Το τελευταίο διάστημα έχουν πολλαπλασιαστεί οι δράσεις που άπτονται ζητημάτων χώρου, ή καθημερινότητας μας.
Άλλοτε οι δράσεις αυτές εκφράζονται με εθελοντική εργασία, καθάρισμα χώρων, εξωραϊσμούς παρτεριών κτλ. Άλλες φορές εκτελούνται ως φιλανθρωπική δράση και παίρνουν σάρκα και οστά : Συλλογή τροφίμων, φιλανθρωπικά δίκτυα με παραλήπτες ανάλογα ανάλογα με το ιδεολογικό υποσυνείδητο.
Σε κάποιες περιπτώσεις αποκτούν τάσεις μαζικότητας. Θυμηθείτε την συγκέντρωση για το νοσοκομείο.
Άλλοτε πάλι μοιάζουν με ακτιβισμό Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων ή διαδηλώσεων Ανεπτυγμένων Δυτικών Κρατών. Συμβολισμοί αποκλεισμοί, γύρες, happenings που έφτασαν έως τους κακόγουστους “τζιχαντιστικούς αποκεφαλισμούς ” στο κόμβο Κεφαλόβρυσου από αγρότες.
Ποδοβολητό δηλώσεων, συμμετοχών. “Σκόνη” πολλή σηκώνεται, φασαρία, θόρυβος, δελτία τύπου, φωτογραφίες, εξαγγελίες, συναντήσεις.
Και αίφνης, η “σκόνη” φεύγει. Μένει η γύμνια της εποχής μας, το παραλυμένο κράτος, που δεν μπορεί ούτε μια παραλία να καθαρίσει, ούτε ένα νοσοκομείο ή Πανεπιστήμιο να επιδιορθώσει, ούτε ένα παρτέρι να συντηρήσει…
(Όπως λέει κατά παράφραση η γνωστή διαφήμιση)
Το χρήμα φεύγει…ο Εθελοντισμός/ακτιβισμός έρχεται.
Υ.Γ. Όπως λέμε Johnnie Walker(καμία σχέση).
Λ.Υ.