Του Κώστα Φ. Μαραγιάννη*
Οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α., τις τελευταίες ημέρες, θέτουν προ των ευθυνών του κάθε Αριστερό και προοδευτικό άνθρωπο που θέλει να τερματιστεί η διακυβέρνηση της χώρας από τη Ν.Δ. και τον Μητσοτάκη.
Πώς μπορεί αντικειμενικά να γίνει αυτό; Με την πολυδιάσπαση, πάντως, της Αριστεράς, είναι πολιτική αφέλεια να πιστεύει κάποιος ότι μπορεί να ανατραπεί η Δεξιά. Ο πολιτικός, λοιπόν, δρόμος της Αλλαγής είναι ένας και μοναδικός και περιλαμβάνει δύο φάσεις.
Σε πρώτη φάση, η πολιτική και κομματική ισχυροποίηση του βασικού Αριστερού και προοδευτικού πόλου που είναι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για οποιαδήποτε Αλλαγή της πολιτικής κατάστασης. Γιατί πρόκειται για ένα κόμμα που διαχειρίστηκε τις τύχες της χώρας στην πιο δύσκολη συγκυρία της μεταπολίτευσης, έδωσε δείγματα γραφής στη σωστή διακυβέρνηση, τη διαφάνεια , τη χρηστή διαχείριση του δημοσίου χρήματος, κράτησε τη χώρα όρθια και την έβγαλε, πραγματικά, στο ξέφωτο, όταν οι συγκυβερνώντες Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ, την παρέδωσαν χρεοκοπημένη και τον λαό καθημαγμένο και φτωχοποιημένο.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. πέρασε τον τελευταίο χρόνο μια μεγάλη πολιτική περιπέτεια με την άνοδο στην ηγεσία του ενός τυχάρπαστου και επικίνδυνου τυχοδιώκτη, που μοναδικό του στόχο είχε τη διάλυσή του και τη συκοφάντηση όλων των αξιών της Αριστεράς. Η εκδίωξή του από τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και τους συνέδρους του Εκτάκτου Συνεδρίου, αποτελεί μια λύτρωση και ανακούφιση για κάθε Αριστερό και δημοκρατικό πολίτη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, βέβαια, βγήκε βαριά πληγωμένος και χρειάζεται χρόνος για την ανασύνταξή του. Αυτή, λοιπόν, η περιπέτεια της δυσφήμισης και της απαξίωσης, μπορεί να τερματιστεί με την ανάδειξη της νέας ηγεσίας στις 24 Νοεμβρίου 2024. Το κατεστημένο και η διαπλοκή κάνουν ό, τι μπορούν για να αποτρέψουν κάθε προοπτική ανασυγκρότησης και ισχυροποίησής του, με κινήσεις αποστασίας, ώστε να χάσει τη θεσμική θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και να προωθήσουν στη θέση του το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη, ένα κόμμα βολικό και στα μέτρα τους (με υπεύθυνη πολιτικού σχεδιασμού την Άννα Διαμαντοπούλου, που κλείνει το μάτι στη Ν.Δ., πριν λίγο καιρό θερμή υποστηρίκτρια του Μητσοτάκη και παραλίγο Υπουργό του, στη λογική των 2 άκρων, χωρίς καμιά πρόταση για την κεντροαριστερά) για να το χρησιμοποιήσουν ως εναλλακτική, ανώδυνη λύση, μετά την κατάρρευση της ΝΔ, που νομοτελειακά θα έρθει, όσο κι αν συνεχίσουν να την υπηρετούν και να την στηρίζουν τα εξωνημένα Μ.Μ.Ε. και οι ισχυροί οικονομικοί και επιχειρηματικοί παράγοντες που λεηλατούν τη χώρα και νέμονται το δημόσιο χρήμα.
Η ανασύνταξη και η ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να γίνει με καθαρά πολιτικούς όρους και με ανθρώπους που πιστεύουν στις αξίες της Αριστεράς, είναι ανιδιοτελείς και δεν περιμένουν την ευκαιρία να μετακινηθούν σε οποιοδήποτε κόμμα για να εξυπηρετήσουν τις προσωπικές τους πολιτικές φιλοδοξίες και επιδιώξεις. Να ισχυροποιηθούν οι Οργανώσεις Μελών με την εγγραφή νέων μελών και προσέγγιση όλων αυτών που απομακρύνθηκαν ή αποστασιοποιήθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, δικαιολογημένα, αυτό το χρόνο της πολιτικής περιπέτειας, που είδαν ένα κόμμα της Αριστεράς να μετατρέπεται σε κόμμα life style,με έναν Αρχηγό, στην ουσία Δεξιό, απολιτίκ, κατεξοχήν συστημικό, δήθεν, έξω από το σύστημα της κομματικής γραφειοκρατίας, που ήθελε να μετατρέψει το κόμμα σε ένα άχρωμο προσωποπαγές κόμμα, χωρίς αριστερό και προοδευτικό πολιτικό προσανατολισμό και ένα κόμμα ό, τι να ‘ναι.
Επίσης, τα καθοδηγητικά όργανα του κόμματος, θα πρέπει να απαλλαγούν από την παρουσία ανθρώπων που τον τελευταίο χρόνο ταυτίστηκαν πολιτικά με τον Κασσελάκη, δυσφήμισαν και απαξίωσαν το κόμμα στην κοινωνία, εκδήλωσαν συμπεριφορές που δεν συνάδουν με το ήθος της Αριστεράς και το σημαντικότερο συμμετείχαν σε τραμπουκισμούς και καλπονοθευτικές μεθοδεύσεις, κατά τη διαδικασία εκλογής αντιπροσώπων για το έκτακτο συνέδριο. Αυτούς τους ανθρώπους δεν τους χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί η πολιτική ζημιά που κάνουν είναι μεγάλη.
Παράλληλα, σε δεύτερη φάση, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Θα πρέπει να απευθυνθεί στα άλλα Αριστερά και προοδευτικά κόμματα και κυρίως στη Νέα Αριστερά, στο κόμμα του Πέτρου Κόκκαλη,στο κόμμα του Βαρουφάκη, στο «Πράττω» του Νίκου Κοτζιά και σε άλλες εξωκοινοβουλευτικές Αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις, ανοίγοντας έναν πλατύ ουσιαστικό πολιτικό διάλογο θέσεων και προγραμμάτων, με στόχο τη συνεργασία και τη διαμόρφωση ενός ισχυρού εναλλακτικού πόλου, τον οποίο θα εμπιστευτούν οι πολίτες, ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για Αλλαγή και έτσι να τερματιστεί η κυριαρχία της Δεξιάς και του Μητσοτάκη.
Συμπερασματικά, είναι επιτακτική η ανάγκη να δώσει η Αριστερά ξανά ελπίδα και προοπτική στο λαό που χειμάζεται και αυτό πρέπει να γίνει το προσεχές χρονικό διάστημα και όχι σε μια απροσδιόριστη μελλοντική στιγμή. Οι πολίτες θέλουν να στηριχτούν και να πιαστούν από κάπου. Σε διαφορετική περίπτωση, θα ενισχυθούν τα Ακροδεξιά και τα απολιτίκ κόμματα και θα συνεχιστεί η κυριαρχία της Δεξιάς, με τη μια ή την άλλη μορφή ,αλλά με την ίδια πολιτική υπέρ των λίγων και κατά των πολλών.
Υ.Γ. Όσοι πιστεύουν ότι υπάρχει άλλος δρόμος πραγματικής Αλλαγής και όχι απλής Εναλλαγής και διαχείρισης του συστήματος που μπορεί να επιτευχθεί το επόμενο χρονικό διάστημα και όχι στη «Δευτέρα παρουσία», ας το προτείνει να το ακολουθήσουμε.
*πρ. Συντονιστήw Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Δήμου Θέρμου Αιτωλοακαρνανίας
1 Σχόλιο
Να μένει πατριώτ! Όταν η Αριστερά έπραξε το “χρέος” της, ξεροσταλιάζαμε στις ουρές των ΑΤΜ για να πάρουμε 60€ από τα λεφτά μας!