Ακολουθώντας τη φράση του αρχαίου φιλοσόφου Αντισθένη «αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις» («η βάση της γνώσης για καθετί είναι η εξέταση των ονομάτων»), βλέπουμε πως η λέξη «συναγερμός» χρησιμοποιείται για εκείνο που συν-εγείρει, δηλαδή ξεσηκώνει. Και φυσικά αυτή είναι η κύρια λειτουργία του συναγερμού, να ειδοποιήσει τους χρήστες τους ότι κάποιοι επιχειρούν διάρρηξη στο σπίτι ή στο αυτοκίνητό τους.
Τον αρχικό ρόλο του συναγερμών σπιτιού έπαιξαν στην αρχή οι… καλύτεροι φίλοι του ανθρώπου, οι σκύλοι, που με τα επίμονα γαβγίσματά τους τρομοκρατούσαν τους κακοποιούς και τους απέτρεπαν από αυτό που είχαν στο μυαλό τους. Εν συνεχεία κουδούνια πίσω από τις πόρτες και διάφοροι μηχανισμοί ανέλαβαν τον ρόλο του φύλακα-αγγέλου κάθε περιουσιακού στοιχείου, ενώ μοιραία η τεχνολογία των συστημάτων συναγερμού ακολούθησε τη γενικότερη τεχνολογική πρόοδο. Η εξελιγμένη μηχανική, ο ηλεκτρισμός και κατόπιν η ψηφιακή εποχή έδωσαν εξελιγμένους συναγερμούς με ακόμη μεγαλύτερη πιστότητα και ποιότητα, ενώ οι εγκαταστάσεις συνδέθηκαν και με μια σειρά άλλων εργαλείων και υπηρεσιών, όπως οι κάμερες ή η αποστολή σημάτων σε συνεργαζόμενες εταιρείες, ακόμη και σε κινητά ή τάμπλετ.
Σήμερα ένα ολοκληρωμένο σύστημα συναγερμού εκτείνεται σε όλο το σπίτι, όπως π.χ. το ηλεκτρικό δίκτυο ή το υδροδοτικό, και περιλαμβάνει πολλά μέρη.
Οι ανιχνευτές κίνησης, τα γνωστά μας ραντάρ, εγκαθίστανται σε κάθε χώρο ή σε κεντρικά σημεία του σπιτιού ώστε να αντιλαμβάνονται κάθε «αφύσικη» κίνηση. Οι μαγνητικές επαφές, από την άλλη, τοποθετούνται στα κουφώματα, πόρτες και παράθυρα, και ενεργοποιούνται όταν κάποιο από αυτά ανοίξει, ενώ το πιο χαρακτηριστικό τμήμα του συναγερμού είναι το πληκτρολόγιο που μπορεί κανείς να βρει δίπλα στην πόρτα και κλειδώνει ή ξεκλειδώνει το σύστημα.
Οι σειρήνες είναι τα καταληκτικά τμήματα που αναλαμβάνουν να ειδοποιήσουν τους περίοικους για κάθε απόπειρα παραβίασης και ο πελάτης μπορεί να επιλέξει γι’ αυτές τον ήχο τους και την έντασή τους, ενώ υπάρχουν και οι κρυφοί συναγερμοί που δεν γίνονται αντιληπτοί από τους εισβολείς.
Όλα αυτά πάντως τα επιμέρους τμήματα δεν είναι παρά οι εκτελεστικοί βραχίονες της κεντρικής μονάδας, που επεξεργάζεται και διαχειρίζεται τα σήματα που λαμβάνει, αποτελώντας κατά κάποιον τρόπο τον «εγκέφαλο» της όλης εγκατάστασης.
Και επειδή όλα τα σπίτια δεν είναι ίδια, ούτε ως προς το εμβαδόν τους, ούτε ως προς την τοποθεσία τους, ούτε βέβαια ως προς τη διαρρύθμισή τους, κρίνεται απαραίτητο για τον πελάτη να κλείσει κάποιο ραντεβού με τους ειδικούς για να δουν μαζί τις ανάγκες του χώρου και πώς θα «παγιδευθεί» το σπίτι με τον καλύτερο τρόπο.
Κρυφές κάμερες και αισθητήρες μπορούν να μπουν σε κάθε απίθανο σημείο που δεν θα πονηρέψει τους διαρρήκτες, ενώ τα συστήματα συναγερμού είναι αυτοτελή και δεν εξαρτώνται από το αν έχει ρεύμα το σπίτι, έτσι ακόμη και αν κοπεί το ηλεκτρικό αυτά εξακολουθούν να λειτουργούν. Αλλά και αν ακόμη οι σειρήνες τους πάψουν να λειτουργούν, θα έχουν φέρει ήδη πολύ κοντά τις… σειρήνες των περιπολικών.
Έτσι, δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή να ειπωθεί πως τα συστήματα ασφαλείας σήμερα δεν αρκούνται στην ηχητική ειδοποίηση, αλλά προσφέρουν και… εύκολη λεία στις Αρχές, που δεν έχουν παρά να ασχοληθούν με το τελευταίο διαδικαστικό στάδιο, αυτό της σύλληψης.
Προηγούμενο άρθροΟ Εύηνος από τη Γέφυρα του Πόρου
Επόμενο άρθρο Χάρτης επικίνδυνων καιρικών φαινομένων