Γράφει ο Ηλίας Γουβέλης*
Είθισται μετά τα αποτελέσματα των Πανελλαδικών εξετάσεων τα σχολεία να προβάλουν τις επιτυχίες των μαθητών τους ιδίως εκείνων που αρίστευσαν.
Αυτό συμβαίνει για να δοθεί έμφαση και να επαινεθεί μια πραγματικά μεγάλη επιτυχία των υποψηφίων και όχι να υποτιμηθεί η προσπάθεια και ο κόπος των υπολοίπων που έδωσαν το δικό τους αγώνα και βίωσαν τα δικά τους συναισθήματα. Με αυτή την αντίληψη ως οργανισμός του 2ου ΓΕΛ Μεσολογγίου θα συγχαρούμε τους αρκετούς μαθητές/τριες του σχολείου μας που πέτυχαν πολύ υψηλές επιδόσεις.
Θα συγχαρούμε επίσης και όλους όσους συμμετείχαν στην κοπιαστική, πολύχρονη και απαιτητική διαδικασία της προετοιμασίας και της συμμετοχής στις Πανελλήνιες εξετάσεις. Με τη γνωστοποίηση των αποτελεσμάτων δεν βίωσαν όλοι το ίδιο συναίσθημα. Στατιστικά αυτοί που απογοητεύθηκαν και λυπήθηκαν είναι περισσότεροι από αυτούς που χάρηκαν και πανηγύρισαν.
Σε αυτούς θέλουμε να πούμε χωρίς καμμιά διάθεση υποκρισίας, που πιθανά κρύβει ο παρηγορητικός λόγος, ότι πολλές φορές πιο σημαντικό και από το ίδιο το αποτέλεσμα είναι το μήνυμα που δίνει και η ικανότητα αξιοποίησής του από αυτόν που το παίρνει. Έτσι, τίποτα δεν χάνεται όταν υπάρχει περιθώριο για μια νέα προσπάθεια. Τίποτα δεν χάνεται όταν είσαι δεκαοχτώ χρονών και έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου.
Κλείνοντας θα θέλαμε να απευθυνθούμε στους γονείς των υποψηφίων και να τους μεταφέρουμε τη γνώμη μας αφού συμβουλές δεν εξουσιοδοτείτε να δίνει κανείς. Τα παιδιά χρειάζονται την αγάπη και την στήριξη των γονιών τους πολύ περισσότερο στα δύσκολα. Εμπιστευτείτε τα, αφήστε τα να σας δείξουν τι πραγματικά θέλουν. Ποιες δεδομένες ικανότητες έχουν, τι τους ταιριάζει. Αποδεχτείτε τις επιλογές τους και υποστηρίξτε αυτό που θέλουν τα ίδια να γίνουν χωρίς να τους επιβάλετε τι πρέπει σύμφωνα με τη δική σας άποψη να γίνουν.
*Δ/ντης 2ου ΓΕΛ Μεσολογγίου