Ένα από τα εμβληματικότερα καταστήματα του Αγρινίου ανήκει εδώ και μερικές ώρες στην ιστορία και στις αναμνήσεις μας.
Τις αναμνήσεις γενεών Αγρινιωτών που κάθισαν στα τραπεζάκια του, γεύτηκαν τις ιδιαίτερες γεύσεις του, κοίταξαν με λαχτάρα στις προθήκες και μέσα από τις βιτρίνες του για να επιλέξουν το γλυκό που θα ήθελαν.
Σημείο συνάντησης, επί σειρά ετών. Για τους περίφημους λουκουμάδες και τα υπόλοιπα, περίφημα γλυκά του που αγάπησαν οι Αγρινιώτες. Για καφέ, για ραντεβού, για να χαζέψουμε την «περαντζάδα» της Παπαστράτου. Στιγμές νοσταλγίας…
Το «Ελβετικόν», το ζαχαροπλαστείο της οικογένειας Ζυγούρη ολοκλήρωσε την πορεία του στο χρόνο. Λόγω συνταξιοδότησης, μετά από τρεις διαφορετικές γενιές στο «τιμόνι» του, «έπεσαν» οι τίτλοι τέλους.
Οι καλυμμένες με χαρτί τζαμαρίες σηματοδοτούν το τέλος εποχής..
Η πορεία του «Ελβετικόν»
Λειτουργούσε από το 1908 στην ίδια πάντα θέση με τη σημερινή και ο πρώτος γνωστός ιδιοκτήτης της, κάπου εκεί στο 1923-1924, ήταν ο καπνέμπορος Κέντρος, ο οποίος μη θέλοντας να συνεχίσει το εμπόριο καπνού με το οποίο καταπιανόταν -κατ’ εξοχήν με την Ελβετία-, έρχεται μόνιμα στο Αγρίνιο, αγοράζει την επιχείρηση και της δίνει το όνομα Ελβετικόν.
Στην Κατοχή, όταν ιδιοκτήτης ήταν ο Χρήστος Λούζεβιτς, το Ελβετικόν έγινε ένα από τα πρώτα σημεία στην Ελλάδα που έφτιαξε τους περίφημους σιροπιαστούς μπολσεβίκους.
Το 1951, ο παππούς των σημερινών ιδιοκτητών, Θεόδωρος, κτηνοτρόφος και τυροκόμος, κατέβηκε από τα χωριά της Άρτας στο Αγρίνιο, μαζί με τα δύο του αδέλφια, για να αγοράσει το γαλακτοπωλείο από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη του. «Δραστήριος και πρωτοπόρος, έβγαλε δύο τρίκυκλα μηχανάκια με ψυγεία πάγου γεμάτα παγωτά.
Τα καλοκαίρια, το ένα έφτανε μέχρι την παραλία Τουρλίδα στο Μεσολόγγι και το άλλο μέχρι το παραθαλάσσιο Μενίδι στον Αμβρακικό. Ξεπουλούσαν, ξαναγέμιζαν και πάλι το ίδιο», λένε.
Το κατάστημα μέχρι και χθες, τελευταία μέρας λειτουργίας του έφτασε στα χέρια της τρίτης γενιάς της οικογένειας. Πλέον, κατατάσσεται στην ιστορία της πόλης ως ένα από τα πιο γλυκά, σε γεύσεις κι αναμνήσεις κεφάλαιά της…
Με πληροφορίες από gastronomos.gr
5 Σχόλια
Κρίμα σήμα κατατεθέν για το Αγρίνιο!!!
Ελπίζω να βρεθούν Νέοι επαγγελματίες να το πάρουν και να το δουλέψουν!!!
Δύσκολες βέβαια εποχές για τις επιχειρήσεις αλλά ας ελπίσουμε ότι κάποτε αυτό που ζει η Ανθρωπότητα να τελειώσει!! και να αφήσουν αυτοί που είναι υπεύθυνοι για όλο αυτό που σημαίνει τα κράτη και τις Κοινωνίες να ορθοποδησουν. Με την φαγωμάρα δεν βγαίνει κάτι θετικό. Μόνο καταστροφές, θάνατοι και ΦΤΩΧΙΑ.Ελπιζω κάποτε οι Λαοί να ξυπνήσουν πριν είναι ΑΡΓΑ!!
Το αγρινο πεθαινει και οι πολιτικαντζες μου εκαναν το δυτικα επιχειρειν.Ας περασουν μια βολτα απο κεντρο.Τα περισσοτερα μαγαζια ειναι ετοιμα να κλεισουν,Μονο σουπερ μαρκετ και καφετεριες θα εχουμε.
Το Αγρίνιο όπως ξαναείπα πεθαίνει και πρέπει να πεθάνει γτ επί δεκαετίες εκλεγεί πολιτικούς (δημάρχους βουλευτές και εσχάτως περιφερειαρχη) εσωτερικής κατανάλωσης. Μόνο για καμιά εξυπηρέτηση κανένα διορισμό και καμια μετάθεση στο στρατό καμία άσφαλτο στρώση είναι ικανοί. Αναπτυξιακό όραμα και διάθεση για σύγκρουση εις το μηδέν. Νοσοκομεία πανεπιστήμια υποδομές στο τίποτα. Μόνο να κερνάμε τους πολιτκαντηδες φρεντο καπουτσίνο μέτριο είμαστε. Ας γίνει λοιπόν αυτή η πόλη παράδειγμα προς αποφυγήν και περαστικά σε όλους μας
Πράγματι το ζαχαροπλαστείο ” Ελβετικόν ” κατατάσσεται ως ένα από τα πιο γλυκά, σε γεύσεις και αναμνήσεις, κεφάλαια της πόλης του Αγρινίου !!
Ωστόσο, θα ήθελα να θυμίσω στους νέους της πόλης ότι, κάθε γενιά οφείλει να κυνηγήσει την δική της υπέρβαση, … , όπως άλλωστε έπραξαν και όλοι αυτοί οι Αγρινιώτες που βοήθησαν ( ο καθένας με τον δικό του τρόπο ) ώστε το Αγρίνιο να αποκτήσει την σημερινή του μορφή.
Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι , το τέλος μίας προσπάθειας, είναι και η αρχή μιάς άλλης …
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην οικογένεια Ζυγούρη, για τις υπέροχες γεύσεις και αναμνήσεις !!!!
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ.ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Ο ΜΑΛΚΟΣ ΚΑΙ ΔΙΠΛΑ Ο ΚΑΝΑΤΑΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΓΩΤΑ.ΣΑΝ ΧΘΕΣ.ΛΥΠΑΜΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ.