Δεν έπιασε τόπο το σημείωμα που βλέπετε σε(ένα οποιοδήποτε) δρομάκι του Αγρινίου. Ο… συγγραφέας ήθελε να ειδοποιήσει να μην παρκάρει κάποιος μπροστά από τον συγκεκριμένο χώρο όμως τελικά κάποιος πάρκαρε. Θα πει κάποιος πως το πιθανότερο είναι ότι πρόκειται για τον ίδιο, δεν θα είναι η πρώτη φορά που με ένα σημείωμα στο κέντρο της πόλης γίνεται κράτηση μιας θέσης πάρκινγκ.
Ας πάρουμε όμως την περίπτωση που δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Πρέπει να δικαιολογήσουμε τον άνθρωπο που αγνόησε το σημείωμα. Τι να υποθέσει κάποιος που του λένε «μην μπαρκάρεται»; Άντε να υποθέσει ότι δεν είναι καιρός για μπάρκο στα καράβια καθώς έχουν πέσει τα μεροκάματα. Κι αυτό αν μπορέσει να ξεπεράσει το «αι» στο τέλος που περιπλέκει ακόμη περισσότερο τα πράγματα.
Μετά, πώς να μην μπερδευτεί όταν βλέπει το «παρακαλώ» κανονικό αλλά το «εδο ευχαριστο» όχι μόνο να παραπέμπει σε κάτι… ευχάριστο αλλά να έχει και πνεύμα(ψιλή) πάνω στο ύψιλον! Πώς να μην μπερδευτεί ο άνθρωπος, ειδικά αν είναι κάπως νέος και αδυνατεί να καταλάβει τι είναι αυτό το σημαδάκι που μοιάζει με απόστροφο;
Να μην τα πολυλογούμε, τα κατάλοιπα από το πολυτονικό, το μπέρδεμα με τα πολλά διαφορετικά «ο» της γλώσσας μας, η παθητική φωνή που κάνει το «ε» αγνώριστο, αλλά και το μπαρκάρισμα στη στεριά, συνηγορούν στη διαπίστωση πως και λίγα είπε ο Φίλης: τα πάντα στη διδασκαλία των ελληνικών είναι “παρά φύσιν” πλέον και κακώς το παιδεύουμε τόσο. Όχι μόνο χρειάζονται λιγότερα αρχαία ελληνικά αλλά ίσως χρειάζεται κι ένα νέο αλφάβητο.
Ας μην βιαστούμε όμως, ας δούμε πρώτα ποιες γλώσσες θα μιλιούνται( και σε ποια γραφή θα αποτυπώνονται) σε μερικά χρόνια στα μέρη μας κι αποφασίζουμε. Προς το παρόν, είναι φανερό πως ούτε οι παλιότεροι παρακολουθούσαν ιδιαίτερα τα μαθήματα της γλώσσας, οπότε προς τι οι διενέξεις για το νέο γλωσσικό ζήτημα;
Γ.Σ.
1 Σχόλιο
Θεός !!!!!