Κείμενο και φωτογραφίες Απόστολος Κων. Καρακώστας
Μια βραδιά εξαιρετικής μουσικής διαδραματίστηκε στο Παπαστράτειο Μέγαρο της Γυμναστικής Εταιρείας Αγρινίου, την Παρασκευή στις 3 Σεπτεμβρίου, καθώς δυο μοναδικοί στο είδος τους μουσικοί καλλιτέχνες, έδωσαν ένα μαγευτικό ρεσιτάλ στην πόλη.
Αυτοί ήταν η φλαουτίστρια Φανή Βαλταδώρου και ο πιανίστας Νίκος Ζαφρανάς. (Σημ. 1η)
Τον σημαντικό ρόλο της παρουσίασης αυτού του καλλιτεχνικού γεγονότος στο Αγρίνιο, ανέλαβε η εξαιρετική παρουσιάστρια επί σειρά ετών του Διεθνούς Φεστιβάλ Παραδοσιακών Χορών που φέτος διοργανώθηκε από τον Δήμο Αγρινίου για 20 φορά, κυρία Έβελυν Ανδ. Τριανταφύλλου.
Δεν είναι καθόλου εύκολο να παρουσιαστεί στο απαιτητικό μουσικόφιλο κοινό ένα τέτοιου υψηλού ποιοτικού βαθμού ρεσιτάλ και η παρουσιάστρια, που διαθέτη και μουσική μόρφωση-αλλιώς δεν μπορεί να σταθεί στο πάλκο-προετοιμάστηκε και κοπίασε για να ανταποκριθεί στην απαιτητική πρόκληση να προλογίσει τα μουσικά έργα που ακούστηκαν στην αίθουσα που αν έπεφτε καρφίτσα θα ακουγόταν!
Το «κλικ» της φωτογραφικής μου μηχανής ακουγόταν σαν «κροτίδα», κι όταν το συναισθάνθηκα ένοιωσα πολύ άσχημα, γι’ αυτό περιορίστηκα σε φωτογραφίες στα διαλλείματα ή από απόσταση.
Η αλήθεια είναι ότι η αίθουσα δεν γέμισε, ίσως εκατό άτομα να ήταν οι τυχεροί, που παρακολούθησαν αυτό το μοναδικό ρεσιτάλ.
Αυτό εξηγείται λόγω της αστάθειας του καιρού τις τελευταίες ημέρες, με βρεγμένα πεζοδρόμια και τον κόσμο να κυκλοφορεί με ελαφριά σακάκια στους δρόμους.
Κατά την γνώμη μου η βραδιά ήταν ιδιαίτερα ρομαντική και ιδανική για τέτοια μουσική απόλαυση, την οποία επωφελήθηκαν όσοι πραγματικά είναι εκλεκτικοί στην ποιότητα.
Η κυρία Έβελυν καλωσόρισε τους Αγρινιώτες μουσικόφιλους και τους πληροφόρησε για την διοργάνωση αυτή που έγινε από την Γυμναστική Εταιρεία Αγρινίου, σε συνεργασία με το πρόγραμμα «Ακούμε τους Νέους» του Καλογεροπούλειου Ιδρύματος Κορίνθου και του Σωματείου «ΔΙΑΖΩΜΑ», στο Παπαστράτειο Μέγαρο που πρόσφατα ονομάσθηκε Αίθουσα Νικολάου Γράψα.
Μίλησε για την Εταιρεία, για τον εκπαιδευτικό και αθλητικό της ρόλο, αλλά και για την σημαντική παράδοση που έχει στην στήριξη του πολιτισμού και της μουσικής παιδείας στην πόλη μας.
Με τις δράσεις και τις εκδηλώσεις της, δίνει βήμα σε νέους καλλιτέχνες αλλά και φέρνει κοντά στο κοινό μας σημαντικά έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου. Και η συναυλία αυτή ήταν ένα ακόμα δείγμα αυτής της σταθερής προσφοράς στον πολιτισμό.
Η παρουσιάστρια κάλεσε στο βήμα την κυρία Πόπη Μαλαπάνη την υπεύθυνη του Προγράμματος «Ακούμε τους Νέους» η οποία μίλησε για το πρόγραμμα και την φιλοσοφία του.
Η παρουσιάστρια την ευχαρίστησε θερμά για την παρουσίαση και τον εμπνευσμένο λόγο της, αλλά και για το πρόγραμμα που επέλεξε να παρουσιάσει, το οποίο είχε εκλεκτικό και απαιτητικό χαρακτήρα.
Καθώς δεν περιορίζεται σε γνωστά και εύκολα ακούσματα, αλλά σε έργα που φωτίζουν με ιδιαίτερο τρόπο το ρεπερτόριο του φλάουτου και του πιάνου, προσφέροντάς ένα ουσιαστικό ρεπερτόριο, ευκαιρία που σπανίζει στην πόλη, σε ζωντανή εκτέλεση.
Η κυρία Έβελυν διάβασε τα βιογραφικά των καλλιτεχνών και τα σημαντικά επιτεύγματά τους στην μουσική. (ακολουθούν στο τέλος του κειμένου).
Τους καλωσόρισε στην πόλη και τους ευχαρίστησε για το πρόγραμμα υψηλής δεξιοτεχνίας που έχουν ετοιμάσει, που περιέχει κάποια από τα σπουδαιότερα έργα για φλάουτο και πιάνο.
Ακολουθεί περιγραφή της παρουσιάστριας για τα έργα αυτά που εκτέλεσε στην συνέχεια το ντουέτο των καλλιτεχνών.
Η μουσική βραδιά άνοιξε με ένα αληθινό διαμάντι του Γαλλικού ρεπερτορίου: τη Φαντασία, έργο 79 του σπουδαίου Γάλλου συνθέτη Gabriel Fauré (Γκαμπριέλ Φωρέ, 1845–1924)
Ο Fauré θεωρείται μία από τις κορυφαίες φυσιογνωμίες της γαλλικής μουσικής. Το έργο του διακρίνεται για τη λεπτότητα, τη φινέτσα και τον λυρισμό, χαρακτηριστικά που τον καθιέρωσαν ως μια από τις σημαντικότερες μορφές της γαλλικής μουσικής στα τέλη του 19ου αιώνα.
Η «Φαντασία» γράφτηκε το 1898 κατόπιν παραγγελίας. Δεν πρόκειται για ένα απλό έργο ρεπερτορίου, αλλά για το υποχρεωτικό κομμάτι των τελικών εξετάσεων του φλάουτου του Ωδείου Παρισιού εκείνης της χρονιάς. Γι’ αυτό, ο Fauré συνέθεσε ένα έργο που είναι ταυτόχρονα βαθιά μουσικό αλλά και υψηλών τεχνικών απαιτήσεων.
Ο τίτλος “Φαντασία” δηλώνει ότι πρόκειται για ένα έργο ελεύθερης φόρμας, χωρίς τους αυστηρούς κανόνες μιας σονάτας.
Το έργο χωρίζεται ουσιαστικά σε δύο μέρη:
Το πρώτο μέρος είναι αργό (Andantino). Εδώ το φλάουτο δίνει μια εξαιρετικά εκφραστική μελωδία, τυπική του γαλλικού λυρισμού.
Στη συνέχεια περνά σε ένα ζωηρό (Allegro), γρήγορο και δεξιοτεχνικό φινάλε, το οποίο έρχεται σε αντίθεση με το πρώτο μέρος και αναδεικνύει τη λαμπερή και παιχνιδιάρικη πλευρά του οργάνου.
Παρά τη μικρή του διάρκεια, θεωρείται χαρακτηριστικό δείγμα της Γαλλικής φλαουτιστικής παράδοσης: κομψότητα, μελωδικότητα και τεχνική λάμψη.
Αξίζει λοιπόν, να παρακολουθήσουμε πώς ο Φωρέ, μεσα σε λίγα μόνο λεπτά μουσικής, καταφέρνει να αναδείξει τόσο την εκφραστικότητα όσο και τη δεξιοτεχνία του φλάουτου.
Αφήνουμε την Γαλλία του 19ο αιώνα και συνεχίζουμε στη Γερμανία των αρχών του 20ού αιώνα με τη Sinfonische Kanzone, Opus 114, αριθμός που δηλώνει τη θέση του έργου στο σύνολο των συνθέσεων του Γερμανού συνθέτη Sigfrid Karg-Elert.
Ο Karg-Elert (1877–1933) υπήρξε μια σημαντική προσωπικότητα της μουσικής του πρώιμου 20ού αιώνα, γνωστός κυρίως για τα πολυάριθμα έργα του για εκκλησιαστικό όργανο και αρμόνιο, με τα οποία άφησε έντονο στίγμα στη μουσική του πρώιμου 20ού αιώνα.
Το έργο που πρόκειται να ακούσουμε συντέθηκε το 1917 και εκδόθηκε από τον οίκο Zimmermann στη Γερμανία. O τίτλος Sinfonische Kanzone συνδυάζει δύο έννοιες: τη «Kanzone», (Καντσόνα) μια μουσική μορφή και έννοια που συνδέεται με το λυρικό τραγούδι ή το μελωδικό κομμάτι, χωρίς να σημαίνει ότι η μελωδία έχει τραγουδηθεί ποτέ με λόγια, αλλά ότι η ποιότητα της γραμμής του φλάουτου είναι τόσο εκφραστική, ρέουσα και ανάλογη της ανθρώπινης φωνής που ακούγεται σαν τραγούδι, αλλά και τη «Sinfonische» (Συμφωνική), που αναφέρεται στο ύφος και την κλίμακα, υποδηλώνοντας κάτι μεγαλόπρεπο ή ορχηστρικό. Θα λέγαμε πως είναι ένα κομμάτι με συμφωνικό βάθος και εκφραστικότητα.
Πρόκειται για ένα πανέμορφο κομμάτι, γεμάτο συναίσθημα όπου το φλάουτο πρωταγωνιστεί με μια εκτεταμένη, τραγουδιστή μελωδία, που αποπνέει πάθος και νοσταλγία. Ενώ το πιάνο δεν περιορίζεται σε απλή συνοδεία, αλλά προσφέρει ένα πλούσιο, αρμονικό, χρωματικό υπόβαθρο, δημιουργώντας μια σχεδόν ορχηστρική ατμόσφαιρα.
Όπως καταλαβαίνετε για τους ερμηνευτές είναι έργο απαιτητικό, καθώς ζητά λεπτότητα στον έλεγχο του ήχου και των δυναμικών· Όσο για εμάς, το κοινό, είναι μια σπάνια ευκαιρία να γνωρίσουμε μια πλευρά του ρεπερτορίου για φλάουτο και πιάνο που παρουσιάζεται σπάνια, ιδίως στην πόλη μας.
Κλείνουμε τη βραδιά με τη Σονάτα για φλάουτο και πιάνο σε Ρε μείζονα, έργο 94, του μεγάλου Ρώσου συνθέτη Σεργέη Προκόφιεφ.
Ο Προκόφιεφ, μία από τις κεντρικές μορφές της μουσικής του 20ού αιώνα, ήταν γνωστός για το ιδιαίτερο ύφος του, το οποίο ο ίδιος περιέγραφε μέσα από πέντε «γραμμές ύφους, έκφρασης, άξονες» οι οποίοι διέπουν όλο του το έργο: τον κλασικισμό, τον νεωτερισμό, τον λυρισμό, τον έντονο ρυθμικό χαρακτήρα- toccata style (από την ιταλική μουσική φόρμα toccata, που σημαίνει: κομμάτι για πλήκτρα με έντονο, ρυθμικό και δεξιοτεχνικό χαρακτήρα), τη λυρική και τη σκωπτική, αυτό που λέμε grotesque.
Η Σονάτα τώρα, γράφτηκε το 1943 κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, σε μία περίοδο που ο Προκόφιεφ στράφηκε προς ένα πιο απλό, μελωδικό και λυρικό ύφος, γνωστό ως Νεοκλασικισμός. Παρά το ζοφερό ιστορικό πλαίσιο αν σκεφτούμε πως το έργο γεννήθηκε εν μέσω των δυσκολιών του πολέμου, αποπνέει μία αίσθηση γαλήνης, αισιοδοξίας και φωτεινότητας.
Η Σονάτα ακολουθεί την παραδοσιακή δομή των τεσσάρων μερών:
Ξεκινά με ένα Moderato, ένα ήρεμο και μελωδικό μέρος, με λυρισμό που θυμίζει την ατμόσφαιρα των μπαλέτων του Προκόφιεφ.
Ακολουθεί το Scherzo ένα μέρος ζωηρό, γεμάτο ενέργεια, με τις χαρακτηριστικές αιχμηρές αντιθέσεις του συνθέτη.
Στο τρίτο μέρος, το Andante, ο ρυθμός επιβραδύνεται· η μουσική γίνεται πιο αργή και βαθιά εκφραστική, με έντονη συγκινησιακή φόρτιση.
Και το τελευταίο μερος Allegro con brio, ίσως και το πιο απαιτητικό, καθώς κορυφώνει την ένταση με εκρηκτική δεξιοτεχνία και ρυθμική ορμή μετά από τρία ήδη απαιτητικά μέρη. Ένα λαμπερό και δεξιοτεχνικό φινάλε που αφήνει στο τέλος αίσθηση θριάμβου και πανηγυρικής διάθεσης.
Όπως καταλαβαίνετε πρόκειται για ένα από τα πιο απαιτητικά έργα του ρεπερτορίου για φλάουτο και πιάνο. Μια συνολική πρόκληση που απαιτεί όχι μόνο δεξιοτεχνία, αλλά σωματική αντοχή και αδιάκοπη νοητική συγκέντρωση. Ένα έργο μεγάλης διάρκειας με ιδιαίτερη απαίτηση από την φλαουτίστρια, που καλείται να διατηρήσει ενέργεια και καθαρότητα ήχου σε όλη τη διάρκεια.
—————————ο————————–
Η παρουσιάστρια έκλεισε την εκδήλωση ευχαριστώντας θερμά όλους που την τίμησαν με την παρουσίαση τους.
Ευχαρίστησε τους μουσικούς και την κυρία Πόπη Μαλαπάνη, που χάρισαν μια μοναδική μουσική απόλαυση στην πόλη του Αγρινίου, που καθώς είπε, ήταν μια εκτέλεση που μας ταξίδεψε σε έναν πανέμορφο μουσικό κόσμο.
Στους καλλιτέχνες προσφέρθηκαν ανθοδέσμες από τον Πρόεδρο της Γυμναστικής Εταιρείας κύριο Ανδρέα Κων. Μπρέσιακα.
Σημ. 1η Ο πιανίστας Νίκος Ζαφρανάς έχει επισκεφθεί το Αγρίνιο πριν τέσσερα χρόνια όταν συμμετείχε με το Φωνητικό και Οργανικό σύνολο «Ho’ oponopono» Θεσσαλονίκης στα πλαίσια του 2ου Φεστιβάλ Χορωδιών Αγρινίου, με παραστάσεις στον Δημοτικό κινηματογράφο «Άνεσις» καθώς και στο Θέρμο στις 2 και 3 Οκτωβρίου του 2021.
—————————ο—————————
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ:
Η Πόπη Μαλαπάνη παρακολούθησε μαθήματα πιάνου στο Δημοτικό Ωδείο Καλαμάτας με τους Στάθη Γυφτάκη, Μαρία Παπαπετροπούλου και Νέλλη Σεμιτέκολο. Συνέχισε τις μουσικές της σπουδές στην Ακαδημία του Έσσεν, στη Γερμανία, με τους καθηγητές Michael Roll και Til Engel. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με τους Prof.Xavier Poncette, Alexander Schmalcz, Duo Ganev, Lilia Bojiadjieva, Δόμνα Ευνουχίδου, Θοδωρή Τζοβανάκη κ.ά.
Έχει εμφανιστεί σε ρεσιτάλ και συναυλίες μουσικής δωματίου στην Ελλάδα και στη Γερμανία. Έχει συνεργαστεί με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών στον κύκλο “Μουσικοί Περίπατοι στα Μουσεία” καθώς και στον κύκλο ηχογραφήσεων που πραγματοποίησε η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών τον Ιούλιο 2020. Από το καλοκαίρι του 2021 έχει αναλάβει την παραγωγή του Διεθνούς Μουσικού φεστιβάλ Αίγινας και από τον Οκτώβριο του 2022 στο πλαίσιο της συνεργασίας της με το Καλογεροπούλειο Ίδρυμα Κορίνθου είναι υπεύθυνη του Προγράμματος «Ακούμε τους Νέους».
Από το Σεπτέμβριο του 2023, ως μέλος της θερμοκοιτίδας D-HUB του σωματείου ΔΙΑΖΩΜΑ, είναι Υπεύθυνη Δράσεων Σύγχρονου Πολιτισμού. Aπό το 2014 εργάζεται ως συνοδός μουσικών οργάνων και καθηγήτρια πιάνου στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (1995-2000)
Νίκος Ζαφρανάς
Ο Νίκος Ζαφρανάς γεννήθηκε το 1971. Μαθήματα πιάνου άρχισε στα 5 του χρόνια στην Αμερική. Συνέχισε τις μουσικές του σπουδές στο Νέο Ωδείο Θεσσαλονίκης με καθηγήτριες την Καίτη Σαραγιώτου και τη Δόμνα Ευνουχίδου. Πήρε το Δίπλωμα Πιάνου από το Εθνικό Ωδείο Αθηνών, τάξη Δόμνας Ευνουχίδου, με «Άριστα Παμψηφεί», «Πρώτο Βραβείο» και «Βραβείο Εξαιρετικής Επίδοσης». Συνέχισε τις μουσικές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Ιλλινόϊ με τιμητική υποτροφία, κοντά στον διακεκριμένο πιανίστα Ian Hobson. Το 1994 έγινε δεκτός στo «Πανεπιστήμιο Μουσικής και Δραματικής Τέχνης του Γκρατς» στην Αυστρία, δούλεψε με τον διαπρεπή σολίστα και καθηγητή, Walter Kamper, και πήρε το δίπλωμά του με «Άριστα παμψηφεί» το 1997. Το 1999 απέκτησε και τον μεταπτυχιακό τίτλο “Magister artium”.
Έχει διακριθεί με το πρώτο βραβείο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Πιάνου εκπροσωπώντας την Ελλάδα στον διαγωνισμό “Jugend Musiziert” το 1987 στην Φρανκφούρτη, με την υποτροφία “Ganev” το 1988, με το δεύτερο βραβείο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Πιάνου στο Βόλο το 1997, με το δεύτερο βραβείο σε duo με φλάουτο στο διαγωνισμό “Jeunesse Musicales” στο Βουκουρέστι το 1997, καθώς και με το Ειδικό Βραβείο Εξαιρετικής Επιδόσεως στη Συνοδεία στο διεθνή διαγωνισμό «Moscow Sounds» στη Μόσχα το 2008. Το 1988 και 1990 προσκλήθηκε να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στον 5o και 6o Διεθνή Μαραθώνιο Πιάνου στην Ισπανία.
Παρακολούθησε σεμιναριακά μαθήματα με τους Κατερίνα και Γιάννα Πολυζωίδου, Δημήτρη Σγούρο, duo Ganevi, Claude Helfer, Lev Vlassenko, Leon Fleisher, Karlheinz Kämerling και άλλους. Έχει δώσει ρεσιτάλ πιάνου και συναυλίες μουσικής δωματίου σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, στην Αυστρία, τη Γερμανία, στις ΗΠΑ, την Ισπανία, την Ιταλία, τον Καναδά, την Κροατία, την Κύπρο, τη Μ. Βρετανία, τη Ρουμανία, τη Ρωσία, τη Σλοβενία και την Τσεχία. Είναι ιδρυτικό μέλος του συνόλου Piandaemonium. Έχει ηχογραφήσει έργα για σόλο πιάνο και έργα μουσικής δωματίου για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο καθώς και σε CD.
Εργάστηκε ως μουσικός προετοιμαστής για τη Styriarte (Αυστρία), το ΜΜΘ (Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης) και την Όπερα Θεσσαλονίκης σε πολυάριθμες παραγωγές όπερας όπου συμμετείχαν καλλιτέχνες όπως η Renata Scotto, η Αγνή Μπάλτσα, η Elena Mosuc και πολλοί άλλοι. Είναι λέκτορας στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Φανή Βαλταδώρου
Η Φανή Βαλταδώρου, γεννήθηκε το 2002 στην Αθήνα. Έκανε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο φλάουτο, με την καθηγήτρια Gaby Pas Van Riet, στο Σααρμπρικεν της Γερμανίας. Τον Ιούνιο του 2024 τελείωσε επιτυχώς τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, στο τμήμα Μουσικής επιστήμης και τέχνης, με ειδίκευση στο φλάουτο και καθηγήτρια την κ. Κατερίνα Τσεντς.
Έχει λάβει διακρίσεις σε διαγωνισμούς όπως:
1ο Βραβείο “World Open Music Competition” in Belgrade, as a “virtuoso performer”,
1ο Βραβείο in the Yamaha Music Europe Foundation Scholarship, woodwinds category,
1ο Βραβείο στον Ετήσιο Διαγωνισμό Κοντσέρτου του πανεπιστημίου Μακεδονίας με συμμετοχή όλων των οργάνων και ηλικιών ( το βραβείο το πήρε στο 1ο έτος σπουδών της και έπειτα της δόθηκε η ευκαιρία να εμφανιστεί στο Μέγαρο μουσικής Θεσσαλονίκης ως σολίστ με ορχήστρα),
1ο Βραβείο στον Orpheus Soloists flute competition,
1ο Βραβείο στον Tasos Papas Flute Competition,
1ο Βραβείο “Unesco’s Music Competition” in winds κατηγορία ενηλίκων,
1ο Βραβείο “Unesco’s Music Competition” in winds κατηγορία εφήβων,
Επιλέχθηκε ύστερα από ακρόαση να εμφανιστεί στο Μέγαρο μουσικής Θεσσαλονίκης ως σολίστ στη εκδήλωση “Νέα Ταλέντα της Κλασικής μουσικής”,
Έχει παρουσιάσει έργα νέων συνθετών για πρώτη φορά στον κόσμο μέσω του διαγωνισμού International Composers Competition of the 8th Summer Music Performance Program at American College of Thessaloniki.
Είναι ως μόνιμο μέλος στο σύνολο μουσικής δωματίου της Λίνας Τόνιας όπου ερμηνεύουν έργα σύγχρονου ρεπερτορίου. Επίσης κατέχει με βαθμό Άριστα πτυχίο Φλάουτου και Αρμονίας. Έχει συμμετάσχει ενεργά σε πολλά παγκόσμια σεμινάρια με τους εξής διακεκριμένους σολίστ και καθηγητές: Denis Bouriakov, Mario Caroli, Andrea Lieberknecht, Paolo Taballione, Mosche Epstein, Gaby Pas Van Riet, Thomas Sanderling, Renata Penezic, Benjamin Zander, Carin Levine, Roxanne Jackson Stevenson, Helena Neumann, Bernhard Epstein, Johannes Gustavsson, Bettina Simon. Τον Σεπτέμβριο του 2024 έλαβε πρόσκληση να συμμετέχει στην συναυλία του φεστιβάλ Deutsche Gesellschaft für Flöte in Saarbrucken. Επίσης είχε επιλεγεί σε δύο ορχήστρες ως επιλαχούσα: European Union Youth Orchestra, Mediterranean orchestra Είχε επιλεγεί σε ένα masterclass ορχήστρας στην Στοκχόλμη ως 1ο φλάουτο με μαέστρο τον Johannes Gustavsson. Επίσης ήταν 1ο φλάουτο στη συμφωνική ορχήστρα του πανεπιστημίου Μακεδονίας. Είχε λάβει πρόσκληση από την ορχήστρα Νέων Θεσσαλονίκης (MOYSA Symphony orchestra) να παίξει ως 1ο φλάουτο στο πρότζεκτ First Chair Academy με μαέστρο τον Thomas Sanderling. Ήταν 1ο φλάουτο στην συμφωνική νέων Τρικάλων με μαέστρους τον Δημήτρη Κτιστάκη και Χρήστο Κτιστάκη.
Α.Κ.Κ.
