Του Γιώργου Μαρκατάτου
Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν κάλεσε τις κυβερνήσεις να βοηθήσουν στην ανάκαμψη της υποτονικής οικονομίας της ΕΕ. Στην ουσία κάλεσε τις κυβερνήσεις να εμπιστευτούν τον τρόπο με τον οποίο θα βγουν από την έντονη κρίση οι Ευρωπαίοι, ευρισκόμενοι μέσα σε πάμπολλα αδιέξοδα που δημιούργησαν κυριολεκτικά από μόνοι τους. Ο σημαντικότερος δε, ευρισκόμενος σε αντιπαράθεση των Ευρωπαίων είναι ο νέος Αμερικάνος πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, που λογικά θα έπρεπε να θεωρείται «ομοτράπεζος» των Ευρωπαίων. Δύσκολοι καιροί μας περιμένουν.
Ένα – ένα ξεδιπλώνει η γραφειοκρατική ελίτ των Βρυξελλών τα σημεία που θα της επιτρέψουν να προτείνει προς το Συμβούλιο υπουργών τη μεθοδολογία που θεωρεί ότι μπορεί να αναδιπλώσουν και να αναπτύξουν την ευρωπαϊκή τριπλή κρίση αξιών κοινωνίας και οικονομίας[1].
Όμως πριν αναφερθούμε στο νέο εύρημα της Προέδρου της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, είναι σκοπιμότερο να δούμε τουλάχιστον τα σημεία βάσης πάνω στα οποία στηρίζονται οι νέο-αφιχθείσες ευρωπαϊκές ιδέες εξόδου από την κρίση.
Από τη στιγμή που οι θεωρήσεις που αποφασίζονται, στηρίζονται σε σαθρά θεμέλια, οι λαοί που υφίστανται τα αποτελέσματα πρέπει να είναι περισσότερο προσεκτικοί.
Πολλοί περίμεναν ότι ο ερχομός του Τραμπ στο Λευκό οίκο θα έβαζε αυτομάτως τέλος στον πόλεμο που έχει στοιχίζει, εκτός από τις ζωές των ανθρώπων που χάθηκαν τουλάχιστον την αξιοπιστία του εγχειρήματος της ΕΕ, αφού ακόμη και ο ομοτράπεζος Τραμπ δεν κάλεσε στην ορκωμοσία του ούτε ένα στέλεχος από τα στελέχη των τριών βασικών οργάνων της ΕΕ, Κόστα, φον ντερ Λάιεν, Μέτσολα.
Ενός νέου προέδρου που ξεκίνησε με λάθη 500 δις € για να μας πείσει για την τεχνολογική υπεροχή του, και του απάντησαν από την άλλη μεριά του ανταγωνισμού ότι αυτά που λέει γίνονται με λιγότερα από 10 εκατ. € και όχι 500 δις€!
Και καλλιεργείται ένας φόβος έντεχνα περιστοιχισμένος ότι τα πράγματα οδηγούν όλους, μα όλους του λαούς του ελεύθερου κόσμου να επενδύουν δυόμιση φορές περισσότερα για την άμυνά του.
Έτσι, ενώ οι ΗΠΑ, με το νέο τους πρόεδρο εξαγγέλλουν επενδύσεις στον τομέα Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ) ύψους 500 δις € έρχονται οι Κινέζοι και με μόλις 5-6 εκατ. € ρίχνουν στην αγορά ένα νέο απ ότι λένε οι γνώστες ισχυρό εργαλείο της ΤΝ, και ακυρώνουν αμαυρώνοντας την εικόνα των «καλύτερων», κατά την έκφραση του Τραμπ επιστημόνων της γης! Και όλα αυτά εν μέσω δυο πολέμων με καταστροφικά αποτελέσματα και απειλών για κατακτήσεις ευρωπαϊκών εδαφών όχι από τη Ρωσία, για την οποία μας λένε ότι πρέπει να πεινάσουμε, αλλά από τις ΗΠΑ, αφού ανακάλυψαν οι καλύτεροι επιστήμονες ότι τους λείπουν σπάνιες γαίες, απαραίτητες για να εφαρμόσουν και να αναπτύξουν τις νέες τεχνολογίες. Που βρίσκονται αυτές οι σπάνιες γαίες; Φαίνεται μεταξύ άλλων τοποθεσιών, όπως η Ρωσία και η Κίνα, ότι η νήσος Γροιλανδία βρίθει από τέτοια αποθέματα, αλλά και κοιτάσματα πετρελαίου, τα οποία ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ θέλει να εξαγοράσει ή να κατακτήσει, αν του αρνηθούν οι Δανοί στους οποίους ανήκει η Γροιλανδία, και άρα έχουμε και στην Ευρώπη λόγο!
Αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο φαίνεται ότι ο άξονας Παρίσι – Βερολίνο προκρίνει ότι η νέα ροπή προς επένδυση πρέπει να αφορά πρωτίστως την άμυνα, ήτοι προϊόντα πολέμου και δευτερευόντως την ευημερία της κοινωνίας, ήτοι προϊόντα εκτός πολέμου! Και αν κρίνει κανείς από τη σοβαρότητα των εκθέσεων Λέττα και Ντράγκι γίνεται κατανοητό γιατί η Κομισιόν, ως προτείνων νους ξεδιπλώνει ένα – ένα τα εργαλεία που θα υιοθετήσουμε, ώστε να επιβιώσουμε στο νέο περιβάλλον.
Εδώ θα έχουν τον τελευταίο λόγο οι εθνικοί ταγοί των Ευρωπαίων, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των οποίων δεν μπορεί να εγκριθεί το νέο σκηνικό, ακόμη και αν φωνάζει ο υπερατλαντικός εταίρος, που επισείει τον κώδωνα του κινδύνου των δασμών για να περάσει τη δική του θέση.
Σε αυτό λοιπόν το περιβάλλον υπενθυμίζουμε ότι η βασική πρόταση του πρώην κεντρικού Ευρωπαίου τραπεζίτη, αλλά και πρώην πρωθυπουργού μιας από τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, της Ιταλίας, είναι να γίνονται επενδύσεις περί τα 800 δις € ετησίως! Ασύλληπτα ποσά και μέσα από τις επιθετικές ατάκες του νέου αμερικανού προέδρου!
Σε αυτή τη δίνη βρίσκονται οι Ευρωπαίοι πολιτικοί και θα πρέπει να κατανοήσουμε ακόμη περισσότερο, ότι οι μικρές και με αδύναμους προϋπολογισμούς χώρες, βρίσκονται σε ακόμη δυσκολότερη κατάσταση με όλα όσα διαδραματίζονται ένθεν κακείθεν! Και τούτο, διότι δεν έχουμε ισοτιμία λόγου και έργου, παρά την ύπαρξη του κανόνα ισοτιμίας στις ιδρυτικές Συνθήκες.
Δύσκολα λοιπόν πρέπει να δούμε την εξαγγελία για την πυξίδα ανταγωνιστικότητάς, η οποία είναι μια στρατηγική πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που παρουσιάστηκε στις 29 Ιανουαρίου 2025. Στόχος της είναι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντιμετωπίζοντας προκλήσεις όπως το χάσμα στην αύξηση της παραγωγικότητας σε σύγκριση με άλλες μεγάλες οικονομίες.
[1] https://commission.europa.eu/document/download/10017eb1-4722-4333-add2-e0ed18105a34_en