Το παρόν άρθρο θα μπορούσε να είχε τίτλο αν η Αιτωλοακαρνανία μπορούσε να επωφεληθεί τυχόν έκρηξη των επενδύσεων στις νέες τεχνολογίες στην Ελλάδα.
Η μεγιστοποίηση όμως του όρου Silicon Valley ενδεχομένως να θέλει να αναδείξει και την χαώδη απόσταση από μια ευκαιρία που για άλλη μια φορά θα χάσει-αν γίνει.
Γιατί στην Αιτωλοακαρνανία πάντοτε υπήρχε μια εμμονή με παραδοσιακές οικονομικές δραστηριότητες. Αν κάτι νέο ερχόνταν στην Ελλάδα και διακτινίζονταν έστω και λίγο στην επαρχία, στην Αιτωλοακαρνανία δεν έρχονταν ποτέ.
Αν πιάσουμε λοιπόν το τελευταίο αναπτυσσόμενο αντικείμενο της πληροφορικής, θα παρατηρήσουμε ότι το ανώτατο θεσμικό του όργανο, ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Πληροφορικής και Επικοινωνιών Ελλάδος που ιδρύθηκε από το 1995 δεν έχει μέλη στην Αιτωλοακαρνανία. Τα μέλη του ΣΕΠΕ άλλωστε είναι επιχειρήσεις του κλάδου Ψηφιακής Τεχνολογίας, που παρέχουν εργασία σε περισσότερους από 100.000 εργαζομένους και αντιπροσωπεύουν περίπου το 95% του συνολικού κύκλου εργασιών της εγχώριας αγοράς Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών. Αυτό αντιστοιχεί δε ποσοστό 8% του ΑΕΠ.
Βέβαια οι επαρχιακές πόλεις είναι ελάχιστες που φιλοξενούν επιχειρήσεις αυτού του είδους και μεγάλου βεληνεκούς. Κρατήστε όμως πόλεις: Αλεξανδρούπολη, Ξάνθη ( 2 μάλιστα), Κόρινθος, Πάτρα, Ρόδος, Χανιά, Κέρκυρα, Ζάκυνθος.
Ήδη λοιπόν η γεωγραφική διασπορά μαρτυρά λοιπόν και την ουσία: Πόλεις όπου διαθέτουν ανταγωνιστικά Πανεπιστήμια στον τομέα της Πληροφορικής κατάφεραν να επανδρώσουν τέτοιου είδους επιχειρήσεις, πέρα από ισχυρά βέβαια κεφάλαια, Αν μη τι άλλο, η αρνητική ανεργία, η έλλειψη δηλαδή ανθρώπων με υψηλά προσόντα και υψηλή επαγγελματική εμπειρία μειώνει στο ελάχιστο την πιθανότητα ύπαρξης ενός “πεφωτισμένου” που θα κάνει την αρχή.
Και αυτό είναι λογικό, από τη στιγμή που ένας Αγρινιώτης ή Μεσολογγίτης πληροφορικός του ιδιωτικού τομέα θα πρέπει να μεταναστεύσει π.χ. στη Γερμανία για να παρακολουθεί τις τελευταίες εξελίξεις όπως π.χ. την αυτοματοποίηση αυτοκινήτων.
Τώρα αν ισχύουν τα δημοσιεύματα περί προθέσεως του υπουργείου Εργασίας της Γερμανίας, να προσπαθεί να αντιμετωπίσει την έλλειψη μηχανικών στον τομέα της πληροφορικής ενώ οι γερμανικές επιχειρήσεις για να αντιμετωπίσουν τις αυξημένες ανάγκες αναζητούν συνεργασίες στην Ελλάδα λόγω του φθηνότερου μηχανικού κόστους ( είναι προτιμότερο ένας απόφοιτος μηχανικός από το Μετσόβιο Πολυτεχνείο να παραμείνει στην Ελλάδα και να εργάζεται για μια επιχείρηση στη Γερμανία), το πράγμα αλλάζει. Αυτά αν συνδυαστούν με παλαιότερες δηλώσεις του Υπουργού Νίκου Παππά, ότι η Πάτρα εν ολίγοις θα γίνει η Silicon Valley της Ελλάδος, τότε μπορεί στο μέλλον να υπάρχει μια έκρηξη αυτού του τομέα. Μπορεί δηλαδή να αναπτυχθεί το αντικείμενο με το να ανοίξουν παραρτήματα πολυεθνικές εταιρείες σε πόλεις με καλή συγκοινωνία και φθηνό κόστος ( εργατικό προσωπικό, ενοίκια κτλ).
Κάτι τέτοιο, αν τρέξει στην Ελλάδα, εξαρτάται από τα αντανακλαστικά των τοπικών κοινωνιών. Οι αλλαγές πάντως του πεπρωμένου ενός τόπου γίνονται μόνο με κάτι καινούργιο. Έως τότε ας πορευθούμε με τη ρητορική παραδοσιακών οικονομικών πηγών, που αν μη τι άλλο, φθίνουν ή αλλάζουν…
Λ.Υ.
1 Σχόλιο
Απέχει πάρα μα πάρα πολύ. Δεν είναι κακό να είναι εμμονική η τοπική κοινωνία με παραδοσιακές οικονομικές δραστηριότητες. Κακό είναι να απορρίπτει πριν καν ενημερωθεί για νέες ιδέες και δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα σε άλλες χώρες ή περιοχές της Ελλάδας. Αυτό που λείπει από την Αιτωλοακαρνανία και από το Αγρίνιο είναι η ”ανοιχτομυαλιά” και η φαντασία για κάτι νέο. Πόσες πια καφετέριες και εφήμερες επενδύσεις;