των σχολίων στα δίκτυα (και στα σάιτ που ακόμα έχουν το κουράγιο να δίνουν βήμα ακόμη και σε ψυχώσεις) να αμφισβητούν τους νεκρούς, τον λόγο που πέθαναν, τις συνθήκες, τις προθέσεις των γιατρών, το ίδιο το μέλλον μας.
Εδώ στο Αγρίνιο χαροκαμένοι συγγενείς αναγκάζονται να απαντούν στις πασιονάριες που αρνούνται την πραγματικότητα ανά τον κόσμο για να σταματήσει η σκύλευση των δικών τους. Προ λίγων ωρών η κόρη ενός θύματος του ιού μπήκε στα σχόλια της είδησης του θανάτου του πατέρα της για να ζητήσει από τους γνωστούς-αγνώστους να σταματήσουν τη σπέκουλα και να τους τονίσει ότι έχασε τον πατέρα της αποκλειστικά από την κατάρα αυτή.
Ο γιός μιας μάνας που χάθηκε ζήτησε σεβασμό από μια τουλάχιστον… ένθεη αρνήτρια, εξηγώντας ότι έχασε τη μητέρα του από τον ιό και ότι δεν ξέρει “πως είναι να μην μπορείς να δεις τον άνθρωπό σου και το φέρετρο να είναι τυλιγμένο με μεμβράνη”…
Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο οι συγγενείς των θυμάτων να πρέπει να πουν στους αρνητές του ιού να κάνουν ησυχία και να σεβαστούν τον πόνο τους; Να πρέπει να δώσουν μαρτυρίες και να απολογηθούν στον κάθε δήθεν ερευνητή-αμφισβητία;
Φτάσαμε στο σημείο οι μονομανίες, τα κολλήματα στην καθομιλουμένη, του καθενός να είναι τόσο πολύ σημαντικά που να πρέπει να εκδηλωθούν την ώρα του χαμού των αγαπημένων προσώπων του καθενός μας;
Από που πηγάζει αυτή η λύσσα; Από το μίσος για το κατεστημένο, για τα ΜΜΕ, για την επιστήμη, για ποιο πράγμα ακριβώς; Ακατανόητα ή μάλλον αδιανόητα πράγματα που συνθέτουν τον ημιπαράφρονα κόσμο των “αρνητών” γενικώς και αορίστως, εκείνων που ξέρουν την αλήθεια που όλοι εμείς οι υπόλοιποι δεν μπορούμε να δούμε γιατί είμαστε συμβιβασμένοι, παραπληροφορημένοι, “πρόβατα” καθώς λένε.
Αφού λοιπόν πρέπει να μας σώσουν και να μας πουν την δική τους μυστηριακή, απόκρυφη αλήθεια, τουλάχιστον ας περιμένουν να θάψει η κοινωνία τους νεκρούς της κι ας σεβαστούν εκείνους που είδαν το τέρας κατάματα.
Τους συγγενείς των θυμάτων και εκείνους που καθημερινά πολεμούν αυτό τον διάολο που εκείνοι τόσο βολικά τον έχουν ξορκίσει αποδίδοντάς τον σε κάποια συνωμοσία που είδαν στο βίντεο κάποιου, κάπου…
Γ.Σ.
1 Σχόλιο
Τά είδα κι εγώ τα σχόλια και ήταν πάρα πολλά. Ερμηνεύω εγώ τέτοιες συμπεριφορές ατόμων που είναι αρνητές των πάντων (για την ύπαρξη του ιού, για τη μάσκα, για τα μέτρα, τώρα και για το εμβόλιο κ.ο.κ.), ως μία αδυναμία συμμόρφωσης προς την πραγματικότητα, την οποία φοβούνται όμως και προσπαθούν να τήν ξορκίσουν, ακολουθώντας θεωρίες αντίθετες, αυτές των συνωμοσιολόγων, οι οποίοι μπορεί και να έχουν λόγους να εκφράζονται έτσι, ακόμα και ειδικοί γιατροί ανά τον κόσμο. Έρευνες κατέληξαν στο συμπέρασμα πως, οι κάθε είδους αρνητές, είτε είναι χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, είτε έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και αποσκοπούν – υποσυνείδητα – στο ν’ αναδειχθούν, πηγαίνοντας κόντρα στην πραγματικότητα, είτε επικρατεί (σε αυτούς) το συναίσθημα έναντι της λογικής. Το συναίσθημα προϋπάρχει της λογικής, η οποία (λογική) αρχίζει να εμφανίζεται μετά την ηλικία των 11-12 ετών και αυξάνεται με την πάροδο της ηλικίας. Αυτοί οι ίδιοι (αρνητές) ΚΑΙ ακολουθούν τα μέτρα – π.χ. οι αρνητές της μάσκας τώρα τη φοράνε – αλλά ΚΑΙ πείθονται για την πραγματικότητα, όταν νοσήσει ή και πεθάνει δικό τους, συγγενικό τους πρόσωπο, από επιπλοκές του ιού και ζήσουν από κοντά τις επιπτώσεις αυτής της πανδημίας. Ωραία η ανάρτησή σου, Γ.Σ.!