Μυρίσουν εκλογές εντονότατα, αυτό πλέον δεν κρύβεται. Πότε; Όποτε αποφασίσουν εκείνοι που έχουν τα γένια και τα χτένια. Που όμως τούτες τις μέρες έχουν άλλες δουλειές και δεν τους νοιάζουν οι δημοσκοπήσεις του ΠΑ.ΜΑΚ και παρόμοιες ασήμαντες λεπτομέρειες.
Ακόμα πανηγυρίζουν για τα λάφυρα της ενημέρωσης κι όσο διαψεύδουν κάτι τέτοιο τόσο ανεβάζουν φωτογραφίες στα social media για να το επιβεβαιώνουν. Κάπως έτσι γράφτηκε-σωστά- πως μια παρέα, η οποία δεν φαίνεται να έχει και μεγάλη τεχνογνωσία, φαίνεται να πήρε όλη τη χώρα με την επιμονή της να ελέγξει τα συστημικά ΜΜΕ. Και διαψεύστηκε εκ νέου το όλο θέμα. «Δεν θα χειραγωγήσουμε το τάδε ή το δείνα ΜΜΕ»…
Κάπως έτσι σήμερα και αύριο κάνει περιοδεία στο νομό ο Σταύρος Θεοδωράκης έχοντας χάσει βουλευτές και με τον κόσμο να τον λέει ακόμη άνθρωπο του Μπόμπολα, παρά την σαφή στροφή που έχει κάνει το συγκεκριμένο συγκρότημα, διότι ό, τι γράφει δεν ξεγράφει σε τούτη τη χώρα. Και, ναι, μεθαύριο θα έρθει και Ντόρα Μπακογιάννη για τον δικό της χώρο που είναι μπροστά στις δημοσκοπήσεις αλλά έχει χάσει 1,5% από την πιο πρόσφατη δημοσκόπηση…
Θεμιτές και χρήσιμες αυτές οι επισκέψεις, αν έχουν μυριστεί εκλογές οι πολιτικοί παράγοντες, με το καλό. Αλλά, ειλικρινά τώρα, πιστεύει κανείς ότι κάνουν έστω το 1/100 της δουλειάς που κάνει η ανωτέρω φωτογραφία με τον υπουργό Άμυνας στο αεροπλάνο προς την ορκωμοσία του Τραμπ με το λάφυρο, το σκαλπ, στο χέρι; Με το χαμόγελο του νικητή που τα πήρε όλα; Δεν ξέρουν ότι ο Έλληνας πάει με τον νικητή, ό,τι κι αν κάνει αυτός; Μπάλα δεν βλέπουν; Δεν έχουν ακούσει το «εγώ θέλω να κερδάω(sic)με πέτσινο πέναλτι στο 96ο λεπτό»; Και ψεύτικη να ήταν πάλι την δουλειά της θα την έκανε, ίσως και ακόμα καλύτερα!
(φωτο από https://mignatiou.com)
Γ.Σ.
2 Σχόλια
Το λατρεύει ο ψεκασμένος Έλληνας το πρωθυπουργικό αεροπλάνο. Σαν δικό του το έχει ο Πανούλης. Με δικά μας έξοδα βέβαια πετάει.
Πρέπει να είναι πολύ περήφανοι οι ψηφοφοροι των σανελ για το ηθικό πλεονέκτημα του Πάνου, του Αλέκου κλπ συφερτού.
Έμαθα ότι άρχισαν να στήνουν καρμανιόλες στη πλατεία Συντάγματος για τον Καμένο και το συνάφι του