Του Λίνου Υφαντή,
Η Θαμάρ Αγγελίνα Παλαιολογίνα (1264 – 1311) ήταν κυρία της Βόνιτσας , της Αιτωλίας και της Ναυπάκτου (Lepanto). Ήταν κόρη του Νικηφόρου Α’ Κομνηνού Δούκα του Δεσποτάτου της Ηπείρου και της δεύτερης συζύγου του Άννας Παλαιολογίνας Καντακουζηνή , ανιψιάς του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγου .Ο πατέρας της ήταν υιός του Μιχαήλ Β’ Αγγέλου δεσπότη της Ηπείρου και της αγίας Θεοδώρας Πετραλίφα. Η μητέρα της ήταν κόρη του πιγκέρνη (οινοχόου) Ιωάννη Καντακουζηνού και της Άννας Παλαιολογίνας.
Η Θαμάρ χρησιμοποιήθηκε ουσιαστικά από τον πατέρα της για να κρατήσει την κυριαρχία στο Δεσποτάτο της Ηπείρου. Συγκεκριμένα ο Νικηφόρος είχε ζητήσει βοήθεια από τον βασιλιά Κάρολο Β΄Χωλό της Νάπολης και συμμάχησε με αυτόν προκειμένου να διώξει βυζαντινούς και Γενοβέζους Πράγματι ο Κάρολος τον βοήθησε και ως αντάλλαγμα πάντρεψε το γιό του πρίγκιπα Φίλιππο του Τάραντα με τη Θαμάρ το 1294 δίνοντας ως αντάλλαγμα το νησί Σύβοτα και “τέσσερα κάστρα νότια της Ηπείρου” που βρίσκονταν στην περιοχή της Αιτωλίας και Ακαρνανίας. (Βόνιτσα, Ναύπακτος, Αγγελόκαστρο και ένα ακόμα στην περιοχή του Αγρινίου).
Η Θαμάρ ουσιαστικά ήταν πριγκίπισσα της Αιτωλίας και της Ακαρνανίας για 15 χρόνια περίπου, από το 1294 έως το 1309 μ.χ. Ο σύζυγος της όμως Φίλιππος και ο πατέρας της Κάρολος δεν την εμπιστευόνταν και προσπάθησαν να επιβάλλουν τον καθολικισμό στην περιοχή αντικαθιστώντας τον Ορθόδοξο Επίσκοπο από τη Ναύπακτο με Λατίνο καθολικό αρχιεπίσκοπο. Έτσι το 1309 την κατηγόρησε για μοιχεία. Συγκεκριμένα αναγκάστηκε να ομολογήσει ότι “είχε κοιμηθεί με τουλάχιστον σαράντα από τους άρχοντες της αυλής του, και ότι είχε δημιουργήσει μια ιδιαίτερη σχέση με τον Bartolomeo Siginulfo , τον Μεγάλο Επιμελητή του Τάραντα”.
Μετά από αυτό η Θαμάρ κλείστηκε σε Μοναστήρι ή Φυλακη κατά μία άλλη εκδοχή και πέθανε δύο χρόνια αργότερα, το 1311. Έκτοτε η περιοχή της Αιτωλίας πέρασε προσωρινά στον πρώην σύζυγο της Φίλιππο Α΄του Τάραντα.
Με πληροφορίες από :
https://el.wikipedia.org/wiki/Θαμάρ_της_Ηπείρου