Η πόλη ζούσε στους ρυθμούς δορυφορικής και… “χιονιών”
Ας θυμηθούμε την πρώτη ριζική αλλαγή για το τηλεοπτικό τοπίο της πόλης μας, που δεν ήταν άλλη από την άνοιξη του 1989.
Οι έγχρωμες τηλεοράσεις άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους την στιγμή που η βιντεοκασέτα εξακολουθούσε να είναι στο απόγειο της.
Η είδηση διαδίδονταν από στόμα σε στόμα, από γειτονιά σε γειτονία, από καφενείο σε καφενείο: “Πιάνουμε δορυφορικά, πιάνουμε δορυφορικά”.
Αμέσως ο κάθε λογής ατζαμής και μη κρεμιόνταν από την κεραία της ταράτσας του σπιτιού του για να ..γυρίσει την κεραία και να πιάσει δορυφορικά.
Ευθύς αμέσως ξεσκόνισαν τα υπόλοιπα 7 κουμπιά από τα 10 που συνολικά είχε η τηλεοπτική συσκευή τότε κατά μέσο όρο. Μόνο τα τρία χρησιμοποιούσαν άλλωστε για να πιάνουν ΕΡΤ 1, ΕΡΤ 2 και προσφάτως ΕΡΤ 3.
Γυρίζοντας τις συχνότητες, για πρώτη φορά φυσικά, έπεφταν πάνω σε περίεργα κανάλια, που μιλούσαν Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ιταλικά : Sat 1, 3 Sat, TV 5, Rai Uno, Rai Due, Και βεβαίως το ιστορικό βρετανικό Mtv και το…πικάντικο για την εποχή Γερμανόφωνο RTL που εξέπεμπε από το Λουξεμβούργο. Τα τραγούδια του MTV και το soft αισθησιακό Tutti Fruti ήταν τα πιο δημοφιλή στους Αγρινιώτες της εποχής, χωρίς φυσικά να γνωρίζουν Αγγλικά, πόσο μάλλον Γερμανικά, Γαλλικά ή Ιταλικά οι περισσότεροι, όπως όλοι στην Ελλάδα βέβαια.
Το Αγρίνιο μπήκε με full στην Ευρωπαϊκή Ένωση τηλεοπτικά. Και πριν κοπάσει καλά καλά το ενδιαφέρον για τα ¨δορυφορικά”, η φήμη ότι δύο Ελληνικά κανάλια, το Mega Channel , το Antenna TV εμφανίζονται με χιόνια στις τηλεοράσεις άρχισε να περπατάει την πόλη.
Ξανά γάντζωμα στις κεραίες, ξανά πείραγμα και βεβαίως..οι φήμες για καλύτερο σήμα έδιναν και έπαιρναν. “Γυρίστε την στο Αίγιο θα πιάνετε καλύτερα” έλεγε ο ένας. “Όχι, γυρίστε την στην Πάτρα πιάνει ακόμα καλύτερα” έλεγε ο άλλος. Και οι κεραίες γύριζαν και το αποτέλεσμα ήταν ελάχιστοι να πιάνουν έγχρωμο σήμα για να δουν την Λιάνα Κανέλλη να λέει τις ειδήσεις και τoν Γιώργο Πολυχρονίου με τον τροχό της Τύχης στον Antenna αργότερα.
Η πόλη ζούσε μέσα στην επιτόπια ευρεσιτεχνία, την φήμη και το πως θα πιάσει χωρίς χιόνια τα δύο νέα ιδιωτικά κανάλια. Και μιλάμε μόνο για το Αγρίνιο, γιατί χωριά και κωμοπόλεις δεν έπιαναν , εκτός και αν ήταν πολύ τυχέρες.
Όλα αυτά τελείωσαν όταν μπήκαν οι κεραίες αναμετάδοσης στα Ακαρνανικά. Η εποχή της ιδιωτικής τηλεόρασης είχε αρχίσει για τα καλά στο Αγρίνιο. Το επιστέγμασμα αυτής της εποχής ήταν η εμφάνιση για πρώτη φορά τοπικών τηλεοπτικών σταθμών, της τηλεόρασης Δυτικής Ελλάδος (TDE) στο Μεσολόγγι και του Αχελώου TV στο Αγρίνιο.
1 Σχόλιο
Internet, ipad, iphone, smartphone, notebook, tablet, καλωδιακή και ψηφιακή τηλεόραση, δορυφορικές κεραίες, ιντερνετικό ραδιόφωνο, κτλ.
Είναι μερικές μόνο τεχνολογικές έννοιες που όλοι γνωρίζουν, σήμερα.
Όμως, πόσοι άραγε θυμούνται ή θυμίζουν και στους άλλους, πως ξεκίνησε η εποχή του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης στην περιοχή μας ;
Ίσως, θεωρηθεί ξεπερασμένη μια τέτοια συζήτηση, ωστόσο είναι ξεκάθαρο, ότι όσα χρόνια και αν περάσουν, πάντοτε θα γοητεύει η αυθεντικότητα της εποχής των αναλογικών ηλεκτρονικών συστημάτων και συσκευών !! Δηλαδή, της εποχής εκείνης, που πολύ εύστοχα περιγράφει το άρθρο σας, και που άλλαξε για πάντα τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι επικοινωνούν, ενημερώνονται και διασκεδάζουν !!
Μιας εποχής που εγκαταστάθηκαν οι πρώτοι ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί στην περιοχή μας, και οι άνθρωποι προμηθεύτηκαν για πρώτη φορά ραδιόφωνα, κεραίες, ενισχυτές, τηλεοράσεις και βίντεο.
Σίγουρα, είναι μια μεγάλη συζήτηση, ωστόσο, εκτός όλων των άλλων, θεωρώ ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε και τους ανθρώπους που ήταν πρωτοπόροι σε αυτή την τεχνολογική μετάβαση !! Με άλλα λόγια, υπήρξαν κάποιοι τεχνικοί και μηχανικοί, που ασχολήθηκαν την εποχή εκείνη, με την επισκεύη, την συντήρηση, την εγκατάσταση και τη λειτουργία όλων των ηλεκτρονικών συσκευών και εγκαταστάσεων, που στη συνέχεια οδήγησαν στα σημερινά τεχνολογικά θαύματα.
Είναι λοιπόν σημαντικό, για μια τοπική κοινωνία, και όχι μόνο, να γνωρίζει το παρελθόν της, να αντιλαμβάνεται το έργο των ανθρώπων που έζησαν κάποτε εκεί και να σχεδιάζει με αισιοδοξία το μέλλον της.
Ίσως, η εποχή εκείνη του ραδιοφώνου και της ασπρόμαυρης ή και αργότερα της έγχρωμης τηλεόρασης φαντάζει μακρινή, ωστόσο είναι μια εποχή που θα μας θυμίζει ότι ” πρέπει να κοιτάζουμε πάντοτε τα αστέρια ψηλά στον ουρανό ” , και να ακολουθούμε συνεχώς μια εξελικτική πορεία … συμβάλλοντας ο καθένας απο εμάς στην πρόοδο και στην ευημερία της κοινωνίας μας.