Για να καταλάβεις τι συμβαίνει με την επίθεση στον Μπουτάρη πρέπει να έχεις διαθέσιμες όλες τις πληροφορίες. Να θυμάσαι δηλαδή ότι οι ίδιοι οι Πόντιοι, στην γιορτή των οποίων κυνηγήθηκε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, εδώ και πολλά χρόνια δεν είναι ενωμένοι. Κάνουν χωριστές γιορτές και μέσα στις τάξεις τους προσπαθούν να κάνουν παιχνίδι ρωσόπληκτοι ψεκασμένοι σαν τον Βελόπουλο αλλά και καθαρόαιμοι αντιδημοκράτες σαν τους χρυσαυγίτες με δική τους εθνικιστική ατζέντα που απέχει έτη φωτός από την επιδίωξη της διεθνούς αναγνώρισης της Γενοκτονίας.
Το πρόβλημα θεωρητικά άρχισε από ένα gay parade, για το οποίο εννοείται ότι έδωσε άδεια ο Μπουτάρης ανήμερα της Ημέρας Μνήμης για την Γενοκτονία. Φυσικά ο Μπουτάρης δεν έδωσε καμία άδεια και φυσικά δεν επρόκειτο για gay parade. Στην Ελλάδα δεν χρειάζεται κανένας δήμαρχος να δώσει άδεια για τίποτε γιατί δεν του την ζητάει και κανείς. Ειδικά αν είναι δικαιωματιστής και με τις καλές συλλογικότητες(που λέει κι ο Τόσκας)την άδεια την παίρνει μόνος του και κανείς δεν μπορεί να τον κουνήσει.
Κάτι τέτοιο έγινε κι εδώ. Κάτι radical left(εδώ γελάστε με την ψυχή σας) τύποι θυμήθηκαν να κάνουν μια πορεία για το δικαίωμα στην πολυχρωμία(!) , ξέροντας φυσικά ότι θα προκαλέσουν τους φασίστες που έχουν παρεισφρύσει στις οργανώσεις των Ποντίων. Οι ίδιοι οι Πόντιοι είναι διχασμένοι και δεν μπορούν να ελέγξουν την επιρροή τους(ο Μπουτάρης έχει προσπαθήσει να τους ενώσει κι αυτό πολύ χαλάει τους ρωσόπληκτους και τους εθνικοσοσιαλιαστές με τον πατριωτικό μανδύα), οπότε αρκούσε μια σπίθα. Ε, η σπίθα άναψε και γίναμε μάρτυρες όλης της παράνοιας της εποχής μας.
Ένας πατέρας ήταν στα… σκηνικά με την κόρη του και κάποιοι έγραφαν στο τουίτερ ότι καλύτερα το μικρό να μεγάλωνε από ομόφυλο ζευγάρι! Ο καθένας με τον πόνο του! Και η Αστυνομία δήλωσε ότι αν επενέβαινε θα απειλούνταν η σωματική ακεραιότητα του προσωπικού της!
Πρόκειται για μια Πολιτεία που έχει αυτοκαταργηθεί. Πως έγινε αυτό; Ανεπαισθήτως, που λέει κι ο ποιητής. Άνθρωποι που λέγαν «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» δεν ήξεραν ότι τους πρόλαβε ο Μουσολίνι που έλεγε «o con noi o contro di noi”; Το ήξεραν, απλά δεν τους ένοιαζε.
Για μερικούς η Πατρίδα είναι πάνω από όλα. Για άλλους πάνω από όλα είναι η Επανάσταση ή η Πλάση που έχει κινήσει να κοκκινίσει. Και αμφότεροι λυσσομανάνε με την περίφημη «θεωρία των άκρων». Διότι σου λέει συγκρίνεις την δική μου κοσμοθεωρία που έχει υψηλά ιδανικά με του άλλου του προδότη, του φασίστα του μπήξε, του δείξε;
Μα δεν μιλάμε για την ουσία των ιδεολογιών. Αλλά για την βεβαιότητα ότι η δική μας θεωρία είναι ανώτερη και να σκοτώσουμε γι’ αυτή δεν πειράζει και πολύ… Το να μένεις στον Ψωμιάδη ή τον κάθε δραγουμάνο εκφραστή του λαού είναι το εύκολο.
Η Ελλάδα πάντα ήταν μια χώρα που ο οπαδισμός, ο χουλιγκάνος, ντυνόταν με έναν μανδύα καλών προθέσεων και ο καθένας έκανε ότι γούσταρε. Μετά τα γεγονότα του 2008 και την ανεπάρκεια όσων κυβερνούσαν τότε και μετά τις μικτές πλατείες αγανακτισμένων και μετά τις μούντζες στους επίσημους και μετά τους Χαϊκάληδες, τους Πάχτες, τους Χατζηδάκηδες και τα «η βία είναι η μόνη λύση», δεν υπάρχει επιστροφή.
Και, σας το λέω να το ξέρετε, οι εκλογές που θα έρθουν πολύ θα απέχουν από την έννοια του «κανονικού».
Γ.Σ.